Traduction de «moeten ook bedenken dat kyoto natuurlijk slechts » (Néerlandais → Allemand) :

Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.
Das Erfordernis des beständigen Zusammenlebens des Antragstellers auf Adoption und des Elternteils des Kindes zum Zeitpunkt des Adoptionsantrags wurde während der Vorarbeiten zum Gesetz vom 24. April 2003 wie folgt begründet: « Mit dem Gesetz vom 23. November 1998 zur Einführung des gesetzlichen Zusammenwohnens, das am 1. Januar 2000 in Kraft getreten ist, wurde auf eine gewisse Weise das Bestehen einer Form des Zusammenlebens außerhalb der Ehe anerkannt. Andererseits wurde in den vergangenen Jahren immer öfter gefordert, die Adoption durch unverheiratete Paare zu ermöglichen, insbesondere seit der Abschaffung der Begriffe ' gesetzliche ' und ' natürliche ' Abstammung durch das Gesetz vom 31. März 1987. Der Umstand, dass eine Adoption durch zwei Personen nur im Rahmen einer Ehe durchgeführt werden kann, wurde somit mehr und mehr als inkohärent empfunden. Auch im Bereich der Adoption muss dieser Entwicklung Rechnung getragen werden. Während früher nur zwei Ehepartner zusammen dasselbe Kind adoptieren konnten, sieht der Entwurf nunmehr die Möglichkeit vor, dass zwei unverheiratete Personen unterschiedlichen Geschlechts adoptieren. Es wird auch möglich sein, dass eine Person das Kind oder das Adoptivkind der Person, mit der sie zusammenwohnt (insofern der Adoptierende und die Person, mit der er zusammenwohnt, unterschiedlichen Geschlechts sind) unter den gleichen Bedingungen und mit den gleichen Folgen, als wenn der Adoptierende mit dem Elternteil des Adoptierten verheiratet wäre, adoptiert. Drei Bedingungen müssen jedoch erfüllt sein. Die erste Bedingung ist, dass diese Personen nicht miteinander verwandt sein dürfen.

Wij moeten ook bedenken dat Kyoto natuurlijk slechts een eerste stap is. Daarom zeggen wij in onze resolutie nog een keer heel duidelijk dat er uiteindelijk sprake moet zijn van gelijke rechten voor alle burgers. Dat betekent in feite dat de uitstoot per hoofd overal ter wereld gelijk zou moeten zijn.
Wir müssen uns auch in Erinnerung rufen, dass Kyoto natürlich nur ein erster Schritt ist, und deswegen sagen wir in unserer Entschließung noch einmal ganz deutlich, dass es am Ende gleiche Rechte für alle Bürger geben muss, und das heißt im Grunde: die Pro-Kopf-Emission sollte überall auf der ganzen Welt gleich sein.

Moeten de artikelen 2, punt 1, en 4, lid 1, van de Zesde richtlijn (1) aldus worden uitgelegd dat in omstandigheden als die van het hoofdgeding — waarin een persoon stukken grond koopt als natuurlijk persoon, zonder dat hem daarbij btw in rekening wordt gebracht, nadien op die stukken grond een winkelcentrum bouwt als zelfstandig ondernemer, overeenkomstig het nationale boekhoudrecht slechts bepaalde van de stukken grond waarop dat winkelcentrum wordt gebouwd, als vaste activa van zijn onderneming boekt, en ten slotte dat centrum samen met alle stukken grond verkoopt aan de bouwheer — ervan moet worden uitgegaan dat die persoon reeds wegens het feit dat hij bepaalde stukken grond niet als vaste activa van zijn onderneming boekt, die stukken grond niet onder het btw-stelsel laat vallen en dus niet kan worden aangemerkt als een belastingplichtige die bij de verkoop daarvan btw in rekening moet brengen, welke hij vervolgens zelf moet afdragen?
Sind Art. 2 Abs. 1 und Art. 4 Abs. 1 der Sechsten Richtlinie (1) dahin auszulegen, dass unter Umständen wie denen des vorliegenden Falls (eine Person erwirbt Grundstücke als natürliche Person, ohne dabei Mehrwertsteuer in Rechnung gestellt zu bekommen, errichtet auf diesen Grundstücken als selbständiger Unternehmer ein Einkaufszentrum, verbucht im Einklang mit den innerstaatlichen Buchungsregeln nur einen Teil der Grundstücke, auf denen sie das Einkaufszentrum errichtet, als Sachanlagen ihres Unternehmens und verkauft sodann das Einkaufszentrum samt allen Grundstücken dem Auftraggeber des Baus) davon auszugehen ist, dass die Person diese Grundstücke schon deshalb, weil sie nicht als Sachanlagen ihres Unternehmens verbucht wurden, nicht in das Mehrwertsteuersystem einbezieht, so dass ihr Verkauf nicht mehrwertsteuerpflichtig ist?

Belastingconcurrentie heeft ook voordelen: het helpt landen om vooruit te komen en motiveert ze om effectievere belastingsystemen te ontwikkelen of andere oplossingen te bedenken voor het financieren van overheidsuitgaven. Maar ze moeten dan wel verschoond blijven van slecht doordachte EU-wetgeving.
Der Steuerwettbewerb hat auch Vorteile, indem Länder Fortschritte erzielen und wirksamere Steuern oder andere Lösungen zur Finanzierung der öffentlichen Ausgaben entwickeln können, wenn sie frei von schlecht durchdachten EU-Vorschriften sind.

Dit zal ook een grote rol spelen in verband met de ontwikkelingen rond de CO2-uitstoot, die we op grond van het Protocol van Kyoto natuurlijk moeten terugdringen.
Das spielt auch bei der CO2-Entwicklung eine ganz wesentliche Rolle, die wir ja gemäß dem Kyoto-Protokoll entsprechend zu reduzieren haben.

We moeten ook bedenken dat de Gemeenschap op dit moment slechts voor 14 procent van de CO2-uitstoot verantwoordelijk is. Daarom is het van groot belang dat met name de ontwikkelingslanden en uiteraard ook de grootste veroorzaker van de CO2-uitstoot, de Verenigde Staten, erbij worden betrokken.
Bedenken wir auch, dass die Gemeinschaft derzeit nur für 14 % der CO2-Emissionen verantwortlich ist; aus diesem Grund ist die Einbindung insbesondere von Entwicklungsländern, aber natürlich auch des größten Emittenten – der USA – enorm wichtig.

Het wordt allemaal nog duidelijker en onvermijdelijker als wij bedenken dat Kyoto slechts een eerste kleine stap is.
Das alles ist noch offenkundiger und unausweichlicher, wenn wir bedenken, dass Kyoto lediglich der erste winzige Schritt ist.

8. CONSTATEERT dat de broeikasgasemissies van de in bijlage I opgenomen partijen die partij zijn bij het Protocol van Kyoto slechts circa 30% van de wereldwijde emissies in 2000 bedroegen, dat het aandeel van de EU slechts 14% van de wereldwijde emissies in 2000 bedroeg en dat deze twee aandelen, naar verwacht wordt, de komende decennia zullen verminderen; CONCLUDEERT dat als meest doeltreffend middel voor de bestrijding van klimaatverandering versterkte verdere maatregelen door de in bijlage I opgenomen partijen deel moeten uitmaken van een wereldwijde inspanning van alle partijen, overeenkomstig het beginsel van gezamenlijke, maar gedifferentieerde verantwoordelijkheden en respectieve capaciteiten, om de uitvoering van het Verdrag te verbeteren, en KIJKT UIT naar een succesvolle dialoog over samenwerking op lange termijn;
8. STELLT FEST, dass die Treibhausgasemissionen der Parteien des Anhangs I, die Vertragsparteien des Kyoto-Protokolls sind, im Jahre 2000 nur ca. 30 % der Gesamtemissionen ausmachten, dass der Anteil der EU im Jahre 2000 nur 14 % der Gesamtemissionen betrug und dass diese beiden Anteile in den nächsten Jahrzehnten im Verhältnis zu den Gesamtemissionen voraussichtlich sinken werden; GELANGT ZU DEM SCHLUSS, dass im Hinblick auf eine möglichst hohe Effizienz bei der Bewältigung der Klimaänderungen verstärkte weitere Maßnahmen der Parteien des Anhangs I Teil weltweiter Bemühungen aller Parteien um die verstärkte Umsetzung des Übereinkommens in Einklang mit dem Grundsatz der gemeinsamen, aber unterschiedlichen Verantwortlichkeiten und der jeweiligen Fähigkeiten sein müssen, und SIEHT einem erfolgreichen Dialog über langfristige gemeinsame Maßnahmen ERWARTUNGSVOLL ENTGEGEN;

In een overgangsperiode van drie à vier jaar zouden deze praktijken moeten worden beperkt, d.w.z. - zou het minimum natuurlijk alcoholgehalte voor de noordelijke gebieden moeten worden verhoogd; - zou de Lid-Staten nog slechts moeten worden toegestaan om chaptalisatie toe te laten à raison van 1,5 % vol. in de zuidelijke gebieden en 2 % in de noordelijke gebieden; - zou verrijking (aanvullend of niet) met geconcentreerde most moeten worden toegestaan, doch zonder steun (huidige begrotingsuitgaven 150 miljoen ecu per jaar). Hervorming van de distillatieregelingen : De verplichte distillatie zou de hoeksteen van de nieuwe regeling blijven en zou gebeuren tegen een zeer lage prijs.
Nach einer Übergangszeit von drei bis vier Jahren sollten diese Verfahren eingeschränkt werden, z.B. durch folgende Maßnahmen: - der natürliche Mindestalkoholgehalt wird in den nördlichen Regionen angehoben; - die Mitgliedstaaten dürfen die Zuckerung um 1,5 vol % in den südlichen Regionen und um 2 vol % in den nördlichen Regionen zulassen; - die (gegebenenfalls zusätzliche) Anreicherung mit konzentriertem Most ist erlaubt, wird jedoch nicht subventioniert (gegenwärtig 150 Mio. ECU/Jahr aus Haushaltsmitteln).