In het kielzog van de recente introductie van het "EU Masters" (als de centrale bouwsteen van het programma ERASMUS-Mundus) en gezien de zwaardere nadruk die bij het proces van Bologna [43] wordt gelegd op het derde (doctor
aal) niveau bij het opkomende Europese referentiekader voor kwalificaties, is de tijd wellicht gekomen om de "Europese" doctoraten en de erkenning van doctorsgraden in Europa voor de gelijkschakeling van loopbanen in OO, eens opnieuw te bekijken. Men zou hiervan een uitdaging kunnen maken aan het adres van de universiteiten zelf, in die zin dat zij dan elkaars hoogste academische graden erkennen met het oog op de gelij
...[+++]kschakeling van beroepsactiviteiten aan universiteiten en in het bedrijfsleven, of een en ander in de vorm kunnen gieten van een oproep tot de lidstaten om het wetgevingskader zo aan te passen dat "joint doctorates" gemakkelijker te implementeren worden.In the wake of the recent introduction of "EU Masters" (as the core building block of the ERASMUS-Mundus programme) and in view of the increased emphasis placed by the Bologna Process [43] on t
he third (doctoral) level of the emerging European framework of reference for qualifications, the time may be right to take a fresh look at the notion of "European" doctorates and the recognition of doctoral degrees in Europe for the purpose of careers in RD. This could take the form both of a challenge put to universities themselves, i.e., that they cross-recognise their highest level of academic degrees for the purpose of professional activities
...[+++]in academia and industry, and of a call to Member States to adjust the legislative framework so that joint doctorates become easier to implement.