Vertaling van "Aansprakelijkheid naar gemeen recht van de fabrikant " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aansprakelijkheid naar gemeen recht van de fabrikant
responsabilité de droit commun du fabricant

vordering naar gemeen recht
action de droit commun

gemeenrechtelijk | naar gemeen recht
de droit commun

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De schadeloosstelling door de arbeidsongevallenverzekering belet het slachtoffer van een arbeidsongeval dan ook een rechtsvordering inzake wettelijke aansprakelijkheid naar gemeen recht in te stellen tegen de werkgever of zijn aangestelde door wiens fout het ongeval werd veroorzaakt.
Cette prise en charge de la réparation du dommage par l'assurance-loi empêche par conséquent la victime d'un accident de travail d'intenter une action en responsabilité civile du droit commun contre l'employeur ou son préposé dont la faute a causé l'accident.

(A) AGENDA VAN DE EERSTE VERGADERING 1. Opening 2. Voorstel tot grensoverschrijdende omzetting van de Vennootschap en tot het wijziging van de statuten van de Vennootschap Voorgesteld wordt om (i) de statutaire zetel van de Vennootschap alsmede haar maatschappelijke zetel en haar zetel van werkelijke leiding te verplaatsen van Zaandam (gemeente Zaanstad), Nederland, naar Osseghemstraat 53, 1080 Sint-Jans-Molenbeek (Brussel), België en (ii) de rechtsvorm van de Vennootschap om te zetten van een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid naar Nederlands recht in een commanditaire vennootschap op aandelen naar Belgisch recht (de Grensoverschrijdende Omzetting), als gevolg waarvan : (a) de Vennootschap niet ophoudt te bestaan en niet wordt vereffend; (b) de Vennootschap niet langer wordt beheerst door Nederlands recht; (c) de rechtsvorm van de Vennootschap een commanditaire vennootschap op aandelen wordt; (d) de Vennootschap wordt beheerst door Belgisch recht; en (e) de naam Vennootschap wordt : Delhaize Le Lion / De Leeuw.
(A) ORDRE DU JOUR DE LA PREMI'RE ASSEMBLÉE 1. Ouverture 2. Proposition de transformation transfrontalière de la Société et de modification des statuts de la Société Il est proposé de (i) déplacer le siège statutaire de la Société, ainsi que son siège social et son siège réel de Zaandam (commune de Zaanstad), Pays-Bas, vers Rue Osseghem 53, 1080 Molenbeek-Saint-Jean (Bruxelles), Belgique et (ii) modifier la forme juridique de la Société d'une société privée à responsabilité limitée de droit néerlandais en une société en commandite par actions de droit belge (la Transformation Transfrontalière), avec pour conséquence que : (a) la Société ne cesse pas d'exister et n'est pas mise en liquidation; (b) la Société n'est plus régie par le droit néerlandais; (c) la Société prend la forme juridique d'une société en commandite par action; (d) la Société est régie par le droit belge; et (e) la Société est dénommée Delhaize Le Lion / De Leeuw.

1.5 Ontslag en benoeming van het bestuursorgaan Voorstel van besluit : beslissing om, met ingang vanaf heden : (a) het ontslag te aanvaarden als bestuurder in de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid naar Nederlands recht van de naamloze vennootschap naar Nederlands recht ''KONINKLIJKE AHOLD DELHAIZE N.V'.
1.5 Démission et nomination de l'organe de gestion Proposition de résolution : décision, à partir de ce jour : (a) d'accepter la démission en tant qu'administrateur dans la société privée à responsabilité limité de droit néerlandais de la société anonyme de droit néerlandais ''KONINKLIJKE AHOLD DELHAIZE N.V'.

Het arrest onderzoekt vervolgens in die verwoordingen de verenigbaarheid tussen de regels die worden uiteengezet door de oude artikelen 90 en 134 van de Grondwet en de artikelen 7 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten : « dat het naast elkaar bestaan van een specifieke strafrechtelijke verantwoordelijkheid en een strafrechtelijke verantwoordelijkheid naar gemeen recht slechts met de artikelen 7 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten onverenigbaar was indien en in de mate dat het oude artikel 134 van de Grondwet het Hof toestond een minister te berechten en te veroordelen wegens een handeling of verzuim die, op het ogenblik waarop ze werd gepleegd niet een misdrijf was dat door het nationale of internationale recht werd bestraft maar dat het conflict uitgesloten was in het geval dat de minister werd vervolgd en veroordeeld op grond van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid naar gemeen recht».
L'arrêt examine ensuite en ces termes la compatibilité entre les règles énoncées par les articles 90 et 134 anciens de la Constitution et les articles 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques : « que pareille coexistence d'une responsabilité pénale spécifique avec une responsabilité pénale de droit commun n'était incompatible avec les articles 7 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques que si, et dans la mesure où, l'article 134 ancien de la Constitution permettait à la Cour de juger et de condamner un ministre pour une action ou une omission qui ne constituait pas une infraction réprimée par le droit national ou international au moment où elle avait été commise, le conflit étant exclu dans le cas où le ministre était poursuivi et condamné sur la base de la responsabilité pénale de droit commun».

Verder wordt het geval van samenloop en samenhang van misdrijven naar sociaal recht en naar gemeen recht behandeld door artikel 10 van ontwerp nr. 3-1755.
Par ailleurs, l'hypothèse de la connexité et du concours d'infractions de droit social et de droit commun est rencontrée par l'article 10 du projet nº 3-1755.

Toestemming voor de overdracht van rechten en verplichtingen door een verzekeringsonderming naar Belgisch recht Overeenkomstig artikel 102 van de wet van 13 maart 2016 op het statuut van en het toezicht op de verzekerings- of herverzekeringsondernemingen, heeft het Directiecomité van de Nationale Bank van België toestemming verleend, tijdens zijn zitting van 27 september 2016, voor de overdracht, met onmiddellijke uitwerking, van al de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit de herverzekeringsovereenkomsten van een herverzekeringsportefeuille productaansprakelijkheid, algemene aansprakelijkheid en luchtvaart-aansprakelijkheid betreffende risico's gesitueerd in de Verenigde Staten van Amerika van de verzekeringsonderneming "Compagnie belge d'assurance aviation - AVIABEL" waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is Louisalaan 54 te 1050 Brussel, aan de verzekeringsonderneming naar Maltees recht RQ Insurance (Malta) Limited, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is 3rd Floor, Development House, St. Anne Street, Floriana, Malta.
Autorisation de cession de droits et obligations par une entreprise d'assurance de droit belge Conformément à l'article 102 de de la loi du 13 mars 2016 relative au statut et au contrôle des entreprises d'assurance ou de réassurance, le Comité de direction de la Banque nationale de Belgique a autorisé, en sa séance du 27 septembre 2016, la cession, avec effet immédiat, de tous les droits et obligations résultant des contrats de réassurance d'un portefeuille de réassurance de responsabilité de produits, responsabilité générale et responsabilité aviation couvrant des risques situés aux Etats-Unis d'Amérique de l'entreprise d'assurances « Compagnie belge d'assurance aviation - AVIABEL » dont le siège social est situé avenue Louise 54, à 1050 Bruxelles à l'entreprise d'assurances de droit Maltais RQ Insurance (Malta) Limited dont le siège social est situé 3rd Floor, Development House, St. Anne Street, Floriana, Malte.

2. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, nu hiermee in afwijking van het gemeen recht inzake de verplichting tot (schade)vergoeding wegens het ontbreken van genot van een goed, die zowel in contractuele als buitencontractuele verhoudingen in beginsel een fout vereist, een foutloze aansprakelijkheid of vergoedingsplicht zonder redelijke verantwoording geldt of gehandhaafd wordt, minstens wanneer die vergoedingsplicht zonder fout ook geldt wanneer de deelgenoot geen risicoscheppende activiteit aan de dag heeft gelegd en zelfs wanneer het ontbreken van genot door de andere deelgenoot het gevolg is van diens vrijwillige handeling en vrijwillig niet uitoefenen van zijn recht op genot in natura (weigering van rechtsuitoefening) ?
2. L'article 577-2 du Code civil, en particulier les paragraphes 3 et 5, telle que cette disposition (dans son contexte actuel et celui de l'époque) est applicable depuis le 1 septembre 2005, en ce qu'il dispose ou est interprété en ce sens que l'indivisaire ayant utilisé seul le bien indivis et ayant bénéficié de la jouissance exclusive de ce bien est tenu de payer à l'autre indivisaire une indemnité équivalente à sa part dans la valeur de rapport de ce bien, même lorsque le fait que l'autre indivisaire n'a pas exercé en nature son droit d'usage et de jouissance n'est pas imputable à l'indivisaire cité en premier lieu et même lorsque l'autre indivisaire refuse délibérément d'exercer en nature son droit d'usage et de jouissance, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, pris isolément ou lus en combinaison avec l'article 16 de la Constitution et avec l'article 1 du (Premier) Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de la même Convention, dès lors que, par dérogation au droit commun de l'obligation d'indemnisation (de réparation du dommage) pour la non-jouissance d'un bien, qui exige en principe une faute tant dans les rapports contractuels que dans les rapports extracontractuels, une responsabilité ou obligation d'indemnisation sans faute existe ou est maintenue sans justification raisonnable, à tout le moins lorsque cette obligation d'indemnisation sans faute s'applique également lorsque l'indivisaire n'a pas exercé d'activité à risque et même lorsque la non-jouissance par l'autre indivisaire résulte de son acte volontaire et du non exercice volontaire de son droit de jouissance en nature (refus d'exercer un droit) ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 2 mei 2016 in zake de stad Hoei tegen Frédéric Frenay en Sophie Uhlig, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 27 mei 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Zijn artikel 1 van de wet van 14 juli 1961 tot regeling van het herstel der door grof wild aangerichte schade, zoals geïnterpreteerd door het Hof van Cassatie, alsook artikel 3, tweede lid, van dezelfde wet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij een van het gemeen recht afwijkend vermoeden iuris et de iure van aansprakelijkheid invoeren voor de houder van een jachtrecht of voor de eigenaar van een bosperceel, zonder dat zij zich op toeval of overmacht kunnen beroepen, wanneer grof wild dat uit dat perceel te voorschijn komt schade aanricht aan gras- of sierperken van derden ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 2 mai 2016 en cause de la ville de Huy contre Frédéric Frenay et Sophie Uhlig, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 27 mai 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1 de la loi du 14 juillet 1961 en vue d'assurer la réparation des dégâts causés par le gros gibier, tel qu'interprété par la Cour de cassation, ainsi que l'article 3, alinéa 2, de cette même loi sont-ils compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils prévoient une présomption juris et de jure de responsabilité, dérogatoire au droit commun, dans le chef du titulaire d'un droit de chasse ou du propriétaire d'une parcelle boisée, sans qu'ils ne puissent invoquer le cas fortuit ni la force majeure, lorsque du gros gibier issu de cette parcelle cause un dommage aux pelouses ou parterres d'agrément de tierces personnes ?