Er is vooreerst het geval van een advocaat die zich alle dagen meldt in de gevangenis voor een « alibi-gesprek » met zijn cliënt, wetende dat, als gevolg van een staking van het gevangenispersoneel zijn cliënt zich vrij zal begeven van zijn cel naar de ontvangkamer en omgekeerd, waarbij hij van deze lange wandeling gebruik maakt om contacten te hebben met medeplichtigen-medegevangenen.
Il y a tout d'abord le cas d'un avocat qui se présente tous les jours à la prison pour une « conversation-alibi » avec son client, sachant que, par suite d'une grève du personnel des prisons, son client se rendra librement de sa cellule au parloir et inversement, mettant cette longue promenade à profit pour avoir des contacts avec des complices co-détenus.