Vertaling van "aftrekbare uitgave " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aktionsudgift (EU) [ interventiekrediet | interventie-uitgave | operationele uitgaven EG ]
dépense opérationnelle (UE) [ crédit d'intervention | dépense d'intervention | dépense opérationnelle CE ]

niet-aftrekbare belasting op de toegevoegde waarde | niet-aftrekbare BTW
TVA non-déductible

niet aftrekbare kosten | niet aftrekbare uitgaven
charges non déductibles

structurele uitgave [ uitgave voor het structuurfonds ]
dépense structurelle [ dépense des fonds structurels ]

huishoudelijke uitgave [ administratieve uitgave | huishoudelijk krediet ]
dépense de fonctionnement [ crédit de fonctionnement | dépense administrative ]

begrotingslijn waarop de oorspronkelijke uitgave is aangewezen | begrotingsonderdeel waarop de oorspronkelijke uitgave werd aangewezen
ligne qui a supporté la dépense initiale

aftrekbare belasting
taxe déductible

aftrekbare besteding
dépense déductible

aftrekbare last
charge déductible

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

­ artikel 198, 1 , WIB 1992 niet van toepassing is op het bedrag van de verschuldigde roerende voorheffing van 10 %, waardoor die een aftrekbare uitgave vormt in de zin van artikel 49, WIB 1992 ?
­ l'article 198, 1 , CIR 1992, ne s'applique pas au montant du précompte dû et que, dès lors, ce dernier constitue une dépense déductible au sens de l'article 49, CIR 1992 ?

Ze zou de vorm aannemen van een fiscaal aftrekbare uitgave, wat de eigenaar ertoe moet aanzetten nog lange tijd een goede conservator te blijven van een semi-openbaar bezit.
Il se ferait sous la forme de la déduction fiscale visant à inciter le propriétaire à rester pour longtemps encore un bon conservateur d'un bien semi-public.

Indien de onderneming die een abnormaal of goedgunstig voordeel verkrijgt dat door een Belgische onderneming is verleend via een niet-aftrekbare uitgave, in België is gevestigd, zou de in het geding zijnde bepaling immers leiden tot een economische dubbele belasting van dat voordeel, terwijl die dubbele belasting, indien die onderneming op het grondgebied van een andere Staat die partij is bij het Arbitrageverdrag, zou zijn gevestigd, krachtens de artikelen 4, 6, 7 en 12 van het Arbitrageverdrag zou kunnen worden voorkomen.
En effet, si l'entreprise bénéficiaire d'un avantage anormal ou bénévole, consenti par une entreprise belge, au travers d'une dépense non déductible, est établie en Belgique, la disposition en cause aboutirait à une double imposition économique de cet avantage alors que, si cette entreprise était établie sur le territoire d'un autre Etat partie à la Convention d'arbitrage, cette double imposition pourrait être évitée en vertu des articles 4, 6, 7 et 12 de la Convention d'arbitrage.

In de prejudiciële vraag wordt het Hof evenwel verzocht de situatie van een in België gevestigde onderneming die ten gunste van een Belgische ingezeten verkrijger een niet-aftrekbare uitgave doet die een abnormaal of goedgunstig voordeel uitmaakt, te vergelijken met die van een in België gevestigde onderneming die een zelfde voordeel toekent aan een verkrijger die in een andere Staat die partij is bij het Arbitrageverdrag, is gevestigd.
La question préjudicielle invite néanmoins la Cour à comparer la situation d'une entreprise résidant en Belgique et qui consent une dépense non déductible, constitutive d'un avantage anormal ou bénévole, au profit d'un bénéficiaire résident belge, avec celle d'une entreprise résidant en Belgique et qui octroie un même avantage à un bénéficiaire établi dans un autre Etat partie à la Convention d'arbitrage.

Het in het geding zijnde verschil in behandeling is gebaseerd op een objectief criterium, namelijk de verblijfplaats van de verkrijger van het abnormale of goedgunstige voordeel dat in de vorm van een niet-aftrekbare uitgave door een in België gevestigde onderneming is verleend.
La différence de traitement en cause est fondée sur un critère objectif, à savoir le lieu de résidence du bénéficiaire de l'avantage anormal ou bénévole concédé, sous la forme d'une dépense non déductible, par une entreprise établie en Belgique.

­ artikel 198, 1, WIB 1992 niet van toepassing is op het bedrag van de verschuldigde roerende voorheffing van 10 %, waardoor die een aftrekbare uitgave vormt in de zin van artikel 49, WIB 1992 ?
­ l'article 198, 1, CIR 1992, ne s'applique pas au montant du précompte dû et que, dès lors, ce dernier constitue une dépense déductible au sens de l'article 49, CIR 1992 ?

Teneinde het evenwicht, vervat in dit akkoord te behouden, dringt hij er dan ook op aan dat de maatregel om de ondernemingsinvesteringen voor bedrijfsvervoerplannen, collectief ondernemingsvervoer en carpooling ten belope van 120 % als fiscaal aftrekbare uitgave in mindering te brengen, onverwijld wordt uitgevoerd.
Afin de maintenir l'équilibre contenu dans cet accord, il insiste dès lors pour que la mesure visant à rendre fiscalement déductibles à 120 % les investissements des entreprises pour les plans de transport d'entreprise, le transport collectif d'entreprise et le covoiturage, soit exécutée sans retard.

De tussenkomst van de werkgever in de prijs van de maaltijdcheques is een niet-aftrekbare uitgave en moet bijgevolg op grond van artikel 53, 14°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 bij de winst van deze laatste worden gevoegd, behalve wanneer zij bij de werknemer als een bezoldiging wordt belast.
L'intervention de l'employeur, dans le prix des titres-repas, est une dépense non déductible et doit, par conséquent, être ajoutée au bénéfice de ce dernier, sur pied de l'article 53, 14°, du Code des impôts sur les revenus 1992, sauf si elle constitue une rémunération imposable dans le chef du travailleur.

Over het fiscaal regime van deze bijdragen aan de politieke partijen bestaat discussie. Sommige controleurs aanvaarden dat de erebijdrage een beroepsuitgave is voor de betrokken mandataris (uitgave nodig om een inkomen te verwerven of te behouden), anderen beschouwen dit niet als een aftrekbare uitgave.
La détermination du régime fiscal applicable à cette rétrocession aux partis politiques ne fait pas l'unanimité, certains contrôleurs admettant qu'il s'agit de dépenses professionnelles pour le mandataire concerné (nécessaires en vue d'acquérir ou de conserver un revenu), d'autres la considérant comme une dépense non déductible.