Vertaling van "beroepskosten niet zouden " (Nederlands → Frans) :

Aannemen dat de aangegeven beroepskosten niet zouden mogen worden verworpen wanneer de belastingplichtige de bijzondere verantwoordingsplicht niet heeft nageleefd maar waarbij toch die sommen door de verkrijger ervan spontaan werden aangegeven zodat de verkrijger op die bedragen werd of kon worden belast, zou de sanctie van de verwerping van de aftrek als beroepskosten haar slagkracht ontnemen en zou het ontradende effect wegnemen dat de wetgever heeft beoogd.
Admettre que les frais professionnels déclarés ne pourraient pas être rejetés lorsque le contribuable n'a pas respecté l'obligation spéciale de justification mais que ces sommes ont été spontanément déclarées par le bénéficiaire, de sorte que celui-ci a pu ou aurait pu être taxé sur ces sommes, ferait perdre à la sanction du refus de déductibilité au titre de frais professionnels son efficacité et la priverait de l'effet dissuasif escompté par le législateur.

Aannemen dat de bedoelde betalingen niet als beroepskosten zouden mogen worden verworpen wanneer de belastingplichtige de aangifteverplichting niet heeft nageleefd maar toch blijkt dat die betalingen passen in het kader van werkelijke en oprechte verrichtingen of geen Belgische belastingontduiking inhouden, zou de sanctie van de verwerping van de aftrek als beroepskosten haar slagkracht ontnemen en zou het ontradende effect wegnemen dat de wetgever heeft beoogd.
Admettre que les paiements en cause ne pourraient pas être rejetés à titre de frais professionnels lorsque le contribuable n'a pas respecté l'obligation de déclaration mais qu'il s'avère toutefois que ces paiements s'inscrivent dans le cadre d'opérations réelles et sincères ou n'impliquent pas une fraude fiscale en Belgique ôterait à la sanction de rejet de la déduction à titre de frais professionnels son efficacité et l'effet dissuasif visé par le législateur.

243/504.006 (Bulletin der belastingen nr. 784, blz. 1536) de autokosten die voortvloeien uit een ongeval op grond van artikel 49, WIB 92 als beroepskosten in mindering kunnen worden gebracht in de mate dat het beschadigde voertuig beroepsmatig wordt gebruikt, ongeacht of het ongeval zich tijdens dan wel buiten de uitoefening van de beroepswerkzaamheid heeft voorgedaan, betekent dit dus niet dat de vergoedingen wegens blijvende ongeschiktheid die aan het slachtoffer van het ongeval worden betaald of toegekend niet belastbaar zouden zijn wanneer het ongeval tijdens de uitoefening van de beroepswerkzaamheid gebeurt en het slachtoffer geen daadwerkelijk verlies van beroepsinkomsten heeft geledeN. -
243/504. 006 (Bulletin des contributions nº 784, p. 1488), les frais de voiture liés à un accident sont susceptibles d'être déduits à titre de frais professionnels sur pied de l'article 49, CIR 92 dans la mesure de l'affectation professionnelle du véhicule sinistré, indépendamment de la circonstance que cet accident s'est produit ou non lors de l'exercice de l'activité professionnelle, ne signifie donc pas que les indemnités pour cause d'incapacité permanente qui sont payées ou attribuées à la victime d'un accident ne seraient pas imposables lorsque l'accident se produit lors de l'exercice de l'activité professionnelle et que la victime n'a pas subi de perte effective de revenus professionnels.

Enkel de leningen die bij de in artikel 56, § 2, 2°, van het WIB 1992 bedoelde instellingen of via een openbaar beroep op het spaarwezen zijn aangegaan, zouden worden uitgesloten van de berekening van de schuldratio waarboven bepaalde interesten van leningen niet meer als beroepskosten kunnen worden afgetrokken.
Seuls les emprunts contractés auprès des établissements visés à l'article 56, § 2, 2°, du CIR 1992 ou réalisés via un appel public à l'épargne seraient exclus du calcul du ratio d'endettement au-delà duquel certains intérêts d'emprunts ne peuvent plus être déduits à titre de frais professionnels.

Met de tweede prejudiciële vraag beoogt de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in de interpretatie dat zij betrekking heeft op alle straffen in de zin van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met inbegrip van boeten opgelegd door de Europese Commissie krachtens de verordening nr. 1/2003 in het kader van inbreuken begaan op de artikelen 101 en 102 van het VWEU, die fiscaal bijgevolg niet als beroepskosten aftrekbaar zouden zijn.
Le juge a quo souhaite savoir, par la seconde question préjudicielle, si la disposition en cause est compatible avec le principe d'égalité et de non-discrimination dans l'interprétation selon laquelle elle concerne toutes les peines au sens de l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, y compris les amendes infligées par la Commission européenne en vertu du règlement n° 1/2003 dans le cadre d'infractions aux articles 101 et 102 du TFUE qui ne seraient, partant, pas déductibles fiscalement comme frais professionnels.

Uit het gegeven dat de verzoekende partijen in een eerste middel de vermindering van de forfaitaire aftrek van beroepskosten bestrijden (artikel 115), volgt nog niet dat zij geen belang zouden hebben om in een tweede middel de vermindering te bestrijden van het percentage voor de aftrek van de werkelijke beroepskosten met betrekking tot de brandstof voor voertuigen (artikel 117).
Il ne résulte pas automatiquement de la circonstance que les parties requérantes attaquent dans un premier moyen la diminution de la déduction forfaitaire des frais professionnels (article 115) qu'elles n'auraient aucun intérêt à attaquer dans un second moyen la diminution du pourcentage de déduction des frais professionnels réels afférents aux carburants pour véhicules (article 117).

3. « Schenden de artikelen 49 en 183 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in die zin geïnterpreteerd dat een uitgave enkel als beroepskosten aftrekbaar is indien zij noodzakelijkerwijs is verbonden met de activiteit van de vennootschap of met het maatschappelijk doel ervan, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij een verschil in behandeling invoeren tussen twee categorieën van personen die aan de inkomstenbelasting zijn onderworpen, namelijk, enerzijds, de vennootschappen die aan de vennootschapsbelasting zijn onderworpen en waarvan een deel van de kosten die zijn gedaan om inkomsten te verkrijgen of te behouden, niet aftrekbaar zouden zijn en, anderzijds, de natuurlijke personen die aan de personenbelasting zijn onderworpen en wier kosten die zijn gedaan om inkomsten te verkrijgen, altijd aftrekbaar zijn, ofwel van hun beroepsinkomsten, ofwel van hun andere diverse, roerende of onroerende inkomsten, en wier inkomsten alleen op het nettobedrag belastbaar zijn ?
3. « Les articles 49 et 183 du Code des impôts sur les revenus 1992, interprétés comme signifiant qu'une dépense n'est déductible comme charge professionnelle que lorsqu'elle se rattache nécessairement à l'activité de la société ou à son objet social, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils instaurent une différence de traitement entre deux catégories de personnes assujetties à l'impôt sur les revenus, à savoir, d'une part, les sociétés soumises à l'impôt des sociétés dont une partie des frais faits pour acquérir ou conserver des revenus seraient non déductibles et, d'autre part, les personnes physiques assujetties à l'impôt des personnes physiques dont les frais faits pour acquérir des revenus sont toujours déductibles, soit de leurs revenus professionnels, soit de leurs autres revenus divers, mobiliers ou immobiliers, et dont les revenus ne sont imposables que sur leur montant net ?

De in het nieuwe artikel 53, 24°, WIB 92, vermelde voordelen worden toegevoegd in artikel 225, tweede lid, 4° en 5°, WIB 92, om aan het tarief van 300 pct. en aan het in artikel 215, eerste lid, WIB 92, voorziene tarief van 33 pct. te worden belast opdat deze voordelen het equivalent effect van de niet-aftrekbaarheid van beroepskosten en de in artikel 219, WIB 92, voorziene afzonderlijke aanslag zouden ondergaan.
Les avantages visés au nouveau article 53, 24°, CIR 92, sont ajoutés à l'article 225, alinéa 2, 4° et 5°, CIR 92, pour être taxés au taux de 300 p.c. et au taux de 33 p.c. prévu à l'article 215, alinéa 1, CIR 92, afin que ces avantages subissent l'effet équivalent à la non-déductibilité de frais professionnels et à la cotisation distincte prévue à l'article 219, CIR 92.

243/504.006 (Bulletin der belastingen nr. 784, blz. 1536) de autokosten die voortvloeien uit een ongeval op grond van artikel 49, WIB 92 als beroepskosten in mindering kunnen worden gebracht in de mate dat het beschadigde voertuig beroepsmatig wordt gebruikt, ongeacht of het ongeval zich tijdens dan wel buiten de uitoefening van de beroepswerkzaamheid heeft voorgedaan, betekent dit dus niet dat de vergoedingen wegens blijvende ongeschiktheid die aan het slachtoffer van het ongeval worden betaald of toegekend niet belastbaar zouden zijn wanneer het ongeval tijdens de uitoefening van de beroepswerkzaamheid gebeurt en het slachtoffer geen daadwerkelijk verlies van beroepsinkomsten heeft geleden.
243/504.006 (Bulletin des contributions nº 784, p. 1488), les frais de voiture liés à un accident sont susceptibles d'être déduits à titre de frais professionnels sur pied de l'article 49, CIR 92 dans la mesure de l'affectation professionnelle du véhicule sinistré, indépendamment de la circonstance que cet accident s'est produit ou non lors de l'exercice de l'activité professionnelle, ne signifie donc pas que les indemnités pour cause d'incapacité permanente qui sont payées ou attribuées à la victime d'un accident ne seraient pas imposables lorsque l'accident se produit lors de l'exercice de l'activité professionnelle et que la victime n'a pas subi de perte effective de revenus professionnels.

1. Zouden de forfaitaire aftrek voor gewone beroepskosten en de forfaitaire aftrek voor bijkomende beroepskosten ten belope van 30 % ingevolge dat arrest ook niet moeten gelden voor de vergoedingen die een humanitaire organisatie aan haar medewerkers met een zending in het buitenland uitbetaalt?
1. D'après ce jugement, la déduction du forfait de frais professionnels ordinaires et du forfait de frais professionnels supplémentaires de 30 % ne devrait-elle pas s'appliquer aux indemnités versées par une organisation humanitaire à ses collaborateurs en mission à l'étranger?