Vertaling van "bestaande beleidslijnen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

beleidslijnen inzake de transportsector | beleidslijnen voor de transportsector | beleid inzake de transportsector | beleid voor de transportsector
politiques du secteur des transports

beleid inzake de mijnbouwsector | beleidslijnen inzake de mijnbouwsector | beleid voor de mijnbouwsector | beleidslijnen voor de mijnbouwsector
politiques du secteur minier

beleid inzake de energiesector | beleidslijnen inzake de energiesector | beleid voor de energiesector | beleidslijnen voor de energiesector
politiques du secteur énergétique

Regeling voor het onderzoek van de commerciële beleidslijnen [ TPRM | ROCB ]
Mécanisme d'examen des politiques commerciales [ TPRM ]

netwerk bestaande uit geconcentreerde elementen | schakeling bestaande uit geconcentreerde elementen
circuit à constantes localisées

bestaand schip | bestaand vaartuig
engin existant | navire existant

bestaande inrichting | bestaande installatie
installation existante

in geldboete bestaande hoofdstraf
peine principale d'amende

bestaande gebruiken
usages

afschaffen van bestaande bedden
suppression de lits existants

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

7° de bestaande beleidslijnen inzake werkgelegenheid moeten verbeterd worden op volgende vlakken : - permanent investeren in de vaardigheden van de beroepsbevolking;
7° les lignes de conduite politiques suivies actuellement en matière d'emploi devront être améliorées sur les plans suivants :

Hij is verder van mening dat aangezien eenzelfde problematiek reeds bestaat met betrekking tot de huidige circulaires van de CBFA over de bankagent, alsook inzake de verzekeringsbemiddeling, er kan worden onderzocht in welke mate de bestaande beleidslijnen terzake van de autoriteiten naar analogie kunnen worden toegepast voor het nieuwe statuut van de tussenpersoon in bank- en beleggingsdiensten.
Par ailleurs, il est d'avis que, comme il existe une problématique identique en ce qui concerne les circulaires actuelles de la CBFA à propos de l'agent bancaire et de l'intermédiation en assurances, on pourrait examiner dans quelle mesure les orientations actuelles prises en la matière par les autorités compétentes ne pourraient pas être appliquées au nouveau statut de l'intermédiaire en services bancaires et en services d'investissement.

De « Vernieuwde SDO » (hierna SDO) van 2006 is een meer samenhangende tekst, waarin de bestaande beleidslijnen worden overgenomen en de vooruitgang wordt geëvalueerd.
La « SDD renouvelée » (ci-dessous SDD) de 2006 constitue quant à elle un texte plus cohérent, reprenant les politiques existantes et en évaluant les avancées.

Ze vervult taken van wetenschappelijke ondersteuning, analyse, planning, evaluatie en beslissingsondersteuning zijnde : 1° de bestaande socio-sanitaire gegevens op het Brussels grondgebied en van belang voor het beleid inzake gezondheidspromotie in kaart brengen en samenvatten; 2° de verzamelingen van kwantitatieve en kwalitatieve gegevens door de verdedigers en de actoren in gezondheidspromotie coördineren; 3° aan de stuurinstantie geactualiseerde beleidslijnen voorstellen; 4° aan de stuurinstantie een geactualiseerd ontwerp van plan voor gezondheidspromotie voorstellen evenals een instrument voor de opvolging van de tenuitvoerlegging; 5° het beleid inzake gezondheidspromotie evalueren; Het werk van de administratie berust op wetenschappelijke methodes en op de verplichtingen en aanbevelingen die van kracht zijn op vlak van gezondheidspromotie en van de bevordering van de volksgezondheid op Belgisch, Europees en internationaal niveau.
Elle remplit des missions d'appui scientifique, d'analyse, de planification, d'évaluation et d'aide à la décision qui se déclinent comme suit : 1° identifier et synthétiser les données socio-sanitaires existantes sur le territoire bruxellois utiles à la politique de promotion de la santé; 2° coordonner les recueils de données quantitatives et qualitatives réalisés par les piliers et acteurs en promotion de la santé; 3° proposer à l'instance de pilotage des orientations politiques actualisées; 4° proposer à l'instance de pilotage un projet de plan de promotion de la santé actualisé ainsi qu'un outil de suivi de la mise en oeuvre; 5° évaluer la politique de promotion de la santé. L'administration appuie son travail sur des méthodes scientifiques et sur les obligations et recommandations en vigueur dans les domaines de la promotion de la santé et de la santé publique aux niveaux belge, européen et international.

32. stelt vast dat de Rekenkamer met haar controle twee vragen wilde beantwoorden: ten eerste of de bestaande beleidslijnen en procedures adequaat zijn, en ten tweede of de tenuitvoerlegging daarvan correct heeft plaatsgevonden; merkt verder op dat de definitie van belangenconflict zoals opgenomen in de richtsnoeren van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) als uitgangspunt diende voor deze controle van de Rekenkamer en dat het referentiekader voor minimumeisen ook was afgeleid van de richtsnoeren van de OESO; onderstreept echter dat de OESO-richtsnoeren weliswaar een internationale standaard op dit gebied zijn maar voornamelijk van toepassing zijn op belangenconflicten van personeelsleden van overheidsinstanties en om die reden geen geschikte grondslag kunnen vormen voor een effectief antwoord op mogelijke belangenconflicten binnen besturen en andere organen die betrokken zijn bij de werkzaamheden van agentschappen, zoals raden van bestuur, panels van deskundigen; erkent niettemin de waarde van het OECD-instrumentarium en met name de checklist voor geschenken en voordelen, enz., alsmede de aanbevelingen met betrekking tot sancties, de noodzaak om de volledigheid en inhoud van de belangenverklaringen te controleren, om expertise te gebruiken en mogelijke belangenconflicten te onderkennen;
32. estime que l'audit de la Cour des comptes visait à apporter une réponse à deux questions: d'abord, celle de savoir si des politiques et des procédures adéquates étaient en place, et ensuite celle de savoir si celles-ci étaient correctement mises en œuvre; observe par ailleurs que la Cour s'est appuyée dans son travail sur la définition de conflit d'intérêts énoncée dans les lignes directrices de l'Organisation de coopération et de développement économiques (OCDE), et que le cadre de référence pour les exigences minimales adopté par la Cour découle également de ces lignes directrices; souligne néanmoins que, bien que ces lignes directrices offrent un cadre de référence international en la matière, elles se rapportent essentiellement aux conflits d'intérêts concernant les agents du service public et que, dès lors elles ne peuvent permettre de traiter efficacement d'éventuels conflits d'intérêts au sein des organes de direction et des autres organes participant au travail des agences, comme c'est le cas des conseils d'administration et des panels d'experts; reconnaît néanmoins l'utilité du «mode d'emploi» de l'OCDE, notamment la liste d'auto-test pour les cadeaux, les gratifications, etc., ainsi que des recommandations relatives aux sanctions, à la nécessité de vérifier l'intégrité et le contenu des déclarations d'intérêts ainsi qu'à l'obligation de mobiliser l'expertise en vue d'identifier les risques de conflits d'intérêts;

31. stelt vast dat de Rekenkamer met haar controle twee vragen wilde beantwoorden: ten eerste of de bestaande beleidslijnen en procedures adequaat zijn, en ten tweede of de tenuitvoerlegging daarvan correct heeft plaatsgevonden; merkt verder op dat de definitie van belangenconflict zoals opgenomen in de richtsnoeren van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) als uitgangspunt diende voor deze controle van de Rekenkamer en dat het referentiekader voor minimumeisen ook was afgeleid van de richtsnoeren van de OESO; onderstreept echter dat de OESO-richtsnoeren weliswaar een internationale standaard op dit gebied zijn maar voornamelijk van toepassing zijn op belangenconflicten van personeelsleden van overheidsinstanties en om die reden geen geschikte grondslag kunnen vormen voor een effectief antwoord op mogelijke belangenconflicten binnen besturen en andere organen die betrokken zijn bij de werkzaamheden van agentschappen, zoals raden van bestuur, panels van deskundigen;
31. estime que l'audit de la Cour des comptes visait à apporter une réponse à deux questions: d'abord, celle de savoir si des politiques et des procédures adéquates étaient en place, et ensuite celle de savoir si celles-ci étaient correctement mises en œuvre; observe par ailleurs que la Cour s'est appuyée dans son travail sur la définition de conflit d'intérêts énoncée dans les lignes directrices de l'Organisation de coopération et de développement économiques (OCDE), et que le cadre de référence pour les exigences minimales adopté par la Cour découle également de ces lignes directrices; souligne néanmoins que, bien que ces lignes directrices offrent un cadre de référence international en la matière, elles se rapportent essentiellement aux conflits d'intérêts concernant les agents du service public et que, dès lors elles ne peuvent permettre de traiter efficacement d'éventuels conflits d'intérêts au sein des organes de direction et des autres organes participant au travail des agences, comme c'est le cas des conseils d'administration et des panels d'experts;

20. merkt op dat tussen de landen een grote mate van heterogeniteit in de onderwijs- en opleidingsstelsels bestaat en stelt voor om overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel samen met het voortgangsverslag een gids over elke lidstaat te publiceren waarin aanbevelingen ter verbetering van de bestaande beleidslijnen en ontwikkeling van de nationale onderwijsstelsels zijn opgenomen;
20. note la grande hétérogénéité des systèmes d'éducation et de formation entre les pays et propose, dans le respect du principe de subsidiarité, que soit publié, en même temps que le rapport sur l'état d'avancement, un guide utile sur chaque État membre, qui comprendra des recommandations visant à améliorer les politiques existantes et le développement des systèmes nationaux d'éducation;

26. merkt op dat tussen de landen een grote mate van heterogeniteit in de onderwijs- en opleidingsstelsels bestaat en stelt voor om overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel samen met het voortgangsverslag een gids over elke lidstaat te publiceren waarin aanbevelingen ter verbetering van de bestaande beleidslijnen en ontwikkeling van de nationale onderwijsstelsels zijn opgenomen;
26. note la grande hétérogénéité des systèmes d'éducation et de formation entre les pays et propose, dans le respect du principe de subsidiarité, que soit publié, en même temps que le rapport sur l'état d'avancement, un guide utile pour chaque État membre, qui comprendra des recommandations visant l'amélioration des politiques existantes et le développement des systèmes nationaux d'éducation;

­ verzoekt de Europese Raad de Raad om, in het licht van de conclusies van de Europese Raad van Barcelona, ingevolge het verslag van de Groep op hoog niveau Van Miert, de voorwaarden en de beleidslijnen op het gebied van « connectiviteit » uit te werken, vooral in het vooruitzicht van de uitbreiding, met het oog op een beter gebruik en verbetering van de bestaande infrastructuur, en om tegelijkertijd (in de volgende programmeringsperiode) de ontbrekende schakels daarvan aan te vullen en knelpunten weg te werken in regio's als de Alpen, de Pyreneeën, het Centraal Massief en de Oostzee, in het bijzonder wat betreft grensoverschrijdende natuurlijke barrières en investeringen in basisinfrastructuur aan te moedigen door middel van EU-financieringsinstrumenten en van gezamenlijke initiatieven van de overheid en de particuliere sector;
­ invite le Conseil, à la lumière des conclusions du Conseil européen de Barcelone et à la suite du rapport du Groupe de haut niveau Van Miert, à préciser les conditions et les orientations requises en termes de « connectivité », en particulier dans la perspective de l'élargissement, de manière à mieux utiliser et à améliorer les infrastructures existantes, tout en comblant (lors de la prochaine période de programmation) leurs chaînons manquants, ainsi qu'en réduisant les goulets d'étranglement dans des régions comme les Alpes, les Pyrénées, le Massif central et la mer Baltique, liés notamment aux barrières naturelles transfrontalières, et en encourageant l'investissement dans les infrastructures de base par le biais des instruments de financement disponibles de l'UE et d'initiatives conjointes publiques-privées;