Vertaling van "duidelijk waarom men hardnekkig blijft " (Nederlands → Frans) :

Gelet op wat voorafgaat, is het niet duidelijk waarom men hardnekkig blijft weigeren op Taiwan de oplossing toe te passen die men sedert lang toepast op landen die verdeeld zijn gebleven na ofwel de tweede wereldoorlog, ofwel de koude oorlog (Duitsland en Korea).
Au vu de ces éléments, on comprend mal que l'on persiste à ne pas vouloir appliquer à Taïwan la solution pratiquée de longue date à l'égard des pays restés divisés à la fin, soit de la seconde guerre mondiale, soit de la guerre froide (Allemagne et Corée).

Het is evenmin duidelijk waarom men strafbaar is, wanneer men aanzet tot of zijn voornemen bekend maakt tot het bedrijven van discriminatie jegens een persoon wegens zijn of haar burgerlijke stand, terwijl het aanzetten tot discriminatie of het bekendmaken van zijn voornemen om te discrimineren jegens een persoon wegens zijn of haar politieke overtuiging niet strafbaar is.
Il n'est pas davantage établi pour quelle raison on est punissable lorsque l'on incite à recourir ou que l'on donne une publicité à son intention de recourir à une discrimination envers une personne en raison de son état civil, alors que ce n'est pas le cas lorsqu'il s'agit d'une discrimination en raison de ses convictions politiques.

Mevrouw Piryns vraagt zich af waarom de staatssecretaris hardnekkig blijft vasthouden aan het annulatieberoep.
Mme Piryns se demande pourquoi la secrétaire d'État s'obstine à défendre le recours en annulation.

Het is dan ook niet duidelijk waarom men nu deze praktijk plotseling wil verbieden.
On ne voit donc pas clairement pourquoi tout à coup il faudrait interdire cette pratique.

Dat was duidelijk een smoes en die smoes werkte, maar moest de realiteit van de feiten verhullen, te weten waarom men van Afrikaanse kant de resolutie afwees.
Il s’agissait manifestement d’un prétexte et celui-ci a été déterminant, mais il a servi à cacher la réalité, les raisons pour lesquelles la partie africaine a rejeté la résolution.

Men moet begrijpen dat dit een kwestie is die de gehele Europese Unie aangaat; niemand blijft daarbuiten. In die optiek wordt duidelijk waarom het besluit is genomen om te patrouilleren in de Atlantische Oceaan. Hiermee wordt Spanje een handje geholpen, omdat dit land anders in zijn eentje een enorme migratiestroom op de Canarische Eilanden te verwerken krijgt. Ook een besluit tot patrouillering in de Middellandse Zee wordt dan begrijpelijk. Daarmee wordt namelijk tegemoetgekomen aan de behoeften van landen als Malta of Cyprus, dus de kleinere landen van de Middellandse Zee, die lid zijn van de Unie, om maar niet te spreken van de grotere landen.
La décision d'engager des patrouilles dans l’océan Atlantique pour soutenir l’Espagne, afin qu’elle n’ait pas à gérer seule l’immense flux de migrants vers les Canaries, semble donc aller de soi, tout comme la mise à disposition d’une patrouille dans la Méditerranée pour répondre aux demandes des pays tels que Malte et Chypre, les plus petits pays méditerranéens de l’UE, sans parler des plus grands.

Ik betreur het ten zeerste dat men zo hardnekkig blijft hameren op veronderstelde financiële onregelmatigheden van de kant van de Commissie, waardoor telkens weer de aandacht wordt afgeleid van het feit dat 80 procent van de gevallen van wanbeheer van communautaire middelen zich in de lidstaten voordoet.
Je regrette très fort que la rage à l’encontre des prétendues irrégularités financières de la Commission nous amène à oublier de plus en plus que 80% des cas de mauvaise gestion des fonds communautaires impliquent les États membres.

De laatste tijd hebben de communautaire instellingen echter herhaaldelijk wetgeving uitgevaardigd waaruit men, als men tussen de regels door las, duidelijk kon afleiden dat het wenselijk werd geacht de toekomstige lidstaten enkel te laten meedoen tijdens de bemiddelingsfase. Als dit zo is, is het moeilijk te begrijpen waarom men zoveel haast heeft met de vaststelling van een Statuut.
Néanmoins, il n’est pas rare, surtout ces temps-ci, que les institutions communautaires adoptent des dispositions législatives et que, avec force expressions de regret, l’on reconnaisse la nécessité d’y impliquer les futurs États membres seulement lors de la phase de conciliation.