Traduction de «dus nooit zouden » (Néerlandais → Français) :

1. « Is artikel 265, § 2, van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij de wet van 20 juli 2006, in werking getreden op 1 september 2006, niet in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, eventueel in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, naast artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol waarin het recht op het ongestoord genot van de eigendom is vastgelegd, in zoverre ten aanzien van de zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en alle andere personen die ten aanzien van de zaken van de vennootschap werkelijke bestuursbevoegdheid hebben gehad, toepassing wordt gemaakt van het onweerlegbare vermoeden van een grove fout wanneer de genoemde zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en verantwoordelijken eerder betrokken zijn geweest bij minstens twee faillissementen, vereffeningen of soortgelijke operaties met schulden tegenover de RSZ tot gevolg, waarbij zij geen enkele mogelijkheid hebben om het vermoeden te weerleggen, en zulks terwijl de zaakvoerders, bestuurders, bedrijfsleiders of elke andere persoon die ten aanzien van de zaken van een burgerlijke vennootschap met handelsvorm, een stichting, een vzw werkelijke bestuursbevoegdheid heeft gehad, die ten aanzien van de RSZ achterstallige bijdragen zouden hebben, niet aansprakelijk kunnen worden gesteld wegens een kennelijke grove fout die heeft bijgedragen tot het faillissement, in zoverre die rechtspersonen geen koopman zijn, en daarmee samenhangend dus nooit failliet kunnen worden verklaard, en dat alles zonder dat een dergelijk verschil in behandeling objectief en redelijk is verantwoord, en op een wijze die evenredig is met het door de wetgever beoogde doel of met de aldus door die laatstgenoemde nagestreefde doelstelling ?
1. « L'article 265, § 2, du Code des sociétés, tel que modifié par la loi du 20 juillet 2006, entrée en vigueur le 1 septembre 2006, n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, éventuellement combinés avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, outre l'article 1 du protocole additionnel n° 1 consacrant le droit au respect des biens, en ce qu'il est fait application dans les chefs des gérants, anciens gérants et toutes les autres personnes qui ont effectivement détenu le pouvoir de gérer la société de la présomption irréfragable de faute grave lorsque lesdits gérants, anciens gérants et responsables ont été impliqués antérieurement dans au moins, deux faillites, liquidations ou opérations similaires, entraînant des dettes à l'égard de l'ONSS n'ont aucune possibilité de renversement de la présomption; et ce alors que les gérants, administrateurs, dirigeants ou toute autre personne qui a effectivement détenu le pouvoir de gérer une société civile à forme commerciale, une fondation, une A.S.B.L. et qui auraient des arriérés de cotisations à l'égard de l'ONSS ne peuvent être tenus responsables pour faute grave et caractérisée ayant contribué à la faillite dans la mesure où ces personnes morales n'ont pas la qualité de commerçant, et ne peuvent donc corrélativement jamais être déclarée en faillite; le tout, sans que telle différence de traitement soit justifiée de manière objective et raisonnable, et de manière proportionnée à l'objectif visé par le législateur ou à la finalité ainsi poursuivie par ce dernier ?

Dit zou impliceren dat oldtimerbromfietsen de regels van motorvoertuigen moeten volgen. Ze zouden dus altijd op de rijbaan moeten rijden en nooit op het fietspad.
Ces nouvelles dispositions impliqueraient pour les cyclomoteurs 'ancêtres' l'obligation de respecter les mêmes règles que les véhicules à moteur ; en d'autres termes, ils devraient toujours circuler sur la route et jamais sur une piste cyclable.

Het zou dus een goede zaak zijn geweest als er meer middelen waren vrijgemaakt voor de fondsen ter bevordering van de economische en sociale cohesie, en als deze fondsen zouden worden aangesproken voor het verhogen van de koopkracht van de werknemers. In het voorstel voor de EU-begroting 2009 worden de betalingen echter tot een nooit eerder vertoond laag niveau teruggebracht – het totaal aan kredieten bedraagt 4 miljard euro minder dan in de begroting voor 2008.
Toutefois, au lieu de cibler et d’accroître les fonds en vue de favoriser la cohésion économique et sociale et d’améliorer le pouvoir d’achat des travailleurs, le budget de l’UE proposé pour 2009 réduit les paiements à un niveau sans précédent (4 milliards d’euros de moins que le montant adopté pour le budget 2008).

De voorstanders van de oorspronkelijke voorstellen zouden dus de politieke realiteitszin moeten hebben om te erkennen dat de voorstellen nooit wetgeving zouden zijn geworden.
Dès lors, ceux qui ont défendu la proposition d’origine doivent reconnaître la réalité politique: elle n’allait jamais devenir législation.

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
A l'observation figurant dans les conclusions des juges-rapporteurs selon laquelle le requérant ne démontre pas qu'il se trouve dans une situation juridique susceptible d'être affectée directement par la mesure entreprise, qui contient des règles relatives au fonctionnement du ministère public, le requérant oppose dans son mémoire justificatif qu'il devrait indiquer « , pour justifier pleinement son intérêt au recours qu'il introduit, quelles infractions, quels crimes, délits et contraventions, pour lesquels la prescription n'est pas encore intervenue, il a commis; que le requérant invoque le Pacte international relatif aux droits civils et politiques, fait à New York le 19 décembre 1966 [.] et en particulier l'article 14, 3°, g, qui dispose : ' Toute personne accusée d'une infraction pénale a droit, en pleine égalité, au moins aux garanties suivantes : [.] à ne pas être forcée de témoigner contre elle-même ou de s'avouer coupable '; que le président de la Commission Dutroux a, avant chaque audition, donné lecture de cette disposition aux témoins qui devaient prêter serment; que cette disposition a donc manifestement une portée générale et doit être interprétée comme une codification de la règle ' nemo tenetur edere contra se ', qui est analogue au Cinquième Amendement américain; que la disposition entreprise peut avoir pour effet que soient édictées des directives ministérielles ayant pour résultat que le requérant, qui n'a pourtant jamais volé un franc à qui que ce soit, serait poursuivi, alors que les auteurs d'infractions aux conséquences graves pourraient rester impunis ».

3. Gaat het hier niet over reactoren die de veiligheidsnormen voor West-Europa niet halen en hier dus nooit zouden mogen opstarten?
3. Est-il exact que les réacteurs en question ne respectent pas les normes de sécurité en vigueur en Europe occidentale et qu'il ne serait donc pas question de mettre de tels réacteurs en service chez nous?

Sinds 1983 wordt België evenwel niet meer veroor- deeld door het Internationaal arbeidsbureau (IAB), doordat bij de commissie van experts die over de toepassing van de conventie moet waken, valse rap- porten zouden worden ingediend, volgens welke geen enkele aanvraag tot ontslag van een militair werd afgewezen en er dus nooit beroep werd aange- tekend bij de administratieve rechtsorganen.
Mais depuis 1983, l'Etat belge ne se fait plus condamner par le Bureau international du travail (BIT), car il adresserait à la commission d'experts de l'organisation chargés de veiller à l'application des conventions de faux rapports, selon lesquels aucune demande de démission de militaire n'a été refusée et que, donc, aucun recours n'a été introduit devant les juridictions administratives.

Bent u dan ook van plan de volle verantwoordelijkheid, onder andere op het stuk van de arbeidsgeneeskunde en de individuele beschermingsuitrusting, bij de ondernemingen die een beroep doen op uitzendkrachten te laten? 3. Er is ook vaak sprake geweest van de oprichting van een gemeenschappelijke veiligheidsdienst voor uitzendbureaus. a) Bestaat en functioneert een dergelijke dienst in feite al niet sinds jaren binnen de beroepsvereniging van interimkantoren, terwijl de oprichting van die dienst nooit door een koninklijk besluit geregeld werd? b) Bent u van plan een dergelijk ontwerp goed te keuren en de bestaande praktijk dus te legaliseren? c) Zo ja, bent u van plan de draagwijdte van die machtiging te beperken tot wat in de wet wordt bepaald (artikel 1, § 4, van de wet van 10 juni 1952) en dus enkel de oprichting van een veiligheidsdienst toe te staan voor de «gewone» werknemers van de uitzendbureaus, terwijl de veiligheid en de gezondheid van de uitzendkrachten zelf, conform de Belgische wetgeving en de Europese richtlijn, tot de exclusieve verantwoordelijkheid van de gebruiker zouden blijven behoren?
3. Il a aussi souvent été question d'un projet de création d'un service de sécurité (SHE) commun aux entreprises d'intérim. a) Un tel service n'a-t-il pas en fait déjà été créé (et n'est-il pas en fonction depuis de longues années) au sein même de l'Union professionnelle des entreprises d'intérim au mépris de toute autorisation par arrêté royal? b) Envisagez-vous d'approuver un tel projet et donc de couvrir la pratique existante? c) Dans l'affirmative, envisagez-vous de limiter l'autorisation au prescrit légal (article 1, § 4, de la loi du 10 juin 1952), c'est-à-dire un service de SHE au profit des seuls employés «ordinaires» des firmes d'intérim et à l'exclusion des intérimaires qui tombent eux, comme la législation belge et la directive CEE précitée le précisent, sous la seule compétence de sécurité et de santé des entreprises utilisatrices?