Vertaling van "gebeuren stuk senaat " (Nederlands → Frans) :

De Raad van State heeft hieromtrent opgemerkt dat, als de Nationale Plantentuin wordt overgedragen, dit naar de gewesten zou moeten gebeuren (stuk Senaat, nr. 2-709/1, blz. 57-58).
Le Conseil d'État a fait remarquer à ce sujet que, si l'on décidait de transférer le Jardin botanique national, il faudrait le transférer aux régions (do c. Sénat, nº 2-709/1, pp. 57-58).

De Raad van State heeft hieromtrent opgemerkt dat, als de Nationale Plantentuin wordt overgedragen, dit naar de gewesten zou moeten gebeuren (stuk Senaat, nr. 2-709/1, blz. 57-58).
Le Conseil d'État a fait remarquer à ce sujet que, si l'on décidait de transférer le Jardin botanique national, il faudrait le transférer aux régions (doc. Sénat, nº 2-709/1, pp. 57-58).

De toelichting bij het voorstel tot herziening van artikel 68 van de Grondwet vermeldt : « Het Institutioneel Akkoord bepaalt dat de gecoöpteerde senatoren worden verdeeld volgens het aantal uitgebrachte stemmen voor de verkiezing van de Kamer van volksvertegenwoordigers. Aangezien het aantal zetels dat elke taalgroep toekomt wordt vastgelegd, moet de zetelverdeling ook per taalgroep gebeuren. Voor de Nederlandse taalgroep zal dit gebeuren op basis van de stemmen in de kieskringen Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Limburg, Antwerpen, Vlaams-Brabant en Brussel-Hoofdstad, en voor de Franse taalgroep op basis van de stemmen in de kieskringen van Henegouwen, Namen, Luik, Luxemburg, Waals-Brabant, Brussel-Hoofdstad en het administratief arrondissement van Halle-Vilvoorde. De bijzondere wetgever zal bepalen welke territoriale omschrijvingen in aanmerking komen voor de zetelverdeling van de gecoöpteerde senatoren van de Nederlandse, respectievelijk de Franse taalgroep van de Senaat. [...] Dit voorstel dient dus samen te worden gelezen met het voorstel van bijzondere wet tot wijziging van het Kieswetboek, dat gelijktijdig met het huidige voorstel tot herziening van de Grondwet werd ingediend in het Parlement (Stuk Senaat, nr. 5-1745/1). Deze twee voorstellen getuigen van een zekere en onbetwistbare eenheid van opzet tussen het huidige voorstel tot herziening wat de Grondwetgever onderneemt enerzijds en het hiermee gelijktijdig in het Parlement ingediende voorstel van bijzondere wet tot wijziging van het Kieswetboek anderzijds » (Parl. St., Senaat, 2011-2012, nr. 5-1725/1, pp. 2-3).
Les développements de la proposition de révision de l'article 68 de la Constitution soulignent : « L'Accord institutionnel prévoit que les sénateurs cooptés seront répartis selon le nombre de votes exprimés pour l'élection de la Chambre des représentants. Le nombre de sièges qui revient à chaque groupe linguistique étant fixé, la répartition doit également se faire par groupe linguistique. Pour le groupe linguistique néerlandais, cette répartition se fera sur la base des votes dans les circonscriptions de la Flandre Occidentale, de la Flandre Orientale, du Limbourg, d'Anvers, du Brabant flamand et de Bruxelles-Capitale, et pour le groupe linguistique français sur la base des votes exprimés dans les circonscriptions du Hainaut, de Namur, de Liège, du Luxembourg, du Brabant wallon, de Bruxelles-Capitale et de l'arrondissement administratif de Hal-Vilvorde. Le législateur spécial déterminera les circonscriptions territoriales qui sont prises en considération pour la répartition des sièges des sénateurs cooptés du groupe linguistique néerlandais, respectivement du groupe linguistique français du Sénat. [...] Cette proposition doit donc être lue conjointement avec la proposition de loi spéciale portant modification du Code électoral, déposée simultanément au Parlement avec la présente proposition de révision de la Constitution (Doc. Sénat, n° 5-1745/1). Ces deux propositions révèlent une unité d'intention certaine et non équivoque entre la présente démarche du Constituant, d'une part, et la proposition de loi spéciale modifiant le Code électoral soumise concomitamment au Parlement d'autre part » (Doc. parl., Sénat, 2011-2012, n° 5-1725/1, pp. 2-3).

De dames de Bethune De Schamphelaere dienen amendement nr. 10 in (stuk Senaat, nr. 2-554/3) dat subsidiair is ten aanzien van amendement nr. 9 en verduidelijkt dat het bezwaar dat de minderjarige kan aantekenen tegen de weigering van de rechter om hem te horen, dient te gebeuren bij dezelfde rechtsinstantie.
Mmes de Bethune et De Schamphelaere déposent l'amendement nº 10 (doc. Sénat, nº 2-554/3), qui est un amendement subsidiaire à l'amendement nº 9, qui précise que l'appel éventuel du mineur contre le refus du juge de l'entendre doit être interjeté devant la même instance judiciaire.

De heren Mahoux, Istasse en Dubié dienen een amendement in (Stuk Senaat, nr. 2-596/2, amendement nr. 3) dat beoogt de aanwijzing van de personen die de controle tijdelijk zullen uitvoeren, unaniem te laten gebeuren.
MM. Mahoux, Istasse et Dubié déposent un amendement (doc. Sénat, nº 596/2, amendement nº 3) qui tend à prévoir que la désignation des personnes qui sont appelées à exercer temporairement le contrôle doit se faire à l'unanimité.

De dames Maes en Stevens dienen een amendement nr. 3 in (stuk Senaat, 5-1677/2) dat beoogt de autonomie van het BIPT op het vlak van aanwerving te vergroten en de vastlegging van het personeelskader van het BIPT door het BIPT zelf te laten gebeuren.
Mmes Maes et Stevens déposent l'amendement nº 3 (doc. Sénat, nº 5-1677/2) qui tend à accroître l'autonomie de l'IBPT en matière de recrutement et à laisser à l'IBPT le soin de définir son propre cadre du personnel.

Nu, bij de gemengde overeenkomsten - waar naast de verhuring van het onroerend goed tot hoofdverblijf ook het verzorgingsaspect en/of het hotelbedrijf een rol speelt - dient de kwalificatie van het contract te gebeuren door de rechter, rekening houdend met de omvang van de dienstprestaties die aan de bewoner worden geleverd (Parl. stuk, Senaat, 1990-1991, nr. 1190/2, blz. 61).
Or, en ce qui concerne les contrats mixtes, aux termes desquels sont combinées, d'une part, l'organisation des soins et/ou l'hôtellerie et, d'autre part, la location d'un bien immeuble en tant que résidence principale, le juge doit déterminer la qualification du contrat en tenant compte de l'importance des services assurés à l'occupant (Doc. parl., Sénat, 1990-1991, no 1190/2, page 61).