Traduction de «gevat werd door de burgerlijke belangen gevorderd » (Néerlandais → Français) :

c) Indien door de schadelijdende partij van de bedoelde wetsbepaling gebruik wordt gemaakt om het strafgerecht, nadat dit uitspraak heeft gedaan over de strafvordering, te vatten van de betwisting inzake burgerlijke belangen, zullen alle regels van procedure dan van toepassing zijn alsof het strafgerecht ab initio gevat werd door de burgerlijke belangen gevorderd door een burgerlijke partij ?
c) Si la partie lésée fait usage de la disposition légale visée pour saisir la juridiction pénale de la contestation relative aux intérêts civils, après que celle-ci s'est prononcée sur l'action publique, toutes les règles de procédure seront-elles applicables comme si la juridiction pénale avait été saisie ab initio par les intérêts civils réclamés par une partie civile ?

Inderdaad, ofwel is de burgerlijk verantwoordelijke partij bij het proces voor het strafgerecht, dat in voorkomend geval ook gevat is door de burgerlijke belangen via een verzoekschrift van een benadeelde partij (overeenkomstig artikel 32, 2º, van het Gerechtelijk Wetboek dient hij op de hoogte gesteld te worden van het verzoekschrift door de griffie via de post); in dat geval is hij dus in staat de burgerlijke partijstellingen die tegen hem gesteld zijn te betwisten; indien bij verstek laat gaan, zal hij zijn rechten kunnen doen gelden door de procedure van verzet of van hoger beroep.
En effet, soit le civilement responsable est partie au procès devant la juridiction pénale, le cas échéant saisie des intérêts civils par requête d'une personne lésée (conformément à l'art. 32, 2º, du Code judiciaire, la requête devra lui être notifiée par envoi postal du greffe), ce qui lui permet dès lors de contester les constitutions de parties civiles contre lui; s'il est défaillant, il pourra faire valoir ses droits en utilisant la procédure d'opposition ou d'appel.

Voorgesteld werd de beslissingen over de burgerlijke belangen systematisch te laten meedelen door de griffies aan de afdeling strafuitvoering van de parketten.
Une proposition était la communication systématique, par les greffes, des décisions sur les intérêts civils vers la section « exécution des peines » des parquets.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwel exclusief instaat voor de materiële huisvesting van het kind (de moeder ontmoet het kind via een ontmoetingscentrum) en een uitermate belangrijk " ouderlijk gezag" uitoefent (waarove ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et " une autorité parentale" (dont il ne dispose pas aux termes de la loi) particulièrement importante, l'enfant étant de surcroît privé de son identité véritable, dès lors qu'il porte un nom ...

In het wetsontwerp houdende diverse bepalingen (Do c. Kamer 51-2020), dat recentelijk in de Kamer werd ingediend, zie ik in het hoofdstuk Justitie twee bepalingen die het probleem zouden kunnen oplossen : artikel 37 van het ontwerp schrapt in artikel 4 van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van strafvordering de woorden « in dat geval », zodat de aanpassing van de termijnen tevens van toepassing is op de regeling van de burgerlijke belangen in het kader van de procedures waarin de burgerlijke partijstelling op een andere wijze is gebeurd dan door indiening van een verzoekschrift, bijvoorbeeld door ter zitting te verschijnen.
Je remarque que dans le projet de loi portant dispositions diverses en matière de justice (Doc Ch 51-2020), qui vient d'être déposé à la Chambre, figurent deux dispositions qui devraient, à mon sens, régler le problème : l'article 37 du projet supprime en effet dans l'article 4 du Titre préliminaire du Code de procédure pénale les mots « dans cette hypothèse », afin que l'aménagement des délais puisse également s'appliquer au règlement des intérêts civils dans la procédure où la constitution de partie civile a eu lieu d'une autre manière que par le dépôt d'une requête, comme par exemple en comparaissant à l'audience.

In dat middel wordt de vernietiging gevorderd van artikel 50, § 1, 1°, wegens schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, omdat de boekhouder-fiscalist zijn burgerlijke beroepsaansprakelijkheid moet verzekeren door een verzekeringsovereenkomst die goedgekeurd werd door de Nationale Raad van het Beroepsinstituut, terwijl voor de belastingconsulent geen dergelijke bepaling bestaat.
Ce moyen demande l'annulation de l'article 50, § 1, 1°, pour violation des articles 10 et 11 de la Constitution, parce que le comptable-fiscaliste doit faire couvrir sa responsabilité civile professionnelle par un contrat d'assurance approuvé par le Conseil national de l'Institut professionnel, alors qu'il n'existe pas de disposition semblable pour le conseil fiscal.

2. Uitgaande van de veronderstelling dat de automatisering van niet-fiscale invordering intussen zodanig is gevorderd dat de administratie van het Kadaster, de Registraie en de Domeinen de opsplitsing kan maken naargelang het gaat om een bijdrage of een financiële hulp (vraag nr. 810 van 30 mei 2005, Vragen en Antwoorden, Kamer, nr. 97, van 24 oktober 2005, blz. 17450), wat is het totaalbedrag dat door de FOD Financiën werd teruggevorderd van de daders of de burgerlijk verantwoordelijken in 2003, 2004 en 2005?
2. Partant de l'hypothèse que l'automatisation des recouvrements non fiscaux ait, dans l'intervalle, tellement progressé que l'Administration du Cadastre, de l'Enregistrement et des Domaines soit en mesure de déterminer, selon le cas, s'il s'agit d'une cotisation ou d'une aide financière (question n° 810 du 30 mai 2005, Questions et Réponses, La Chambre, n° 97, du 24 octobre 2005, p. 17450), quel serait le montant total récupéré par le SPF Finances auprès des auteurs ou des civilement responsables en 2003, 2004 et 2005?