Traduction de «hof geldt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Hof van Justitie van de Europese Unie [ Europees Hof van Justitie | Hof van Justitie EG | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | Hof van Justitie van de Europese Unie (instelling) | HvJ [acronym] HvJEG ]
Cour de justice de l'Union européenne [ CJCE | CJUE [acronym] Cour de justice de l’Union européenne (institution) | Cour de justice des Communautés européennes | Cour de justice européenne | juridiction communautaire ]

een klacht indienen bij het Hof van Justitie van de Europese Unie | een zaak aanhangig maken bij het Hof van Justitie van de Europese Unie | een zaak voor het Hof van Justitie van de Europese Unie brengen | zich tot het Hof van Justitie van de Europese Unie wenden
saisir la Cour de justice de l'Union européenne

Europees Hof van Justitie | Hof | Hof van Justitie | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | HvJEG [Abbr.]
Cour de justice | Cour de justice des Communautés européennes | CJCE [Abbr.]

arrest van het Hof (EU) [ arrest HvJ EG | arrest van het Hof EG | arrest van het Hof van Justitie (EU) | arrest van het Hof van Justitie EG ]
arrêt de la Cour (UE) [ arrêt CJCE | arrêt de la Cour (CE) | arrêt de la Cour de justice (CE) | arrêt de la Cour de justice (UE) ]

Hof van Justitie (EU) [ Hof van Justitie (instantie) ]
Cour de justice (UE) [ Cour de justice (instance) ]

arrest | arrest van het Hof | arrest van het Hof van Justitie | het arrest van het Hof van Justitie
arrêt | arrêt de la Cour de justice de l'Union européenne

kruispunt waar de voorrang van rechts geldt
carrefour où la priorité de droite est applicable

straf welke geldt voor de gepleegde inbreuk
peine prévue pour l'infraction consommée

relatie zoals geldt voor ouders
relation de type parental

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Volgens het Hof geldt deze bijstandsverplichting ook wanneer de niet-uitvoering van de reisovereenkomst het gevolg is van overmacht en niet blijkt dat deze overmacht ook de uitvoering van de bijstandsverplichting betreft (Cass. 13 maart 2015, C.14.0335.N).
Selon la Cour, ce devoir d’assistance vaut aussi lorsque l’inexécution du contrat d’organisation de voyages résulte d’un cas de force majeure et qu’il n’apparait pas que cette force majeure concerne aussi le devoir d’assistance (Cass. 13 mars 2015, C.14.0335.N).

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 62017CA0240 - EN - Zaak C-240/17: Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 16 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Korkein hallinto-oikeus — Finland) — E (Prejudiciële verwijzing — Onderdaan van een derde land die illegaal verblijft op het grondgebied van een lidstaat — Gevaar voor de openbare orde en nationale veiligheid — Richtlijn 2008/115/EG — Artikel 6, lid 2 — Terugkeerbesluit — Inreisverbod dat geldt voor het grondgebied van de lidstaten — Signalering ter fine van weigering van toegang tot het Schengengebied — Onderdaan met een door een andere lidstaat afgegeven geldige verblijfstitel — Schengenuitvoeringsovereenkomst — Artikel 25, lid 2 — Overlegprocedure tussen de lidstaat die de signalering verricht en de lidstaat die de verblijfstitel heeft afgegeven — Termijn — Geen standpuntbepaling van de geraadpleegde overeenkomstsluitende staat — Gevolgen voor de tenuitvoerlegging van het terugkeerbesluit en het inreisverbod) // Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 16 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Korkein hallinto-oikeus — Finland) — E // (Zaak C-240/17) - ( // ((Prejudiciële verwijzing - Onderdaan van een derde land die illegaal verblijft op het grondgebied van een lidstaat - Gevaar voor de openbare orde en nationale veiligheid - Richtlijn 2008/115/EG - Artikel 6, lid 2 - Terugkeerbesluit - Inreisverbod dat geldt voor het grondgebied van de lidstaten - Signalering ter fine van weigering van toegang tot het Schengengebied - Onderdaan met een door een andere lidstaat afgegeven geldige verblijfstitel - Schengenuitvoeringsovereenkomst - Artikel 25, lid 2 - Overlegprocedure tussen de lidstaat die de signalering verricht en de lidstaat die de verblijfstitel heeft afgegeven - Termijn - Geen standpuntbepaling van de geraadpleegde overeenkomstsluitende staat - Gevolgen voor de tenuitvoerlegging van het terugkeerbesluit en het inreisverbod))
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 62017CA0240 - EN - Affaire C-240/17: Arrêt de la Cour (cinquième chambre) du 16 janvier 2018 (demande de décision préjudicielle du Korkein hallinto-oikeus — Finlande) — E (Renvoi préjudiciel — Ressortissant de pays tiers en séjour irrégulier sur le territoire d’un État membre — Menace pour l’ordre public et la sécurité nationale — Directive 2008/115/CE — Article 6, paragraphe 2 — Décision de retour — Interdiction d’entrée sur le territoire des États membres — Signalement aux fins de non-admission dans l’espace Schengen — Ressortissant titulaire d’un titre de séjour valable délivré par un autre État membre — Convention d’application de l’accord de Schengen — Article 25, paragraphe 2 — Procédure de consultation entre l’État membre procédant au signalement et l’État membre ayant délivré le titre de séjour — Délai — Absence de prise de position de l’État contractant consulté — Conséquences sur l’exécution des décisions de retour et d’interdiction d’entrée) // Arrêt de la Cour (cinquième chambre) du 16 janvier 2018 (demande de décision préjudicielle du Korkein hallinto-oikeus — Finlande) — E // (Affaire C-240/17) - ( // ((Renvoi préjudiciel - Ressortissant de pays tiers en séjour irrégulier sur le territoire d’un État membre - Menace pour l’ordre public et la sécurité nationale - Directive 2008/115/CE - Article 6, paragraphe 2 - Décision de retour - Interdiction d’entrée sur le territoire des États membres - Signalement aux fins de non-admission dans l’espace Schengen - Ressortissant titulaire d’un titre de séjour valable délivré par un autre État membre - Convention d’application de l’accord de Schengen - Article 25, paragraphe 2 - Procédure de consultation entre l’État membre procédant au signalement et l’État membre ayant délivré le titre de séjour - Délai - Absence de prise de position de l’État contractant consulté - Conséquences sur l’exécution des décisions de retour et d’interdiction d’entrée))

Zaak C-240/17: Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 16 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Korkein hallinto-oikeus — Finland) — E (Prejudiciële verwijzing — Onderdaan van een derde land die illegaal verblijft op het grondgebied van een lidstaat — Gevaar voor de openbare orde en nationale veiligheid — Richtlijn 2008/115/EG — Artikel 6, lid 2 — Terugkeerbesluit — Inreisverbod dat geldt voor het grondgebied van de lidstaten — Signalering ter fine van weigering van toegang tot het Schengengebied — Onderdaan met een door een andere lidstaat afgegeven geldige verblijfstitel — Schengenuitvoeringsovereenkomst — Artikel 25, lid 2 — Overlegprocedure tussen de lidstaat die de signalering verricht en de lidstaat die de verblijfstitel heeft afgegeven — Termijn — Geen standpuntbepaling van de geraadpleegde overeenkomstsluitende staat — Gevolgen voor de tenuitvoerlegging van het terugkeerbesluit en het inreisverbod)
Affaire C-240/17: Arrêt de la Cour (cinquième chambre) du 16 janvier 2018 (demande de décision préjudicielle du Korkein hallinto-oikeus — Finlande) — E (Renvoi préjudiciel — Ressortissant de pays tiers en séjour irrégulier sur le territoire d’un État membre — Menace pour l’ordre public et la sécurité nationale — Directive 2008/115/CE — Article 6, paragraphe 2 — Décision de retour — Interdiction d’entrée sur le territoire des États membres — Signalement aux fins de non-admission dans l’espace Schengen — Ressortissant titulaire d’un titre de séjour valable délivré par un autre État membre — Convention d’application de l’accord de Schengen — Article 25, paragraphe 2 — Procédure de consultation entre l’État membre procédant au signalement et l’État membre ayant délivré le titre de séjour — Délai — Absence de prise de position de l’État contractant consulté — Conséquences sur l’exécution des décisions de retour et d’interdiction d’entrée)

Ook ten aanzien van het Grondwettelijk Hof geldt immers ten eerste dat specifiek opgerichte instellingen zoals het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en het Hof van Justitie en het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen, voorrang hebben bij de vraag naar interpretatie van deze internationale of supranationale normen, ten tweede dat de rechterlijke macht de bevoegdheid heeft om internationale en supranationale normen te interpreteren en wetten, decreten en ordonnanties te toetsen aan die internationale en supranationale normen en ten derde dat ook de rechterlijke macht de bevoegdheid heeft de Grondwet te interpreteren in het bijzonder in het kader van een toepassing van de in artikel 159 van de Grondwet bedoelde controle.
À l'égard de la Cour constitutionnelle aussi, il faut, en effet, premièrement, que des institutions créées spécifiquement comme la Cour européenne des Droits de l'Homme et la Cour de justice et le Tribunal de première instance des Communautés européennes aient priorité lorsque se pose la question de l'interprétation de ces normes internationales ou supranationales, deuxièmement, que le pouvoir judiciaire ait le pouvoir d'interpréter des normes internationales et supranationales et de contrôler des lois, décrets et ordonnances au regard des normes internationales et supranationales et, troisièmement, que le pouvoir judiciaire ait aussi le pouvoir d'interpréter la Constitution, spécialement dans le cadre d'une application du contrôle visé à l'article 159 de la Constitution.

herinnert eraan dat het recht van toegang tot documenten ingevolge de inwerkingtreding van het VEU en het VWEU voor alle instellingen, organen en agentschappen van de EU geldt; acht het derhalve noodzakelijk dat Verordening (EG) nr. 1049/2001 met spoed ingrijpend wordt gewijzigd in het licht van de Verdragen en van jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EU en van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens; acht het met name van wezenlijk belang dat het toepassingsgebied wordt uitgebreid tot alle Europese instellingen die daar nog niet onder vallen, zoals de Europese Raad, de Europese Centrale Bank, het Hof van Justitie, en alle organen en agentschappen van de EU.
rappelle qu'à la suite de l'entrée en vigueur du traité UE et du traité FUE, le droit d'accès aux documents concerne l'ensemble des institutions, organes et agences de l'Union; estime, par conséquent, qu'il y a lieu d'actualiser dans les plus brefs délais et de modifier considérablement le règlement (CE) no 1049/2001 à la lumière des dispositions des traités et de la jurisprudence pertinente de la Cour de justice de l'Union et de la Cour européenne des droits de l'homme; estime en particulier qu'il importe d'élargir son champ d'application à toutes les institutions européennes qui ne sont actuellement pas couvertes, telles que le Conseil européen, la Banque centrale européenne, la Cour de justice et l'ensemble des organes et agences de l'Union.

Ons Hof van Cassatie erkent bovendien dat de bescherming gewaarborgd door de artikelen 8, eerste lid, van het EVRM en 15 van de Grondwet ook geldt voor bedrijfsruimten, zij het met de beperking dat die bescherming slechts geldt zover de daar ontwikkelde activiteiten een privékarakter vertonen of in zover er vertrouwelijke briefwisseling wordt bewaard. Daarmee is het Hof wel beperkender dan de Europese jurisprudentie.
Notre Cour de cassation reconnaît d'ailleurs que l'espace professionnel fait également l'objet de la protection garantie par les articles 8 al. 1 de la CEDH et 15 de la Constitution. Toutefois, la restriction qu'elle y apporte, à savoir que cette protection ne vaut que dans la mesure où les activités qui y sont développées revêtent un caractère privé et où la correspondance confidentielle y est préservée, est plus restrictive que la jurisprudence européenne.

Diezelfde rechtspraak herinnert er immers duidelijk aan dat die bepaling van het Statuut van het Hof niet geldt voor geschillen tussen de Gemeenschap en haar personeelsleden (arrest Hof van 8 juli 1999, Commissie/Anic Partecipazioni, C‑49/92 P, Jurispr. blz. I‑4125, punten 171 en 172).
En effet, cette même jurisprudence rappelle clairement que ladite disposition du statut de la Cour n’est pas applicable aux litiges opposant la Communauté à ses agents (arrêt de la Cour du 8 juillet 1999, Commission/Anic Partecipazioni, C‑49/92 P, Rec. p. I‑4125, points 171 et 172).

Het arrest van het Europees Hof geldt enkel voor ouderschapsverlof, maar bevat heel wat argumenten, bijvoorbeeld rond de oorspronkelijk voltijdse arbeidsovereenkomst, het opbouwen van anciënniteit, de uitkering via de RVA en de beperkte duur van het verlof, die ook gelden voor andere vormen van arbeidsvermindering.
L'arrêt de la Cour européenne vaut uniquement pour le congé parental mais il contient toute une série d'arguments - par exemple concernant le contrat initial de travail à temps plein, le calcul de l'ancienneté, les allocations par le biais de l'ONEM et la durée limitée du congé - qui valent aussi pour d'autres formes de réduction du temps de travail.