Vertaling van "kamers parlementen blijkt immers " (Nederlands → Frans) :

Uit de antwoorden van de Kamers/Parlementen blijkt immers dat de leden dankzij hun ontmoetingen niet alleen een persoonlijk netwerk kunnen uitbouwen maar ook best practices kunnen uitwisselen.
En effet, des réponses des Chambres/Parlements, il ressort que ces rencontres permettent aux membres non seulement de se constituer un réseau personnel mais également d'échanger les meilleures pratiques.

Uit artikel 66 van de Grondwet blijkt immers dat het pensioen van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers en van hun rechtverkrijgenden ressorteert onder de exclusieve bevoegdheid van de Kamer van volksvertegenwoordigers, die deze bevoegdheid bij reglement uitoefent.
Il ressort en effet de l'article 66 de la Constitution que la pension des membres de la Chambre des représentants et de leurs ayants droit relève de la compétence exclusive de la Chambre des représentants, laquelle exerce cette compétence par règlement.

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt immers dat een gewestelijke bepaling kan voorschrijven dat een gemeente of een groep van gemeenten in vergelijking met de andere gemeenten van het gewest over minder bevoegdheden of over een minder ruime autonomie zal beschikken, wanneer het onderscheid noodzakelijk is (Parl. St., Senaat, 2000-2001, nr. 2-709/1, pp. 20-21, en nr. 2-709/7, p. 12; Parl. St., Kamer, 2000-2001, nr. 1280/003, pp. 10-11).
Il ressort en effet des travaux préparatoires qu'une disposition régionale peut prévoir qu'une commune ou une série de communes disposera de moins de compétences ou d'une moins grande autonomie par rapport aux autres communes de la région lorsque cette différenciation s'impose (Doc. parl., Sénat, 2000-2001, n° 2-709/1, pp. 20-21, et n° 2-709/7, p. 12; Doc. parl., Chambre, 2000-2001, n° 1280/003, pp. 10-11).

Uit de in B.72.1 aangehaalde parlementaire voorbereiding blijkt dat die opheffing van een « onmiddellijk » cassatieberoep is verantwoord door het feit dat, inzake de voorlopige hechtenis, 94 % van de beroepen geen cassatie tot gevolg heeft gehad (Parl. St., Kamer, 2015-2016, DOC 54-1418/001, p. 127), alsook door het feit dat « het controleren van de wettelijkheid [van de eerste beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis] immers belangrijker [blijkt] dan het controleren van de wettelijkheid van de latere beslissingen tot verlenging van de voorlopige hechtenis.
Il ressort des travaux préparatoires cités en B.72.1 que cette suppression d'un pourvoi en cassation « immédiat » a été justifiée par le fait qu'en matière de détention préventive, 94 % des pourvois n'ont donné lieu à aucune cassation (Doc. parl., Chambre, 2015-2016, DOC 54-1418/001, p. 127), ainsi que par le fait que le « contrôle de la légalité de [la première décision de maintien de la détention préventive] paraît en effet plus crucial que celui des décisions subséquentes de prolongation de la détention préventive.

In dat verband verwijst hij naar het advies van de Raad van State : « Wat de rol van de Parlementen betreft, blijkt immers uit eerdere adviezen van de Raad van State dat het nu al mogelijk is om, op grond van het genoemde artikel 92bis, zogenaamde « interparlementaire samenwerkingsakkoorden » te sluiten.
Il cite à cet égard l'avis du Conseil d'État: « En ce qui concerne le rôle des Parlements, il résulte en effet d'avis antérieurs du Conseil d'État qu'il est d'ores et déjà possible, sur la base de l'article 92bis, précité, de conclure des « accords de coopération interparlementaires ».

Uit het verslag dat namens de bijzonder commissie van de Kamer van volksvertegenwoordigers door de heer Van Parys werd opgesteld, blijkt immers dat « zodra hij had vastgesteld dat de verklaringen van een getuige aanwijzingen van misdrijven lastens een minister inhielden hij (de procureur-generaal bij het Hof van Beroep van Brussel) zich genoodzaakt voelde om, zonder enige andere onderzoeksdaad te stellen, het dossier aan de Kamer van volksvertegenwoordigers over te zenden, met toepassing van artikel 103 van de Grondwet (Gedr. St., Kamer, 96/97, nr. 780/1, blz. 2 en 3).
Il ressort, en effet, du rapport faut au nom de la Commission spéciale de la Chambre des représentants par M. Van Parys que « au moment où il a constaté que les déclarations d'un témoin renfermaient des indices d'infraction à charge d'un ministre, il (le procureur général près de la Cour d'appel de Bruxelles) s'est senti dans l'obligation de transmettre le dossier à la Chambre des représentants, en application de l'article 103 de la Constitution sans accomplir d'autres actes d'instruction » (doc. Chambre, 96/97, nº 780/1, pp. 2 et 3).

Uit de memorie van toelichting van de wet van 30 juni 1971 blijkt immers dat de toepassing van de gewone procedure op bepaalde overtredingen van de sociale wetgeving inadequaat was, in zoverre de strafvordering te zware gevolgen had, in zoverre de strafmaatregelen zelden werden toegepast en in zoverre het preventieve karakter van het sociaal strafrecht er sterk door werd afgezwakt (Stuk Kamer, 70/71, nr. 939/1).
En effet, il ressort de l'exposé des motifs de la loi du 30 juin 1971 que l'application de la procédure ordinaire à certaines infractions à la législation sociale était inadéquate en ce que l'action répressive était trop lourde dans ses effets, en ce que les sanctions pénales étaient rarement appliquées et en ce que le caractère préventif du droit pénal social s'en trouvait fortement atténué (doc. Chambre, 70/71, nº 939/1).

Uit de parlementaire werkzaamheden van de wet van 8 maart 1951 blijkt immers dat reeds in die tijd een amendement werd verworpen waarin was voorgesteld belastingvrijstelling te verlenen voor contracten die ook andere gerechtigden aanwijzen (Stuk 12, Kamer, zitting 1950-1951).
Il ressort en effet des travaux parlementaires qui sont à la base de la loi du 8 mars 1951, qu'à l'époque déjà fut rejeté un amendement qui proposait d'accorder l'immunisation fiscale pour des contrats désignant également d'autres ayants droit (Document 12, Chambre, session 1950-1951).

Overwegende dat uit de memorie van toelichting (Gedr. St., Kamer, 2013-2014, Zitting 53 3391/001 - 3392/001, p. 60) immers blijkt dat de uitbreiding van de opdrachten van het overlegcomité met het overleg tussen de betrokken milieus voor de audiovisuele sector met betrekking tot de toepassing van de bepalingen van Titel 5 betreffende de audiovisuele werken, veronderstelt dat het overlegcomité, wat zijn samenstelling betreft, "derhalve wordt uitgebreid met de organisaties van auteurs, uitvoerende kunstenaars of producenten van audiovisuele werken" vermits "de beheersvennootschappen, organisaties die debiteuren van de rechten vertegenwoordigen en organisaties die consumenten vertegenwoordigen al lid zijn van dit overlegcomité";
Considérant qu'en effet, il ressort de l'exposé des motifs (Doc. parl., Chambre 2013-2014, doc. nos 53-3391/001 -3392/001, p. 60) que l'élargissement des missions du comité de concertation à la concertation entre les milieux intéressés pour le secteur audiovisuel portant sur l'application des dispositions du Titre 5, relatives aux oeuvres audiovisuelles, suppose que le comité de concertation, quant à sa composition, soit « élargi aux organisations d'auteurs, d'artistes interprètes ou de producteurs d'oeuvres audiovisuelles » puisque « les sociétés de gestion, les organisations représentants les débiteurs de droits et les organisations représentants les consommateurs sont déjà membres dudit comité de concertation »;

Zoals uit het voorgaande blijkt, behoort het immers uitdrukkelijk tot de taak van de politiediensten om in het kader van hun wettelijke opdrachten inzake bestuurlijke politie, inlichtingen in te winnen en over te maken aan de bevoegde overheden, met het oog op het « beheer van de openbare orde » (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3105/001, p. 28).
Ainsi qu'il apparaît de ce qui précède, les services de police ont en effet expressément pour tâche de recueillir, dans le cadre de leurs missions légales de police administrative, des renseignements et de les transmettre aux autorités compétentes, en vue de la « gestion de l'ordre public » (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3105/001, p. 28).