De gekozen oplossing beperkt zich weliswaar tot de precisering van een algemeen rechtsbeginsel, volgens hetwelk diegene die een feit (of een recht) inroept, dit moet bewijzen; door hiervan uit te gaan, wilde de Conventie echter de positie van de ontzette persoon ten opzichte van de ontvoerder, die in principe de rechtbank van zijn keuze heeft kunnen bepalen, in evenwicht brengen.
La solution retenue se limite certes à préciser une maxime générale de droit, selon laquelle celui qui invoque un fait (ou un droit) doit le prouver; mais en adoptant cette optique, la Convention a entendu équilibrer la position de la personne dépossédée par rapport à l'enleveur qui, en principe, a pu choisir le for de sa convenance.