Gelet op de in de in het geding zijnde bepaling vervatte woorden « woning van de eigenaar », en gelet op het feit dat het woord « eigenaar » volgens artikel 2, 9°, van het decreet van 19 april 1995, in de versie ervan zoals v
an toepassing op de feiten van de zaak die hangende is voor het verwijzende rechtscollege, dient te worden begrepen als « diegene die een [...] eigendomsrecht kan laten gelden op het
betrokken onroerend goed », blijkt de prejudiciële vraag niet uit te gaan van een
kennelijk verkeerde ...[+++]lezing van die bepaling.
Eu égard aux mots « habitation du propriétaire », contenus dans la disposition en cause, et vu que le mot « propriétaire » doit, selon l'article 2, 9°, du décret du 19 avril 1995, dans la version applicable aux faits de l'affaire pendante devant la juridiction a quo, être pris au sens de celui qui est en mesure de faire valoir « un droit de [...] propriété [...] sur le bien immobilier en question », il apparaît que la question préjudicielle ne procède pas d'une lecture manifestement erronée de cette disposition.