Vertaling van "nagaan wie de zwaarste fout heeft begaan " (Nederlands → Frans) :

Aldus wordt de casus beperkt waarbij de aansprakelijkheid van de rechtspersoon in het gedrang komt ­ uitsluitend wegens de tussenkomst van een natuurlijk persoon ­ en ten tweede wordt het criterium bepaald, namelijk dat de rechter moet nagaan wie de zwaarste fout heeft begaan.
On délimite ainsi le cas où la responsabilité de la personne morale est engagée ­ exclusivement en raison de l'intervention d'une personne physique ­ et on définit le critère, qui est que le juge doit déterminer qui a commis la faute la plus grave.

« Wanneer de rechtspersoon aansprakelijk wordt gesteld uitsluitend omwille van de tussenkomst van een geïdentificeerde natuurlijke persoon, kan enkel de persoon die de zwaarste fout heeft begaan worden veroordeeld, behalve in het geval de fout wetens en willens door deze natuurlijke persoon wordt gepleegd».
« Lorsque la responsabilité de la personne morale est engagée exclusivement en raison de l'intervention d'une personne physique identifiée, seule la personne qui a commis la faute la plus grave peut être condamnée, sauf en cas de faute commise sciemment et volontairement par cette personne physique».

Het oorspronkelijke rechtscollege zal dus een element moeten missen en iemand (wie ?) zal een rechtscollege voor tijdelijke opvang moeten kiezen (hoe ?) dat men (wie ?) zal verplichten om de overgeplaatste magistraat op te vangen die in principe een ernstige tuchtrechtelijke fout heeft begaan.
La juridiction initiale sera donc privée d'une unité et quelqu'un (qui ?) va choisir (comment ?) une juridiction « d'accueil temporaire » dans laquelle on va imposer (qui ?) de recevoir le magistrat déplacé qui a, par hypothèse, commis une faute disciplinaire importante.

Aldus wordt de casus beperkt waarbij de aansprakelijkheid van de rechtspersoon in het gedrang komt - uitsluitend wegens de tussenkomst van een natuurlijk persoon - en ten tweede wordt het criterium bepaald, namelijk dat de rechter moet nagaan wie de zwaarste fout heeft begaan» (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/6, p. 46)
On délimite ainsi le cas où la responsabilité de la personne morale est engagée [00ad] exclusivement en raison de l'intervention d'une personne physique [00ad] et on définit le critère, qui est que le juge doit déterminer qui a commis la faute la plus grave» (Doc. parl., Sénat, 1998-1999, n° 1-1217/6, p. 46)

Door te bepalen dat de strafrechter, wanneer hij vaststelt dat een misdrijf niet wetens en willens is gepleegd en tegelijkertijd door een natuurlijke persoon en een rechtspersoon is gepleegd, alleen die persoon veroordeelt die de « zwaarste fout » heeft begaan, heeft de wetgever een strafuitsluitingsgrond ingevoerd voor wie van hen beiden de minst zware fout heeft begaan.
En prévoyant que le juge pénal, lorsqu'il constate qu'une infraction qui n'a été commise ni sciemment ni volontairement l'a été à la fois par une personne physique et par une personne morale, peut seulement condamner la personne qui a commis la faute « la plus grave », le législateur a instauré une cause d'excuse absolutoire pour celle des deux personnes qui a commis la faute la moins grave.

Door in de eerste zin van de in het geding zijnde bepaling erin te voorzien dat de strafrechter, wanneer hij vaststelt dat een misdrijf niet wetens en willens is gepleegd en tegelijkertijd door een natuurlijke persoon en een rechtspersoon is gepleegd, alleen die persoon veroordeelt die de « zwaarste fout » heeft begaan, heeft de wetgever een strafuitsluitingsgrond ingevoerd voor wie van hen beiden de minst zware fout heeft begaan.
En prévoyant, dans la première phrase de la disposition en cause, que le juge pénal, lorsqu'il constate qu'une infraction qui n'a été commise ni sciemment ni volontairement l'a été à la fois par une personne physique et par une personne morale, peut seulement condamner la personne qui a commis la faute « la plus grave », le législateur a instauré une cause d'excuse absolutoire pour celle des deux personnes qui a commis la faute la moins grave.

Door in de eerste zin van de in het geding zijnde bepaling te bepalen dat de strafrechter, wanneer hij vaststelt dat een misdrijf niet wetens en willens is gepleegd en tegelijkertijd door een natuurlijke persoon en een rechtspersoon is gepleegd, alleen die persoon veroordeelt die de « zwaarste fout » heeft begaan, heeft de wetgever een strafuitsluitingsgrond ingevoerd voor wie van hen beiden de minst zware fout heeft begaan.
En prévoyant, dans la première phrase de la disposition en cause, que le juge pénal, lorsqu'il constate qu'une infraction qui n'a été commise ni sciemment ni volontairement l'a été à la fois par une personne physique et par une personne morale, peut seulement condamner la personne qui a commis la faute « la plus grave », le législateur a instauré une cause exclusive de peine pour celle des deux personnes qui a commis la faute la moins grave.

Uit de prejudiciële vraag blijkt dat de verwijzende rechter vragen heeft bij de verenigbaarheid van artikel 5, tweede lid, eerste zin, van het Strafwetboek met de artikelen 10 en 11, in samenhang gelezen met de artikelen 12, tweede lid, en 14, van de Grondwet en met de artikelen 6 en 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de rechter, in geval van een onopzettelijk misdrijf, van de rechtspersoon en de natuurlijke persoon diegene veroordeelt die de « zwaarste fout » heeft begaan zonder dat echter wordt gepreciseerd wat onder dat begrip, waarvan de interpretatie aan de strafrechter wordt overgelaten, moet worden verstaan.
Il ressort de la question préjudicielle que le juge a quo s'interroge sur la compatibilité de l'article 5, alinéa 2, première phrase, du Code pénal avec les articles 10 et 11, combinés avec les articles 12, alinéa 2, et 14, de la Constitution et avec les articles 6 et 7 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que, en cas d'infraction involontaire, le juge condamne celle de la personne morale ou de la personne physique qui a commis la faute « la plus grave », sans qu'il soit précisé ce que recouvre cette notion qui est ainsi laissée à l'appréciation du juge.