Vertaling van "nr 4-509 2 dit amendement komt tegemoet " (Nederlands → Frans) :

Dit komt tegemoet aan opmerking 44 van het advies nr 18/2017 van 12 april 2017 van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Cela répond à la remarque 44 de l'avis n° 18/2017 du 12 avril 2017 de la Commission de la protection de la vie privée.

De dames Vienne en Defraigne dienen amendement nr. 1 in (stuk Senaat, nr. 4-509/2). Dit amendement komt tegemoet aan de wensen van de indieners van het wetsvoorstel tot aanvulling van de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt, teneinde deze wet een grotere bekendheid te geven bij het publiek (stuk Senaat, nr. 4-509) en het voorstel van resolutie met het oog op het verplicht aanbrengen van informatie om de patiënten te wijzen op hun rechten in artsenpraktijken, wachtzalen van ziekenhuizen, medische huizen en alle plaatsen die bestemd zijn voor medische zorgverlening (stuk Senaat, nr. 4-769).
Mmes Vienne et Defraigne déposent l'amendement nº 1 (do c. Sénat, nº 4-509/2) visant à répondre aux souhaits des auteurs de la proposition de loi complétant la loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient, en vue d'assurer davantage sa publicité (do c. Sénat, nº 4-509) et de la proposition de résolution visant à imposer dans les cabinets médicaux, les salles d'attente des hôpitaux, les maisons médicales et dans les lieux destinés à offrir des soins médicaux, l'affichage d'une information destinée à sensibiliser les patients de leurs droits (do c. Sénat, nº 4-769).

Amendement nr. 16 van mevrouw Nyssens (stuk Senaat, nr. 3-1128/5) komt tegemoet aan deze opmerking.
L'amendement nº 16 de Mme Nyssens (do c. Sénat nº 3-1128/5) vise à rencontrer cette remarque du Conseil d'État.

Dit amendement komt tegemoet aan de opmerkingen nr. 15 en nr. 16 van de Raad van State.
Cet amendement répond aux observations nº 15 et 16 du Conseil d'État.

De regeling komt tegemoet aan het advies van de Raad van State nr. 45 541/4 van 23 december 2008 aangezien zij voorziet in de mogelijkheid van een debat op tegenspraak en de mogelijkheid voor de partij die daarom uitdrukkelijk verzoekt binnen de haar daartoe verleende termijn, om haar opmerkingen te doen kennen tijdens een terechtzitting voor haar eerste rechter die de Raad is.
Le système rencontre l'avis du Conseil d'Etat n° 45 541/4 du 23 décembre 2008, étant donné qu'il prévoit la possibilité d'un débat contradictoire et la possibilité pour la partie qui en fait la demande expresse dans le délai lui imparti à cet effet, de formuler ses remarques lors d'une audience devant son premier juge, qui est le Conseil.

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Cet amendement est justifié comme suit : « Le Conseil d'Etat indique que l'engagement de prise en charge n'est pas de nature à permettre d'établir le caractère durable et stable de la relation de partenariat. Il est exact que nous souhaitions insérer cette prise en charge dans la loi sur les étrangers à titre d'instrument de contrôle en cas de demande de regroupement familial pour des personnes liées par un partenariat enregistré. Après l'adoption de plusieurs mesures contre les mariages de complaisance et l'adjonction, par la loi du 15 septembre 2006, de la possibilité d'obtenir un permis de séjour sur la base d'une cohabitation, on observe toutefois qu'il est souvent recouru à cette possibilité de façon abusive pour obtenir un droit de séjour en Belgique. Le raisonnement du Conseil d'Etat est d'ailleurs très curieux. L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux. L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil. Quoi qu'il en soit, nous souhaitons tenir compte des observations concernant la prise en charge et la référence explicite à cette obligation a dès lors été supprimée du texte proposé » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).

- Verslag 2-509, nr. 6. - Tekst aangenomen door de commissie 2-509, nr. 7. - Amendement 2-509, nr. 8. - Aanvullend verslag 2-509, nr. 9. - Tekst aangenomen door de commissie 2-509, nr. 10. - Tekst geamendeerd door de Senaat en teruggezonden naar de Kamer 2-509, nr. 11.
- Rapport 2-509, n° 6. - Texte adopté par la commission 2-509, n° 7.

De bestreden bepaling komt tegemoet aan het streven van de decreetgever, reeds geuit bij de parlementaire voorbereiding van het decreet van 14 mei 1996 (Gedr. St., Vlaams Parlement, 1995-1996, nr. 251/4, p. 3), om niet alleen met de lage aanslagvoeten voor de aanvullende personenbelasting of opcentiemen op de onroerende voorheffing rekening te houden, maar ook met de fiscale draagkracht van de gemeenten.
La disposition entreprise traduit la volonté du législateur décrétal, déjà exprimée dans les travaux préparatoires du décret du 14 mai 1996 (Doc., Parlement flamand, 1995-1996, n° 251/4, p. 3), de ne pas seulement prendre en compte les taux d'imposition peu élevés des taxes additionnelles à l'impôt des personnes physiques ou des centimes additionnels au précompte immobilier, mais également la capacité contributive des communes.