Traduction de «straf bedraagt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

voltrekking van de straf [ uitvoering van de straf ]
exécution de la peine

niet te verzachten straf | onveranderlijke straf
peine incommuable

executieverjaring | verjaring van de straf | verjaring van het recht tot uitvoering van de straf of maatregel
prescription de la peine | prescription des sanctions et des peines

vervangende straf [ straf in het algemeen belang ]
peine de substitution [ peine d'intérêt général ]

strafvermindering [ kwijtschelding van straf | strafverlichting ]
allégement de peine [ réduction de peine | remise de peine ]

de klink bedraagt .... m
le tassement est de .... m

straf
peine

een straf kwijtschelden
remettre une peine

een straf verminderen
réduire une peine

verzoek om overname van de uitvoering van de straf
demande de reprise de l'exécution de la peine

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het amendement strekt ertoe het artikel 463 van het Strafwetboek aan te vullen met een derde lid, luidende :« Het minimum van de straf bedraagt drie maanden gevangenisstraf en vijftig euro geldboete wanneer de diefstal werd gepleegd ten nadele van een persoon van wie de bijzonder kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, ziekte dan wel een lichamelijke of geestelijke onvolwaardigheid of een lichamelijk of geestelijk gebrek duidelijk was of de dader bekend was».
L'amendement vise à compléter l'article 463 du Code pénal par un troisième alinéa rédigé comme suit: « Le minimum de la peine sera de trois mois d'emprisonnement et de 50 euros d'amende si le vol a été commis au préjudice d'une personne dont la situation particulièrement vulnérable en raison de son âge, d'un état de grossesse, d'une maladie ou d'une déficience ou infirmité physique ou mentale était apparente ou connue de l'auteur des faits».

« Het minimum van de straf bedraagt drie maanden gevangenisstraf en vijftig euro geldboete wanneer de diefstal werd gepleegd ten nadele van een persoon van wie de bijzonder kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid duidelijk was of de dader bekend was».
« Le minimum de la peine sera de trois mois d'emprisonnement et de 50 euros d'amende si le vol a été commis au préjudice d'une personne dont la situation particulièrement vulnérable en raison de son âge, d'un état de grossesse, d'une maladie ou d'une déficience ou infirmité physique ou mentale était apparente ou connue de l'auteur des faits».

« Het minimum van de straf bedraagt drie maanden gevangenisstraf en vijftig euro geldboete wanneer de diefstal werd gepleegd ten nadele van een persoon van wie de bijzonder kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, ziekte dan wel een lichamelijke of geestelijke onvolwaardigheid of een lichamelijk of geestelijk gebrek duidelijk was of de dader bekend was».
« Le minimum de la peine sera de trois mois d'emprisonnement et de 50 euros d'amende si le vol a été commis au préjudice d'une personne dont la situation particulièrement vulnérable en raison de son âge, d'un état de grossesse, d'une maladie ou d'une déficience ou infirmité physique ou mentale était apparente ou connue de l'auteur des faits».

Hij bedraagt 5 jaar voor de andere gegevenscategorieën (44/5, § 1, 2° tot 6°), met name de bij een fenomeen betrokken personen, de leden van een groepering, de gevaarlijke personen of de te beschermen personen, de geesteszieken, de personen die een straf ondergaan, de vreemdelingen in illegaal verblijf en de personen die een strafbaar feit gepleegd hebben in het kader van de openbare ordehandhaving.
Il est de 5 ans pour les autres catégories de données (44/5, § 1, 2° à 6°), à savoir, les personnes impliquées dans un phénomène, les membres d'un groupement, les personnes dangereuses ou à protéger, les malades mentaux, les personnes qui exécutent une peine, les étrangers en séjour illégal et les personnes qui ont commis un fait pénal commis dans le cadre du maintien de l'ordre public).

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).
Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni, comme en l'espèce, de manière alternative, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), la juridiction non pénale, saisie du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine (arrêts n 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 et 44/2011).

« Het minimum van de straf bedraagt drie maanden gevangenisstraf en vijftig euro geldboete wanneer de diefstal werd gepleegd ten nadele van een persoon van wie de bijzonder kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid duidelijk was of de dader bekend was».
« Le minimum de la peine sera de trois mois d'emprisonnement et de cinquante euros d'amende si le vol a été commis au préjudice d'une personne dont la situation particulièrement vulnérable en raison de son âge, d'un état de grossesse, d'une maladie ou d'une déficience ou infirmité physique ou mentale était apparente ou connue de l'auteur des faits».

In artikel 626 van hetzelfde Wetboek, laatst gewijzigd bij de wet van 26 april 2007, wordt een nieuw lid toegevoegd, luidende : « Ingeval van een veroordeling bij eenvoudige schuldigverklaring, bedraagt de minimumduur van de proeftijd drie jaar, als de feiten die ten grondslag liggen van de veroordeling strafbaar zijn met een correctionele straf, en vijf jaar, als de feiten die ten grondslag liggen van de veroordeling strafbaar zijn met een criminele straf».
Dans l'article 626 du même Code, modifié en dernier lieu par la loi du 26 avril 2007, il est ajouté un alinéa nouveau rédigé comme suit: « Dans le cas d'une condamnation par simple déclaration de culpabilité, la durée minimum du temps d'épreuve est de trois ans, si les faits donnant lieu à la condamnation sont punissables d'une peine correctionnelle, et de cinq ans, si les faits donnant lieu à la condamnation sont punissables d'une peine criminelle ».

Deze maatregel is van toepassing voor gedetineerden die zijn veroordeeld tot een straf die een bepaalde drempel niet overschrijdt (Frankrijk: een jaar of meer voor veroordeelden voor wie de resterende duur van hun straf minder dan een jaar bedraagt; Italië: vier jaar; Zweden: drie maanden).
Peuvent être bénéficiaires de cette mesure les condamnés à une peine inférieure ou égale à un certain seuil (France : 1 an ou plus pour les condamnés pour lesquels il ne reste à subir que moins d'un an ; Italie : 4 ans ; Suède : 3 mois).

Zeven lidstaten stellen op de in artikel 2 bedoelde handelingen een maximumgevangenisstraf: in AT staat een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar op het namaken, wederrechtelijk ontvangen en bedrieglijk gebruiken; in CY staat een gevangenisstraf van maximaal veertien jaar op het namaken van betaalmiddelen en van maximaal zeven jaar op het bedrieglijk gebruiken en verwerven ervan; DK hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor de namaak en diefstal van betaalinstrumenten en een maximumgevangenisstraf van 18 maanden voor het bedrieglijk gebruik ervan; in LV bedraagt de maximumgevangenisstraf tien jaar voor de diefstal, wederrechtelijke verwerving en vernietiging van betaalinstrumenten en staat er een gevangenisstraf van drie tot vijftien jaar op de namaak van betaalmiddelen en op het bedrieglijk gebruik en het gebruik van vervalste betaalinstrumenten; LT hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor het gebruik van vervalste instrumenten; in NL is dat zeven jaar; PT straft het verwerven van vervalste betaalinstrumenten met een gevangenisstraf van drie jaar, geldtrafiek met een maximumstraf van vijf jaar, het gebruik van vervalste cheques en effecten aan toonder met een straf van zes maanden tot vijf jaar, en vervalsing met een straf van (minimaal) drie jaar tot (maximaal) twaalf jaar; in SE staat een maximumgevangenisstraf van tien jaar op gekwalificeerde diefstal, vervalsing en ontvangst.
Sept Etats Membres prévoient la peine d’emprisonnement maximum pour les agissements visés par l’article 2 : AT prévoit un maximum de cinq ans de prison pour la contrefaçon, la réception et l’utilisation frauduleuse; CY prévoit un maximum de quatorze ans pour la contrefaçon des moyens de payement et de sept ans pour leur utilisation et acquisition; DK un maximum de six ans pour la contrefaçon, le vol de moyens de paiement et 18 mois pour l’usage; LV dix ans pour vol, acquisition et destruction de moyens de paiement et une peine entre 3 et 15 ans pour la contrefaçon, l’utilisation frauduleuse et l’utilisation de faux instruments de paiement ; LT un maximum de six ans pour l’utilisation de faux instruments; NL sept ans ; PT sanctionne l’acquisition de faux instrument de paiement d’une peine d’emprisonnement de trois ans, le trafic de monnaie, d’un maximum de cinq ans, l’utilisation de chèques et titre au porteur falsifiés, de six mois à cinq ans et la falsification, d’une peine allant de trois ans (minimum) à douze ans (maximum); en SE une peine maximum de dix ans sanctionne le vol, la falsification et la réception, uniquement si l'infraction est " grave ".