In het Verdrag wordt namelijk een dubbel onderscheid gemaakt tussen enerzijds rechtsinstrumenten die verbindend zijn (richtlijnen en verordeningen) en de adviezen en aanbevelingen die "niet binden", en anderzijds tussen de richtlijnen die de te bereiken doelstellingen vaststellen maar de lidstaten vrijlaten in de keuze via welke wettelijke en bestuursrechtelijke weg zij deze ten uitvoer brengen, en verordeningen die in al hun elementen bindend zijn en rechtstreekse werking hebben.
Le Traité opère en effet une double distinction entre d’une part les actes produisant des effets contraignants (directives et règlements) et les avis et recommandations qui "ne lient pas", et d’autre part entre les directives qui fixent les objectifs à atteindre mais laissent aux Etats le soin de déterminer et de mettre en œuvre les moyens législatifs et réglementaires correspondants, et les règlements qui sont obligatoires dans tous leurs éléments et produisent des effets directs.