Traduction de «verdrag zelf zonder dat belgië zijn instemming ermee heeft » (Néerlandais → Français) :

In dat verband behoort erop gewezen te worden dat bij artikel 19 van het voornoemd internationaal verdrag eveneens een procedure voor wijziging van dat Verdrag wordt ingevoerd die ertoe kan leiden dat België gebonden is door een wijziging die aangebracht wordt in het verdrag zelf, zonder dat België zijn instemming ermee heeft betuigd.
Il convient à cet égard de relever que l'article 19 de l'Accord international précité organise également une procédure d'amendement qui peut aboutir à ce que la Belgique soit liée par une modification apportée à l'Accord lui-même, sans avoir à exprimer son consentement.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 17 maart 2016 in zake de Belgische Staat tegen Philippe Delsaut en Alessandra Timmerman, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 7 april 2016, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van de wet van 7 mei 2009 houdende instemming met en uitvoering van het Avenant, ondertekend te Brussel op 12 december 2008, bij de Overeenkomst tussen België en Frankrijk tot voorkoming van dubbele belasting en tot regeling van wederzijdse administratieve en juridische bijstand inzake inkomstenbelastingen, ondertekend te Brussel op 10 maart 1964 en gewijzigd door de Avenanten van 15 februari 1971 en 8 februari 1999, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet indien het zo wordt geïnterpreteerd dat het met terugwerkende kracht van toepassing is op de aanslagjaren 2009 en 2010, zonder onderscheid tussen belastingplichtigen die hun woonplaats hebben in een gemeente gelegen in de Belgische grenszone in de zin van artikel 11, § 2, c), tweede lid, van het Belgisch-Frans dubbelbelastingverdrag, en belastingplichtigen die hun woonplaats hebben in een gemeente gelegen buiten die grenszone, ermee rekening houdend dat volgens de rechtspraak van het Grondwettelijk Hof de terugwerkende kracht van de voormelde instemmingswet verantwoord is wat betreft de gemeenten gelegen in de Belgische grenszone ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 17 mars 2016 en cause de l'Etat belge contre Philippe Delsaut et Alessandra Timmerman, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 7 avril 2016, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de la loi du 7 mai 2009 portant assentiment à et exécution de l'Avenant, signé à Bruxelles, le 12 décembre 2008, à la Convention entre la Belgique et la France tendant à éviter les doubles impositions et à établir des règles d'assistance administrative et juridique réciproque en matière d'impôts sur les revenus, signée à Bruxelles le 10 mars 1964 et modifiée par les Avenants du 15 février 1971 et du 8 février 1999, viole-t-il les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, s'il est interprété en ce sens qu'il s'applique rétroactivement aux exercices d'imposition 2009 et 2010, sans distinction entre les contribuables domiciliés dans une commune située dans la zone frontalière belge au sens de l'article 11, § 2, c), alinéa 2, de la convention franco-belge préventive de la double imposition et les contribuables domiciliés dans une commune située en dehors de cette zone frontalière, compte tenu du fait que, selon la jurisprudence de la Cour constitutionnelle, la rétroactivité de la loi d'assentiment précitée est justifiée en ce qui concerne les communes situées dans la zone frontalière belge ?

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest nr. 130.877 van 6 oktober 2014 in zake F. E.Y. tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 oktober 2014, heeft de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 42quater, § 4, 4°, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 11 van diezelfde wet van 15 december 1980, zoals het van toepassing was op het ogenblik van de bestreden handeling, de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in die zin dat de echtgenoot of de partner, onderdaan van een derde land, die een recht heeft genoten op gezinshereniging met een onderdaan van een derde land die tot het verblijf in België is toegelaten of gemachtigd, en die het slachtoffer is van huiselijk geweld, wanneer de gezamenlijke vestiging zou zijn beëindigd, zijn verblijfsrecht kan behouden op beslissing van de minister, zelfs indien niet meer wordt voldaan aan de verblijfsvoorwaarden (artikel 11, laatste lid, van de wet van 15 december 1980), terwijl de echtgenoot of partner, onderdaan van een derde land, van een Europese burger of van een Belgische burger die een recht heeft genoten op de gezinshereniging met een Europese onderdaan of met een Belgische burger, en die het slachtoffer van huiselijk geweld is, wanneer de gezamenlijke vestiging is beëindigd en naast het bewijs van het huiselijk geweld, moet aantonen dat hij werknemer of zelfstandige in België is of dat hij over voldoende bestaansmiddelen beschikt, zoals bedoeld in artikel 40, § ...
Moerman, E. Derycke et F. Daoût, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt n° 130.877 du 6 octobre 2014 en cause de F. E.Y. contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 8 octobre 2014, le Conseil du contentieux des étrangers a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 42quater, § 4, 4°, de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers lu isolément ou en combinaison avec l'article 11 de cette même loi du 15 décembre 1980, tel qu'applicable au moment de la prise de l'acte attaqué, viole-t-il les articles 10, 11, 22 et 191 de la Constitution et/ou les articles 8 et 14 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales interprétés en ce sens que le conjoint ou partenaire ressortissant de pays tiers qui a bénéficié d'un droit au regroupement familial avec un ressortissant de pays tiers admis ou autorisé au séjour en Belgique, et qui est victime de violences domestiques, peut, dans l'hypothèse où l'installation commune aurait cessé, voir son droit au séjour maintenu sur décision du ministre même si les conditions au séjour ne sont plus réunies (article 11, dernier alinéa, de la loi du 15 décembre 1980) alors que le conjoint ou partenaire ressortissant d'un pays tiers d'un citoyen européen ou d'un citoyen belge qui a bénéficié d'un droit au regroupement familial avec un ressortissant européen ou un citoyen belge et qui est victime de violences domestiques doit, lorsque l'installation commune a cessé et outre la preuve des violences domestiques, apporter la preuve qu'il est travailleur salarié ou non salarié en Belgique, ou qu'il dispose de ressources suffisantes visées à l'article 40, § 4, alinéa 2, pour lui-même et pour les membres de sa famille, afin de ne pas devenir une charge ...

Uit punt 27a van Protocol I bij het voormelde Verdrag tussen België en Nederland, zoals het voortvloeit uit artikel 3 van het Protocol, blijkt immers dat deze bepaling verband houdt met artikel 29, paragraaf 1, van het Verdrag, zoals het is gewijzigd bij het Protocol (« Met betrekking tot artikel 29 » en « Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1 »), en dat ze betrekking heeft op « belastingen die worden geheven ten behoeve van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen » van de verdragsluitende Staten, « voor zover deze niet (25) door de verdragsluitende Staten zelf worden geheven » (26) , dit wil zeggen, volgens het beoogde doel, belastingen waarvan de dienst niet door de federale overheid wordt verzorgd, hetgeen betekent dat het nieuwe artikel 29, paragraaf 1, bestemd is om daarop te worden toegepast, zelfs indien zulks eerst op « de datum waarop België Nederland langs diplomatieke weg op de hoogte heeft gesteld van zijn instemming met deze toepassing » zou zijn.
Il résulte en effet du point 27a du Protocole I à la Convention précitée entre la Belgique et les Pays-Bas, tel qu'il résulte de l'article 3 du Protocole, que cette disposition se rattache à l'article 29, paragraphe 1 , de la Convention, telle que modifiée par le Protocole (« Ad article 29 » et « Nonobstant les dispositions du paragraphe 1 »), et qu'elle concerne « les impôts perçus pour le compte des subdivisions politiques ou des collectivités locales » des États contractants, « pour autant que ceux-ci ne soient [pas] (25) perçus par les États contractants eux-mêmes » (26) , c'est-à-dire, selon l'intention poursuivie, ceux dont le service n'est pas assuré par l'autorité fédérale, ce qui signifie que l'article 29, paragraphe 1 , nouveau a vocation à s'y appliquer, même si cela ne serait qu'à « la date à laquelle la Belgique notifiera aux Pays-Bas par la voie diplomatique son consentement à l'application de cette disposition ».

Uit punt 27a van Protocol I bij het voormelde Verdrag tussen België en Nederland, zoals het voortvloeit uit artikel 3 van het Protocol, blijkt immers dat deze bepaling verband houdt met artikel 29, paragraaf 1, van het Verdrag, zoals het is gewijzigd bij het Protocol (« Met betrekking tot artikel 29 » en « Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1 »), en dat ze betrekking heeft op « belastingen die worden geheven ten behoeve van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen » van de verdragsluitende Staten, « voor zover deze niet (25) door de verdragsluitende Staten zelf worden geheven » (26) , dit wil zeggen, volgens het beoogde doel, belastingen waarvan de dienst niet door de federale overheid wordt verzorgd, hetgeen betekent dat het nieuwe artikel 29, paragraaf 1, bestemd is om daarop te worden toegepast, zelfs indien zulks eerst op « de datum waarop België Nederland langs diplomatieke weg op de hoogte heeft gesteld van zijn instemming met deze toepassing » zou zijn.
Il résulte en effet du point 27a du Protocole I à la Convention précitée entre la Belgique et les Pays-Bas, tel qu'il résulte de l'article 3 du Protocole, que cette disposition se rattache à l'article 29, paragraphe 1, de la Convention, telle que modifiée par le Protocole (« Ad article 29 » et « Nonobstant les dispositions du paragraphe 1 »), et qu'elle concerne « les impôts perçus pour le compte des subdivisions politiques ou des collectivités locales » des États contractants, « pour autant que ceux-ci ne soient [pas] (25) perçus par les États contractants eux-mêmes » (26) , c'est-à-dire, selon l'intention poursuivie, ceux dont le service n'est pas assuré par l'autorité fédérale, ce qui signifie que l'article 29, paragraphe 1, nouveau a vocation à s'y appliquer, même si cela ne serait qu'à « la date à laquelle la Belgique notifiera aux Pays-Bas par la voie diplomatique son consentement à l'application de cette disposition ».

België heeft er niet van afgezien zelf, en volgens de in het nationale recht voorgeschreven procedures, zijn instemming te betuigen met een herziening van het verdrag, al is het mogelijk dat zijn instemming, gecombineerd met andere instemmingen, juridische gevolgen heeft voor andere Staten.
Elle n'a pas renoncé à procurer elle-même, et selon les procédures prescrites en droit national, son assentiment à une révision du traité, quitte à ce que son assentiment, conjugué avec d'autres, emporte des conséquences juridiques pour d'autres États.

62. De in het hoofdgeding aan de orde zijnde belastingregeling biedt echtparen een belastingvoordeel, met name in de vorm van een toeslag op de belastingvrije som voor kinderen ten laste, die wordt aangerekend op de inkomsten van de echtgenoot met het hoogste inkomen zonder dat op welke wijze ook ermee rekening wordt gehouden dat deze echtgenoot als gevolg van de uitoefening van de door het Verdrag gewaarborgde vrijheden mogelijk individueel geen inkomsten in België verwerft, hetgeen rechtstreeks en automatisch tot gevolg heeft dat het echtpaar alsdan dit voordeel helemaal verliest.
62. Or, la réglementation fiscale en cause au principal établit un avantage fiscal en faveur des couples, sous la forme, notamment, d'un supplément de quotité de revenu exemptée d'impôt pour enfant à charge, lequel est imputé sur les revenus du membre du couple qui perçoit la part de revenus la plus importante, sans, en aucune manière, prendre en compte la circonstance que ce dernier peut, consécutivement à l'exercice des libertés garanties par le traité, ne pas percevoir individuellement de revenus en Belgique, avec pour conséquence immédiate et automatique que le couple perd alors totalement le bénéfice dudit avantage.

Wanneer de toetsing van het Hof betrekking heeft op een wet waarbij instemming is verleend aan een internationaal verdrag - zoals te dezen - dient het Hof ermee rekening te houden dat het niet gaat om een eenzijdige soevereiniteitsakte, maar om een verdragsnorm waartoe België zich ten aanzien van een andere Staat volkenrechtelijk heeft verbonden.
Lorsque le contrôle de la Cour porte sur une loi d'assentiment à une convention internationale - comme en l'espèce -, la Cour doit tenir compte de ce qu'il ne s'agit pas d'un acte de souveraineté unilatéral mais d'une norme conventionnelle par laquelle la Belgique a pris un engagement de droit international à l'égard d'un autre Etat.