Vertaling van "veroordeelden van vreemde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

commercieel correspondente vreemde talen | handelscorrespondente vreemde talen | correspondent vreemde talen | correspondente vreemde talen
employée chargée de la correspondance en langues étrangères | employé chargé de la correspondance en langues étrangères | employé chargé de la correspondance en langues étrangères/employée chargée de la correspondance en langues étrangères

vreemd kapitaal | vreemd vermogen | vreemde middelen
dettes envers les tiers | emprunts et dettes | fonds de tiers | fonds étrangers

DNA-gegevensbank Veroordeelden
banque de données ADN Condamnés

Europees Verdrag inzake het toezicht op voorwaardelijk veroordeelden of voorwaardelijk in vrijheid gestelden
Convention européenne pour la surveillance des personnes condamnées ou libérées sous condition

in vreemde valuta | luidend in vreemde valuta
libellé en monnaies étrangères

nieuwe ontwikkelingen in het buitenland opvolgen | nieuwe ontwikkelingen in vreemde landen observeren | nieuwe ontwikkelingen in het buitenland observeren | nieuwe ontwikkelingen in vreemde landen opvolgen
observer l'évolution de pays étrangers

buitenlandse munteenheden verhandelen | buitenlandse valuta verhandelen | vreemde munteenheden verhandelen | vreemde valuta verhandelen
négocier des devises

vreemd vermogen
fonds externes

vreemde taal
langue étrangère

recombinant | DNA waarin een stukje vreemd DNA is ingelast
?

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de praktijk blijkt evenwel dat het Nationaal Centrum voor elektronisch toezicht, NCET, geregeld nog klassieke enkelbanden plaatst bij gedetineerden met straffen onder acht maanden omdat vele veroordeelden van vreemde origine zijn en soms noch het Nederlands noch het Frans machtig zijn.
En pratique, il apparaît cependant que le Centre national de surveillance électronique (CNSE) place encore régulièrement des bracelets électronique classique sur des détenus condamnés à une peine inférieure à huit mois parce qu'il s'agit de condamnés d'origine étrangère qui parfois ne maîtrisent ni le néerlandais ni le français.

Bijzonder geval van veroordeelden van vreemde nationaliteit :
Cas particulier de personnes condamnées de nationalité étrangère:

a) in hoeveel gevallen ging het om veroordeelden met een vreemde nationaliteit?
a) Dans combien de cas s'agissait-il de condamnés de nationalité étrangère ?

­ veroordeelden van vreemde nationaliteit die niet in het bezit zijn van een geldige verblijfstitel.
­ les condamnés de nationalité étrangère qui ne sont pas en possession d'un titre de séjour valable.

3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, in zoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?
3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation qui y est visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou ont été acquittés de cette prévention, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?

De derde prejudiciële vraag in de zaak nr. 2041 en de prejudiciële vraag in de zaak nr. 2157 betreffen de bestaanbaarheid van de artikelen 220, 221 en 224 van de A.W.D.A. met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre, enerzijds, de daarin voorgeschreven verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid moet worden gemaakt tussen het geval waarin de verbeurd te verklaren zaken de eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij de eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, en anderzijds, die straf van verbeurdverklaring niet gepaard kan gaan met uitstel, noch met opschorting van de uitspraak.
La troisième question préjudicielle dans l'affaire n° 2041 et la question préjudicielle dans l'affaire n° 2157 concernent la compatibilité des articles 220, 221 et 224 de la L.G.D.A. avec les articles 10 et 11 de la Constitution, d'une part, en ce que la confiscation qu'ils prévoient a un caractère réel, parce qu'elle peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer si les biens à confisquer sont la propriété des personnes condamnées ou s'ils sont la propriété de tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de celle-ci ou en ont été acquittés, et, d'autre part, en ce que cette peine de la confiscation ne peut être assortie d'un sursis ou d'une suspension du prononcé.

3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, inzoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?
3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation y visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou en ont été acquittés, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?