Traduction de «wat de geldboetes » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

sanctie (EU) [ communautaire sanctie | door de EU opgelegde dwangsom | EU-boetebeleid | geldboete van de EU | geldelijke sanctie van de EU ]
sanction (UE) [ amende de l'UE | paiement d'une astreinte de l'UE | politique de l'UE en matière d'amendes | sanction communautaire | sanction pécuniaire de l'UE ]

boete | geldboete
peine pécuniaire | sanction pécuniaire

geldboetes opleggen
infliger des sanctions pécuniaires

administratieve geldboete
amende administrative

geldboete [ geldstraf ]
amende [ sanction pécuniaire ]

fiscale geldboete
amende fiscale

geldboete
amende

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wat de geldboetes voor tergend en roekeloos beroep betreft, vindt de spreker het onaanvaardbaar dat dergelijke geldboetes in strafzaken zouden kunnen worden opgelegd, maar de huidige versie van het voorstel beperkt die mogelijkheid tot de burgerlijke zaken, waar ze volgens de spreker toch een filter zou kunnen uitmaken.
En ce qui concerne les amendes pour pourvoi téméraire ou vexatoire, l'intervenant trouve inacceptable que de telles amendes puissent être infligées en matière pénale, mais la version actuelle de la proposition limite cette possibilité aux affaires civiles, où elles pourraient quand même, selon lui, faire office de filtre.

De verzoekende partij is van mening dat die marges, die respectievelijk zijn ingesteld bij artikel 31, § 1, eerste lid, van het Wetboek van inspectie, wat de strafrechtelijke geldboete betreft, en bij artikel 45, derde lid, van datzelfde Wetboek, wat de alternatieve administratieve geldboete betreft, te ruim zijn opdat de geldboetes als voorzienbaar kunnen worden beschouwd vanaf het ogenblik dat het strafbaar gestelde gedrag wordt aangenomen.
La partie requérante estime que les fourchettes, établies respectivement par l'article 31, § 1, alinéa 1, en ce qui concerne l'amende pénale, et par l'article 45, alinéa 3, en ce qui concerne l'amende administrative alternative, du Code de l'inspection, sont trop étendues pour que les amendes puissent être considérées comme prévisibles dès le moment où le comportement incriminé est adopté.

Wordt bestraft hetzij met een strafrechtelijke geldboete van 100 tot 1.000 euro, hetzij met een administratieve geldboete van 50 tot 500 euro, de werkgever, zijn aangestelde of zijn lasthebber die, in strijd met de wet: 1° dienstencheques van de gebruiker aanvaardt als de buurtwerken of -diensten nog niet zijn uitgevoerd; 2° buurtwerken of -diensten laat uitvoeren door een werknemer die niet werd aangeworven voor de uitvoering van deze buurtwerken of -diensten; 3° de registratie van de dienstenchequeactiviteiten niet op dergelijke wijze organiseert dat het mogelijk is exact na te gaan wat het verband is tussen de maandelijkse prestaties van elke individuele dienstenchequewerknemer, de gebruiker en de overeenkomstige dienstencheques; 4° buurtwerken of -diensten levert zonder hiertoe erkend te zijn; 5° een andere activiteit uitvoert dan de activiteiten waarvoor erkenning kan worden verleend op grond van de wet en in haar schoot geen " sui generis afdeling " heeft die zich specifiek inlaat met de tewerkstelling in het kader van het stelsel van dienstencheques, zoals bedoeld in artikel 2, § 2, eerste lid, a); 6° werken of diensten die worden gefinancierd met dienstencheques in onderaanneming laat uitvoeren door een andere onderneming of instelling; 7° een ander dan het vanaf haar erkenning bijkomend arbeidsvolume van activiteiten van thuishulp van huishoudelijke aard laat betalen met dienstencheques".
Est puni soit d'une amende pénale de 100 à 1.000 euros, soit d'une amende administrative de 50 à 500 euros, l'employeur, son préposé, ou son mandataire qui, en contravention avec la loi : 1° accepte des titres-services de l'utilisateur alors que les travaux ou les services de proximité ne sont pas encore effectués; 2° fait effectuer des travaux ou des services de proximité par un travailleur qui n'a pas été recruté pour accomplir des travaux ou des services de proximité; 3° n'organise pas l'enregistrement des activités titres-services de manière telle que l'on puisse vérifier exactement la relation entre les prestations mensuelles de chaque travailleur titres-services individuel, l'utilisateur et les titres-services correspondants; 4° fournit des travaux ou des services de proximité sans être agréé à cette fin; 5° exerce une autre activité que les activités pour lesquelles un agrément peut être accordé sur la base de la loi et ne crée pas dans son sein une « section sui generis » qui s'occupe spécifiquement de l'occupation dans le cadre du régime des titres-services tel que visée dans l'article 2, paragraphe 2, alinéa 1, a); 6° fait effectuer des travaux ou des services financés par les titres-services en sous-traitance par une autre entreprise ou un autre organisme; 7° fait payer par des titres-services un autre volume de travail que celui correspondant aux activités d'aide à domicile de nature ménagère venant en supplément à partir de son agrément».

Om die doelstelling te bereiken kon hij een enkele en voldoende ruime marge tussen de bovengrens en de benedengrens van de strafmaat bepalen, zowel wat de strafrechtelijke sancties als wat de alternatieve administratieve geldboetes betreft, teneinde de rechter of de administratieve overheid de mogelijkheid te bieden de straf of de alternatieve administratieve geldboete aan te passen aan de ernst van het misdrijf.
En vue d'atteindre cet objectif, il a pu prévoir une fourchette de peines unique et suffisamment large, aussi bien en ce qui concerne les sanctions pénales que les amendes administratives alternatives, afin de permettre au juge ou à l'autorité administrative d'adapter la peine ou l'amende administrative alternative à la gravité de l'infraction.

Dit betekent dat vanaf 1 juli 2011: - de administratieve geldboete van 250 tot 5.000 euro ten aanzien van de werkgever die de verplichting van het naleven van de loonnorm niet naleeft en die voorzien is in artikel 9, § 1, vijfde lid, van de wet van 26 juli 1996, onverkort blijft bestaan; - de verwijzing in artikel 9, § 1, zevende lid, van de wet van 26 juli 1996 naar de artikelen 2, 3, 6, 8 en 9 tot en met 13 de wet van 30 juni 1971 voor wat betreft de voorwaarden en de regels voor het opleggen van deze administratieve geldboete, moet voor bijna al deze bepalingen worden gelezen als een verwijzing naar de overeenstemmende artikelen van het Sociaal Strafwetboek. - De inbreuk kan bijgevolg nog bestraft worden maar het zou wenselijk zijn dat de inbreuk opgenomen wordt in het Sociaal Strafwetboek om juridische onzekerheden te vermijden en de coherentie en de uniformiteit van de sancties in het sociaal strafrecht te verzekeren.
Cela signifie qu'à partir du 1er juillet 2011: - les amendes administratives de 250 à 5.000 euros prévues à l'article 9, § 1er, alinéa 5 de la loi du 26 juillet 1996, restent d'application à l'employeur qui ne respecterait pas l'obligation imposée par la norme salariale; - la référence figurant dans l'article 9, § 1er, alinéa 7, de la loi du 26 juillet 1996 aux articles 2, 3, 6, 8 et 9 à 13 de la loi du 30 juin 1971 relativement aux conditions et règles d'application des amendes administratives, doit être lue, pour la majorité, comme une référence aux articles correspondant du Code pénal social; - une infraction peut donc toujours être sanctionnée mais il est souhaitable que l'infraction soit reprise dans le Code pénal social afin d'éviter une insécurité juridique et assurer une cohérence et une uniformité des sanctions dans le droit social pénal.

Voor wat de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging betreft, bepaalt artikel 168quinquies, §4, tweede lid van de Wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994, dat de leidende ambtenaar van de Dienst voor administratieve controle van het RIZIV het bedrag van de geldboete of de duur van de uitsluiting kan verdubbelen wanneer de sociaal verzekerde een nieuwe inbreuk begaat binnen de twee jaar die volgt op de kennisgeving van de beslissing waarin een administratieve geldboete of een uitsluiting wordt opgelegd.
En ce qui concerne, le secteur de l’assurance obligatoire des soins de santé, il est prévu, à l’article 168quinquies, §4, al. 2, de la loi du 14 juillet 1994 relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, que le fonctionnaire dirigeant du Service du contrôle administratif de l’INAMI peut doubler le montant de l’amende ou la durée de l’exclusion si l’assuré social commet une nouvelle infraction dans les deux ans qui suivent la notification de la décision infligeant une amende administrative ou une exclusion.

De vraag rijst dan ook wat het uiteindelijk doel van respectievelijk de administratieve geldboete en de strafrechtelijke geldboete zal zijn en wat er van het algemene beginsel « non bis in idem » zal worden.
On se demande, dès lors, quelles seront les finalités respectives de l'amende administrative et de l'amende pénale ou encore ce qu'il adviendra du principe général « non bis in idem ».

Overeenkomstig § 10 van artikel 119bis van de Nieuwe Gemeentewet, kan de sanctionerend ambtenaar immers een administratieve geldboete opleggen wat duidelijk aantoont dat deze ambtenaar over een beoordelingsvrijheid beschikt en niet verplicht is een geldboete op te leggen van zodra de feiten bewezen voorkomen.
Conformément au § 10 de l’article 119bis de la Nouvelle Loi communale, le fonctionnaire sanctionnateur peut en effet infliger une amende administrative, ce qui prouve clairement qu’il dispose d’une liberté d’appréciation et n’est pas tenu d’infliger une amende une fois que les faits ont été prouvés.