Traduction de «wet van 12 maart 1998 overgenomen » (Néerlandais → Français) :

« In artikel 28septies van [het Wetboek van Strafvordering], ingevoegd bij de wet van 12 maart 1998 en vervangen bij de wet van 27 december 2005, worden de volgende wijzigingen aangebracht :
« A l'article 28septies du [Code d'instruction criminelle], inséré par la loi du 12 mars 1998 et remplacé par la loi du 27 décembre 2005, les modifications suivantes sont apportées :

Met de invoering van het mini-onderzoek bij de wet van 12 maart 1998 wenste de wetgever « enerzijds de onderzoeksrechter te ontlasten van kleinere relatief eenvoudige strafzaken zodat deze zich vooral kan wijden aan complexe zaken, [en] anderzijds de met een gerechtelijk onderzoek gepaard gaande relatief zware procedure (regeling van de rechtspleging, beschikking van de raadkamer, hoger beroep bij de kamer van inbeschuldigingstelling, ...) voor deze eenvoudige strafzaken te vermijden, zodat het Openbaar Ministerie desgevallend rechtstreeks kan dagvaarden of seponeren » (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 857/1, pp. 37 en 38).
En instaurant la mini-instruction par la loi du 12 mars 1998, le législateur avait l'intention « d'une part, de décharger le juge d'instruction des affaires pénales relativement simples ou petites de manière à ce qu'il puisse se consacrer à des affaires plus complexes, d'autre part, d'éviter la procédure relativement lourde allant de pair avec une instruction (règlement de la procédure, disposition de la Chambre du Conseil, appel devant la Chambre des mises en accusation, [...],...) pour ces simples affaires pénales, de sorte que le Ministère public puisse, le cas échéant, les traiter directement ou les classer sans suite » (Doc. parl., Chambre, 1996-1997, n° 857/1, pp. 37 et 38).

Artikel 28septies van het Wetboek van strafvordering, dat bij de wet van 12 maart 1998 tot verbetering van de strafrechtspleging in het stadium van het opsporingsonderzoek en het gerechtelijk onderzoek werd ingevoegd, bepaalt dat de procureur des Konings de onderzoeksrechter kan vorderen een onderzoekshandeling te verrichten waarvoor alleen de onderzoeksrechter bevoegd is, zonder dat een gerechtelijk onderzoek wordt ingesteld.
L'article 28septies du Code d'instruction criminelle, qui a été inséré par la loi du 12 mars 1998 relative à l'amélioration de la procédure pénale au stade de l'information et de l'instruction, dispose que le procureur du Roi peut requérir du juge d'instruction l'accomplissement d'un acte d'instruction pour lequel seul le juge d'instruction est compétent, sans qu'une instruction soit ouverte.

De wetgever verduidelijkte dat die wijziging werd doorgevoerd « vanuit pragmatisch oogpunt » en « hetzelfde doel [beoogde] als bij de invoering van het mini-onderzoek [...] bij de wet van 12 maart 1998 [, namelijk] enerzijds om de onderzoeksrechter te ontlasten van de relatief eenvoudige of kleine strafzaken, zodat hij zich zou kunnen wijden aan de meer complexe zaken, en anderzijds de relatief zware procedure vermijden die is verbonden aan een gerechtelijk onderzoek » (Parl. St., Kamer, 2015-2016, DOC 54-1418/001, p. 52).
Le législateur a précisé que cette modification a été opérée « dans un but pragmatique » et que « l'objectif poursuivi est celui qui avait prévalu lors de l'introduction de la mini-instruction [, à savoir,] d'une part, de décharger le juge d'instruction des affaires pénales relativement simples ou petites de manière à ce qu'il puisse se consacrer à des affaires plus complexes et, d'autre part, d'éviter la procédure relativement lourde allant de pair avec une instruction » (Doc. parl., Chambre, 2015-2016, DOC 54-1418/001, p. 52).

In de paragrafen 2, 3 en 4 is artikel 28septies van het Wetboek van Strafvordering betreffende de mini-instructie, ingevoegd bij artikel 5 van de wet van 12 maart 1998, overgenomen.
Les paragraphes 2, 3 et 4 reproduisent l'article 28septies du Code d'Instruction criminelle relatif à la mini-instruction, introduit par l'article 5 de la loi 12 mars 1998.

In het artikel is de tekst van artikel 47, paragrafen 1 en 2, van de wet van 12 maart 1998 overgenomen, die een artikel 5bis in de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering heeft ingevoegd, maar tevens wordt voorzien in de mogelijkheid om zijn verklaring door middel van een aangetekend schrijven te doen.
Il reprend le texte de l'article 47, paragraphes 1 et 2, de la loi du 12 mars 1998 qui a introduit l'article 5bis du titre préliminaire du Code de procédure pénale mais prévoit en plus la possibilité d'introduire sa déclaration par lettre recommandée.

In het laatste lid is artikel 20 van de wet van 12 maart 1998 overgenomen, dat verwijst naar artikel 47bis van het Wetboek van Strafvordering (artikel 76 van het voorontwerp van wetboek), met uitzondering van punt 1.f) dat toegevoegd werd aan artikel 76, wat betekent dat de getuige niet kan weigeren te antwoorden, zelfs als het antwoord bestaat uit de mededeling dat hij het beroepsgeheim in acht moet nemen.
Le dernier alinéa reprend l'article 20 de la loi du 12 mars 1998, renvoyant à l'article 47bis du Code d'Instruction criminelle (article 76 de l'avant-projet de code), à l'exception du point 1.f) qui a été ajouté à l'article 76, ce qui signifie que le témoin ne peut pas s'abstenir de répondre, même si sa réponse consiste à dire qu'il est tenu par le secret professionnel.

In het tweede lid is artikel 3 van de wet van 12 maart 1998 overgenomen, dat artikel 23, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering wijzigt.
L'alinéa 2 reprend l'article 3 de la loi du 12 mars 1998 modifiant l'article 23, alinéa 2, du Code d'Instruction criminelle

Deze strenge regel wordt evenwel genuanceerd door de temperingen vermeld in het tweede lid. In dit tweede lid is artikel 5 van de wet van 12 maart 1998 overgenomen, namelijk artikel 28quater, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, dat de appreciatie van de opportuniteit van de vervolging en van de beslissingen van seponering betreft, door enerzijds te stellen dat de omschrijving van de richtlijnen van het strafrechtelijk beleid enkel maar aan de minister van Justitie toebehoort en niet aan de minister van Binnenlandse Zaken en anderzijds, dat het openbaar ministerie moet oordelen over de opportuniteit van de vervolging en niet enkel de procureur des Konings.
Cette règle stricte est nuancée par les tempéraments repris à l'alinéa 2, lequel reproduit l'article 5 de la loi du 12 mars 1998 créant l'article 28quater, alinéa 1, du Code d'Instruction criminelle relatif à l'appréciation de l'opportunité des poursuites et au classement sans suite en précisant d'une part que la définition des directives de politique criminelle appartient au seul ministre de la Justice et non au ministre de l'Intérieur et d'autre part, que c'est le ministère public qui juge de l'opportunité des poursuites et pas seulement le procureur du Roi.

Art. 3. Artikel 47bis van het Wetboek van strafvordering, ingevoegd bij de wet van 12 maart 1998 en gewijzigd bij de wetten van 13 augustus 2011 en 25 april 2014, wordt vervangen als volgt:
Art. 3. L'article 47bis du Code d'instruction criminelle, inséré par la loi du 12 mars 1998 et modifié par les lois des 13 août 2011 et 25 avril 2014, est remplacé par ce qui suit: