Elsewhere on the legislative front, Belgium became the second European Union country after the Netherlands to decriminalise euthanasia, with voluntary active euthanasia being defined as the fact of inducing another person’s death by acceding to that person’s request, subject to strict conditions (intentionally ending the life of another person at their request, that person having reached the age of majority, being judicially capable and conscious, suffering from an incurable illness and in constant and unbearable psychological and physical pain), in accordance with the Belgian euthanasia law of 28 May 2002.
Op wetgevingsgebied zien wij aan de andere kant dat België als tweede lidstaat van de Europese Unie, na Nederland, de st
rafbaarstelling van euthanasie opgeheven heeft. In de wet van 28 mei 2002 betreffende euthan
asie is vrijwillige actieve euthanasie gedefinieerd als een op verzoek van een individu verrichte handeling die de dood van de betrokkene tot gevolg heeft. Daarbij moet aan een aantal strenge voorwaarden zijn voldaan (er moet sprake zijn van opzettelijk levensbeëindigend handelen door een ander dan de betrokkene, op diens verz
...[+++]oek; de zieke dient meerderjarig, handelsbekwaam en op het moment van het verzoek bij bewustzijn te zijn; betrokkene moet ongeneeslijk ziek zijn en er moet sprake zijn van aanhoudend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden).
