Vertaling van "Television broadcast " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

television broadcasting | television broadcasting activity
televisie-omroepactiviteit

Television broadcasting
Televisie-uitzending

linear audiovisual media service | television broadcast | television broadcasting
lineaire audiovisuele mediadienst | televisieomroep | televisie-uitzending

European television [ Community television production | European television programme | multilingual Community programme | multilingual television broadcast ]
Europese televisie [ communautair televisiewerk | Europees televisieprogramma | meertalig communautair programma | meertalige televisie-uitzending ]

broadcaster | broadcasting body | television broadcasting organisation
omroeporganisatie

distance learning [ educational broadcast | educational radio | educational television | education by correspondence course | e-learning | learning by correspondence course | schools broadcast | television teaching | educational radio(UNBIS) ]
onderwijs op afstand [ afstandsonderwijs | e-studie | schoolradio | schoolradio-uitzending | schooltelevisie | schooltelevisie-uitzending | schriftelijk onderwijs ]

Monitor (radio broadcasts)
medewerker van radiomonitoring

broadcasting [ radio broadcast | radio(GEMET) ]
radiouitzending

Broadcast | Broadcasting
broadcast | broadcasting

Pay television | Subscription television | Toll television
Betaaltelevisie

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

The directive on television broadcasting allows Member States to prohibit the exclusive broadcasting of events which they deem to be of major importance for society, where such exclusive broadcasting would deprive a substantial proportion of the public of the possibility of following those events on free-to-air television.
Op grond van de richtlijn inzake de uitoefening van televisieomroepactiviteiten kunnen lidstaten verbieden dat evenementen die zij van aanzienlijk belang voor de samenleving aldaar achten, exclusief worden uitgezonden wanneer een belangrijk deel van het publiek dergelijke evenementen daardoor niet op de vrij toegankelijke televisie kan volgen.

The directive on the pursuit of television broadcasting activities allows Member States to prohibit the exclusive broadcasting of events they judge to be of major importance for society where such broadcasting would deprive a substantial proportion of the public of the possibility of following those events on free television.
Op grond van de richtlijn inzake de uitoefening van televisieomroepactiviteiten kunnen de lidstaten de exclusieve uitzending van de evenementen die zij van aanzienlijk belang voor hun samenleving achten, verbieden wanneer door een dergelijke uitzending een belangrijk deel van het publiek deze evenementen niet op de kosteloze televisie kan volgen.

C. whereas NTDTV is a non-profit-making television broadcaster and is the only independent Chinese-language television station to broadcast into China since 2004,
C. overwegende dat NTDTV een televisiezender zonder winstoogmerk is, die als enige onafhankelijke omroep sinds 2004 in het Chinees uitzendt in China,

61. Notes that in Italy the broadcasting system has been operating in extralegal circumstances for decades, as repeatedly recognised by the Constitutional Court, and in the face of which the efforts of the ordinary legislator and the competent institutions have proved ineffective in re-establishing a legal regime; RAI and Mediaset each continue to control three terrestrial analogue television broadcasters, despite the fact that the Constitutional Court in its judgment No 420 of 1994 has ruled it impermissible for one and the same entity to broadcast over 20% of the television programmes transmitted domestically on terrestrial frequencies (i.e. more than two programmes) and has found the regulatory regime under Law No 223/90 to be contrary to the Italian Constitution, despite being a 'transitional regime'; nor did Law No 249/97 (establishing the Communications Guarantee Authority and rules on telecommunication and radio and television systems) abide by the prescriptions of the Constitutional Court which, in its judgment 466/02, declared the constitutional illegitimacy of Article 3(7) thereof, 'insofar as it does not provide for the establishing of a hard-and-fast deadline, in any event not exceeding 31 December 2003, by which the programmes transmitted by broadcasters exceeding the limits referred to in paragraph 6 of Article 3 must be broadcast exclusively via satellite or via cable';
61. stelt vast dat het radio- en televisiewezen in Italië al decennia functioneert in een legaliteitsvacuüm, hetgeen meermaals door het Constitutionele Hof is vastgesteld, en dat de normale wetgever en de verantwoordelijke autoriteiten onmachtig zijn gebleken tot een wettig regime terug te keren; stelt vast dat RAI en Mediaset nog steeds elk de zeggenschap hebben over drie analoge televisieomroepen die via de ether uitzenden, in weerwil van het feit dat het Constitutioneel Hof in arrest 420/94 heeft vastgesteld dat het één entiteit niet is toegestaan meer dan 20% van de nationale televisieprogramma's via etherfrequenties uit te zenden (d.w.z. meer dan twee programma's) en de regelgeving van wet 223/90 in strijd met de Italiaanse Grondwet heeft verklaard, hoewel het een "overgangsregime" was; merkt op dat zelfs in wet 249/97 (Instelling van een Garantieautoriteit voor communicatie en regelgeving inzake het telecommunicatie- en het radio- en televisiewezen) de voorschriften van het Constitutioneel Hof niet zijn verwerkt, dat in arrest 466/02 bepaalde dat artikel 3, lid 7 in strijd was met de Grondwet, "voorzover het geen vaste, definitieve uiterste datum bepaalt, die in elk geval niet later ligt dan 31 december 2003, waarna de programma's van omroepen die de in artikel 3, lid 6 genoemde limieten overschrijden, uitsluitend via satelliet of via de kabel mogen worden uitgezonden";

62. Notes that in Italy the broadcasting system has been operating in extralegal circumstances for decades, as repeatedly recognised by the Constitutional Court, and in the face of which the efforts of the ordinary legislator and the competent institutions have proved ineffective in re-establishing a legal regime; RAI and Mediaset each continue to control three terrestrial analogue television broadcasters, despite the fact that the Constitutional Court in its judgement No 420 of 1994 has ruled it impermissible for one and the same entity to broadcast over 20% of the television programmes transmitted domestically on terrestrial frequencies (i.e. more than two programmes) and has found the regulatory regime under Law No 223/90 to be contrary to the Italian Constitution, despite being a 'transitional regime'; nor did Law No 249/97 (establishing the Communications Guarantee Authority and rules on telecommunication and radio and television systems) abide by the prescriptions of the Constitutional Court which, in its judgement 466/02, declared the constitutional illegitimacy of Article 3(7) thereof, 'insofar as it does not provide for the establishing of a hard-and-fast deadline, in any event not exceeding 31 December 2003, by which the programmes transmitted by broadcasters exceeding the limits referred to in paragraph 6 of Article 3 must be broadcast exclusively via satellite or via cable';
62. stelt vast dat het radio- en televisiewezen in Italië al decennia functioneert in een legaliteitsvacuüm, hetgeen meermaals door het Constitutionele Hof is vastgesteld, en dat de normale wetgever en de verantwoordelijke autoriteiten onmachtig zijn gebleken tot een wettig regime terug te keren; stelt vast dat RAI en Mediaset nog steeds elk de zeggenschap hebben over drie analoge televisieomroepen die via de ether uitzenden, in weerwil van het feit dat het Constitutioneel Hof in arrest 420/94 heeft vastgesteld dat het één entiteit niet is toegestaan meer dan 20% van de nationale televisieprogramma's via etherfrequenties uit te zenden (d.w.z. meer dan twee programma's) en de regelgeving van wet 223/90 in strijd met de Italiaanse Grondwet heeft verklaard, hoewel het een "overgangsregime" was; merkt op dat zelfs in wet 249/97 (Instelling van een Garantieautoriteit voor communicatie en regelgeving inzake het telecommunicatie- en het radio- en televisiewezen) de voorschriften van het Constitutioneel Hof niet zijn verwerkt, dat in arrest 466/02 bepaalde dat artikel 3, lid 7 in strijd was met de Grondwet, "voorzover het geen vaste, definitieve uiterste datum bepaalt, die in elk geval niet later ligt dan 31 december 2003, waarna de programma's van omroepen die de in artikel 3, lid 6 genoemde limieten overschrijden, uitsluitend via satelliet of via de kabel mogen worden uitgezonden";

- having regard to European Parliament and Council Directive 97/36/EC amending Council Directive 89/552/EEC on the coordination of certain provisions laid down by law, regulation or administrative action in Member States concerning the pursuit of television broadcasting activities - Directive 89/552/EEC (hereinafter referred to as the 'Television without frontiers' directive) ,
- gezien richtlijn 97/36/EG van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van richtlijn 89/552/EEG van de Raad betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake de uitoefening van televisie-omroepactiviteiten (hierna: "Richtlijn Televisie zonder grenzen”) ,

According to the Danish Broadcasting Law, "in order to secure for the public the rights to be kept informed, the Minister for Culture may lay down rules for certain limitations regarding the exploitation by television broadcasters of their exclusive rights to transmit broadcasts of major events so that, in certain, well-defined circumstances, other television broadcasters may be able to bring short news excerpts about the events".
Denemarken : Krachtens de Deense wet op de televisie-omroep kan de Minister van Cultuur, teneinde het recht op informatie voor de bevolking te waarborgen, maatregelen nemen waarmee bepaalde beperkingen worden opgelegd aan de uitoefening van exclusieve rechten van omroeporganisaties om belangrijke evenementen uit te zenden, zodat in bepaalde duidelijk omschreven gevallen andere omroeporganisaties korte fragmenten van deze evenementen kunnen uitzenden.

As television is one of the major sources of information for the public, the exercise of exclusive rights for the television broadcast, in a transfrontier context, of a major event may prove to be detrimental to the right of access of the public to information in one or several countries covered by the broadcaster which holds the exclusive rights.
Televisie is een van de belangrijkste informatiebronnen voor de bevolking; de uitoefening van exclusieve rechten met betrekking tot grensoverschrijdende uitzendingen van belangrijke evenementen kan echter afbreuk doen aan het recht op informatie van het publiek in een of meer van de landen die worden bediend door het televisiestation dat over de exclusieve rechten beschikt.

The television without frontiers Directive 89/552/EEC,1 which came into force on 3 October 1991, specifically provides that the Member States must transmit to the Commission every two years a report on the application of measures for the promotion of the production and distribution of European works and works created by producers independent of broadcasters and shown by television broadcasters under their jurisdiction (Articles 4 and 5 of Directive 89/552).
In Richtlijn 89/552/EEG "Televisie zonder grenzen"1, die op 3 oktober 1991 in werking is getreden, is uitdrukkelijk bepaald dat de Lid-Staten om de twee jaar aan de Commissie een verslag voorleggen over de toepassing, door de televisie-omroepen die onder hun bevoegdheid vallen, van de bij de richtlijn ingevoerde maatregelen om de produktie en verspreiding te bevorderen van Europese en door onafhankelijke producenten vervaardigde televisieprogramma's (artikelen 4 en 5 van Richtlijn 89/552).