Vertaling van "atteints d’une maladie cardiovasculaire préexistante ou recevant des médicaments potentiellement cardiotoxiques " (Frans → Nederlands) :

Personnes âgées Chez les patients âgés atteints d’une maladie cardiovasculaire préexistante ou recevant des médicaments potentiellement cardiotoxiques, Naloxon B. Braun doit être utilisé avec prudence car des effets indésirables cardiovasculaires graves tels qu’une tachycardie ventriculaire et une fibrillation sont survenues après une intervention chirurgicale chez des patients ayant reçu du chlorhydrate de naloxone.
Ouderen Bij oudere patiënten, waarvan bekend is dat zij een cardiovasculaire ziekte hebben of die potentieel cardiotoxische geneesmiddelen gebruiken, dient Naloxon B. Braun met de nodige voorzichtigheid te worden gebruikt omdat ernstige nadelige cardiovasculaire effecten zoals ventriculaire tachycardie en fibrilleren zijn opgetreden bij postoperatieve patiënten na toediening van naloxonhydrochloride.

Des effets cardiovasculaires indésirables se sont manifestés le plus fréquemment après une intervention chirurgicale chez des patients atteints d’une maladie cardiovasculaire préexistante ou recevant d’autres médicaments produisant des effets indésirables cardiovasculaires similaires.
Ongewenste cardiovasculaire effecten zijn het meest opgetreden bij postoperatieve patiënten met een bestaande cardiovasculaire aandoening of bij de patiënten die andere geneesmiddelen hebben gekregen die gelijksoortige ongewenste cardiovasculaire effecten veroorzaken.

Les patients atteints d'une maladie cardiovasculaire active ou latente et les patients ayant reçu ou recevant une radiothérapie concomitante au niveau des zones du médiastin/péricarde peuvent avoir un risque potentiel de cardiotoxicité plus élevé. Ces traitements antérieurs comprennent d'autres anthracyclines ou anthracénédiones ainsi que l'utilisation concomitante d'autres médicaments susceptibles d'inhiber la contractilité cardiaque et les médicaments cardiotoxiques (p. ex. le trastuzumab) (voir section 4.5).
Het potentiële risico op cardiotoxiciteit kan toenemen bij patiënten die blijk geven van een actieve of sluimerende cardiovasculaire ziekte en bij patiënten die bijkomend of voorafgaand radiotherapie hebben gekregen op mediastinaal-pericardiaal gebied, met inbegrip van voorgaande therapie met andere antracyclines of anthracenedionen, en het gelijktijdige gebruik van andere geneesmiddelen die het samentrekkend vermogen van het hart kunnen onderdrukken, of cardiotoxische geneesmiddelen (bv. trastuzumab) (zie rubriek 4.5).

Le risque de cardiotoxicité peut également être plus important chez les patients atteints de maladies cardiaques préexistantes (notamment une péricardite leucémique et/ou une myocardite), dans certaines situations cliniques (par exemple, anémie, infections graves, aplasie médullaire), en cas d’une radiothérapie préalable ou simultanée de la région médiastinale/péricardique, d’un traitement antérieur par d’autres anthracyclines/anthracènediones, et d'une utilisation simultanée de médicaments pouvant supprimer la contractilité cardiaque ou de médicaments cardiotoxiques (par exemple le trastuzumab). Les anthracyclines, notamment l’idarubicine, ne doivent être administrées en association avec d’autres agents cardiotoxiques que si la fonction cardiaque du patient est étroitement
Het cardiotoxiciteitsrisico kan ook groter zijn bij patiënten met al bestaande hartziekten (met name leukemische pericarditis en/of myocarditis), in bepaalde klinische situaties (bijv. anemie, ernstige infecties, beenmergaplasie), bij voorafgaande of gelijktijdige radiotherapie van mediastinale/pericardiale gebied, bij voorafgaande therapie met anthracyclines/anthracenediones, bij gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die de hartcontractiliteit kunnen opheffen of cardiotoxische geneesmiddelen (bijv. trastuzumab)..Antracyclines, waaronder idarubicine, mogen niet in combinatie met andere cardiotoxische stoffen worden toegediend, tenzij de hartfunctie van

Une altération mitochondriale préexistante ou acquise (maladies génétiques, infections virales en particulier l'hépatite C chronique, abus d’alcool, anorexie, certains médicaments potentiellement toxiques pour la mitochondrie tels que l'aspirine, l'isoniazide, l'acide valproïque, l'amiodarone, les analogues nucléosidiques antirétroviraux…) peut favoriser la survenue de ces atteintes hépatiques.
Een reeds bestaande of verworven afwijking van de mitochondriën (genetische ziekten, virale infecties, voornamelijk chronische hepatitis C, alcoholisme, anorexie, bepaalde geneesmiddelen die mogelijk een toxisch effect op mitochondriën hebben zoals aspirine, isoniazide, valproïnezuur, amiodarone, antiretrovirale nucleoside-analogen…) kan het optreden van deze leverstoornissen bevorderen.