Vertaling van "d’un traitement aux anticoagulants coumariniques " (Frans → Nederlands) :

- Anticoagulants vitamine K-dépendants et acide acétylsalicylique L'effet anticoagulant de la warfarine et d’autres anticoagulants coumariniques, ainsi que l’effet antiagrégant plaquettaire de l’acide acétylsalicylique peuvent être augmentés après leur déplacement par le valproate de leurs sites de liaison aux protéines plasmatiques.
- Vitamine K-afhankelijke anticoagulantia en acetylsalicylzuur: Het antistollingseffect van warfarine en andere coumarineanticoagulantia en het plaatjesremmende effect van acetylsalicylzuur kunnen toenemen na verdringing van de bindingsplaatsen op plasmaeiwitten door valproïnezuur.

Il peut être nécessaire d’adapter la dose de ces médicaments au début ou à la fin du traitement par Cimetidine Sandoz; ceci s’applique essentiellement aux anticoagulants coumariniques, à la phénytoïne, la théophylline et la nifédipine.
Aanpassing van de dosis van deze geneesmiddelen bij het beginnen of het beëindigen van een therapie met Cimetidine Sandoz kan noodzakelijk zijn; dit geldt voornamelijk voor coumarine-anticoagulantia, fenytoïne, theofylline en nifedipine.

9. La transfusion de plasma ne constitue pas le premier choix lorsqu’il y a lieu de neutraliser l’évolution d’un traitement aux anticoagulants coumariniques chez des patients présentant des saignements et on lui préférera l’administration de concentrés du complexe prothrombinique.
9. De toediening van plasma is geen eerste keuze als men de evolutie van een behandeling met coumarine stollingsfactoren wil neutraliseren bij patiënten met bloedingen. De voorkeur zal worden gegeven aan de toediening van concentraten van het protrombinecomplex.

La durée de traitement par le ximélagatran recommandée dans la notice est de 8 à 11 jours, après quoi le patient doit passer à une héparine de bas poids moléculaire ou à des anticoagulants coumariniques.
De in de bijsluiter aanbevolen behandelingsduur met ximelagatran is 8 à 11 dagen, waarna de patiënt moet overschakelen op een heparine met laag moleculair gewicht of op coumarine-anticoagulantia.

Les héparines et/ou les anticoagulants coumariniques restent les médicaments de référence dans le traitement et la prévention des thrombo-embolies veineuses profondes.
De heparines en/of de coumarine-anticoagulantia blijven de eerste keuze voor de behandeling en preventie van diepe veneuze trombose.

Traitement et prévention secondaire des thrombo-embolies veineuses profondes Comme mentionné dans les Folia de février 2004, les héparines de bas poids moléculaire ou l’héparine non fractionnée, suivies par les anticoagulants oraux coumariniques restent la référence dans le traitement et la prévention secondaire d’une thrombo-embolie veineuse profonde.
Behandeling en secundaire preventie van diepe veneuze trombose Zoals vermeld in de Folia van februari 2004 blijven de heparines met laag moleculair gewicht of niet-gefractionneerde heparine, gevolgd door coumarineanticoagulantia, de eerste keuze voor de behandeling en secundaire preventie van diepe veneuze trombose.

Cette technique est dès lors proposée comme alternative aux anticoagulants oraux en prévention des accidents thrombo-emboliques dans la fibrillation auriculaire, p. ex. chez les patients chez qui un traitement anticoagulant est contre-indiqué.
Deze techniek wordt daarom voorgesteld als alternatief voor orale anticoagulantia in de preventie van trombo-embolische accidenten bij patiënten met voorkamerfibrillatie, bv. wanneer anticoagulantia gecontra-indiceerd zijn.

La prescription d’anticoagulants oraux aux personnes âgées, surtout de plus de 75 ans, exige une attention particulière étant donné la diminution de la fonction rénale, l’existence fréquente d’une co-morbidité, le risque d’interactions et les problèmes d’observance d’un tel traitement.
Het voorschrijven van orale anticoagulantia aan bejaarden, vooral deze boven de 75 jaar, vergt bijzondere aandacht wegens de verminderde nierfunctie, het frequent bestaan van co-morbiditeit, het risico van interacties, en de problemen van therapietrouw.

- En l’absence d’hémorragie, l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure à prendre chez la plupart des patients avec un INR > 5, et l’administration d’une faible dose de vitamine K (1 mg) par voie orale ne devrait être réservée qu’aux patients avec un risque élevé d’hémorragie [voir aussi Folia d’août 2001].
- In afwezigheid van bloeding is onderbreken van de anticoagulerende behandeling bij de meeste patiënten met een INR > 5 de enige te nemen maatregel, en toediening van een lage dosis vitamine K (1 mg oraal) zou moeten worden voorbehouden voor patiënten met hoog bloedingsrisico [zie ook Folia augustus 2001].

En l’absence d’hémorragie, l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure à prendre chez la plupart des patients avec un INR > 5, et l’administration d’une faible dose de vitamine K (1 mg) par voie orale ne devrait être réservée qu’aux patients avec un risque élevé d’hémorragie [voir aussi Folia d’ août 2001 ].
In afwezigheid van bloeding is onderbreken van de anticoagulerende behandeling bij de meeste patiënten met een INR > 5 de enige te nemen maatregel, en toediening van een lage dosis vitamine K (1 mg oraal) zou moeten worden voorbehouden voor patiënten met hoog bloedingsrisico [zie ook Folia augustus 2001 ].