Traduction de «traitement par anticoagulants oraux sera » (Français → Néerlandais) :

Un traitement par anticoagulants oraux sera initié si nécessaire et le traitement par énoxaparine sera maintenu jusqu’à obtention d’un effet anticoagulant thérapeutique (INR entre 2 et 3)
Een behandeling met orale anti-coagulantia dient ingesteld te worden indien nodig en de behandeling met enoxaparine zal verdergezet worden tot een therapeutisch anti-coagulerend effect is verkregen (INR tussen 2 en 3).

Par conséquent, le temps de Quick exprimé en INR des patients recevant des anticoagulants oraux sera étroitement surveillé, particulièrement pendant les tout premiers jours de l’instauration du traitement par l’étoricoxib ou lors d’un changement de posologie (voir rubrique 4.4).
Daarom moet bij instelling van etoricoxib bij patiënten die met orale anticoagulantia worden behandeld de protrombinetijd uitgedrukt in INR nauwkeurig worden gecontroleerd, vooral de eerste dagen na instelling van de behandeling met etoricoxib of na verandering van de dosering van etoricoxib (zie rubriek 4.4).

Toutefois, un tel traitement ne sera instauré qu’après avoir obtenu un contrôle antithrombotique suffisant au moyen d’Orgaran (1) Orgaran 750 unités anti-Xa par voie sous-cutanée, deux ou trois fois par jour: on peut commencer à administrer les anticoagulants oraux (ACO) 72 à 96 heures avant d'interrompre le traitement par Orgaran, de façon à ce que le temps de prothrombine, le Thrombotest ou l’INR (rapport normalisé international) puissent atteindre des valeurs thérapeutiques (2) Orgaran 1250 unités anti-Xa par voie sous-cutanée, deux ou trois fois par jour : lors de l’instauration d’anticoagulants oraux (ACO), la dose d’Orgaran doit être ramenée à 750 unités anti-Xa par voie sous-cutanée deux ou trois fois par jour, et la procédure doit être suivie conformément à l’étape (1) (3) Perfusion intraveineuse d’Orgaran : les anticoagulants oraux peuvent être administrés avec la perfusion (vitesse maximale de 300 unités anti-Xa/heure), qui doit être arrêtée lorsque l’INR atteint les valeurs cibles requises.
Het is raadzaam om een dergelijke behandeling alleen te starten als er voldoende antitrombotische controle is met Orgaran (1) Orgaran 750 anti-Xa eenheden subcutaan twee- of driemaal per dag: orale anticoagulantia (VKA) kunnen gestart worden 72-96 uur voordat Orgaran wordt stopgezet zodat de protrombinetijd, de Trombotest of de INR (international normalized ratio) een therapeutische waarde kunnen bereiken (2) Orgaran 1250 anti-Xa eenheden subcutaan twee- of driemaal per dag: bij het starten van orale anticoagulantia (VKA), moet de dosis van Orgaran verlaagd worden tot 750 anti-Xa eenheden subcutaan twee- of driemaal per dag en de procedure moet gevolgd worden zoals in (1) (3) Orgaran intraveneuze infusie: de orale anticoagulantia (VKA) kunnen toegediend worden met de infusie (maximale snelheid 300 anti-Xa eenheden/u) die dan kan stopgezet worden als de INR binnen het vereiste targetinterval is gelegen.

Il est possible que l'ibuprofène potentialise l'effet des anticoagulants oraux; le temps de prothrombine sera contrôlé pendant les premières semaines en cas de traitement associé.
Daar het mogelijk is dat ibuprofen de werking van orale anticoagulantia versterkt, dient de protrombinetijd gecontroleerd te worden gedurende de eerste weken bij een gecombineerde behandeling en de dosis van het anti-coagulans dient eventueel te worden aangepast.

Cet effet pouvant être augmenté en cas de troubles de l'hémostase, Tolindol sera utilisé avec précaution en cas de troubles modérés de la coagulation ou d'un traitement aux anticoagulants oraux.
Aangezien dit effect in geval van hemostasestoornissen kan versterkt zijn, zal Tolindol met voorzichtigheid worden gebruikt bij stollingsstoornissen of bij behandeling met orale anticoagulantia.

La place des anticoagulants oraux dans la prévention secondaire après infarctus du myocarde a été discutée dans le numéro thématique sur le traitement antithrombotique [Folia de février 2004]: les anticoagulants oraux ne se justifient pas de manière systématique après un infarctus du myocarde mais peuvent être envisagés chez les patients avec un risque thrombo-embolique veineux élevé, par ex. en cas d’infarctus antérieur étendu.
De plaats van orale anticoagulantia in de secundaire preventie van myocardinfarct werd besproken in het themanummer over antitrombotische behandeling [Folia februari 2004]: orale anticoagulantia zijn na myocardinfarct niet systematisch gerechtvaardigd maar kunnen overwogen worden bij patiënten met hoog risico van veneuze trombo-embolie, b.v. in geval van uitgebreid anteriorinfarct.

Traitement concomitant avec tout autre anticoagulant, par exemple héparine non-fractionnée (HNF), héparines de bas poids moléculaire (énoxaparine, dalteparine, etc), dérivés de l’héparine (fondaparinux, etc), anticoagulants oraux (warfarine, rivaroxaban, apixaban, etc), sauf en cas de changement de traitement pour Pradaxa ou inversement (voir rubrique 4.2) ou en cas d’administration d’HNF aux doses nécessaires au maintien de la perméabilité d’un cathéter central veineux ou artériel (voir rubrique 4.5)
Gelijktijdige behandeling met andere anticoagulantia zoals bv. ongefractioneerde heparine (UFH), laag moleculair gewicht heparines (enoxaparine, dalteparine enz.), heparinederivaten (fondaparinux enz.), orale anticoagulantia (warfarine, rivaroxaban, apixaban enz.), behalve tijdens de omzetting van de behandeling naar of van Pradaxa (zie rubriek 4.2) of wanneer UFH wordt gegeven in een dosis om een centraal veneuze of een arteriële katheter doorgankelijk te houden (zie rubriek 4.5)

Chez les patients porteurs d’une prothèse biologique, un traitement anticoagulant oral (INR entre 2,0 et 3,0) est généralement recommandé pendant les 3 premiers mois suivant l’implantation, suivi ensuite d’un traitement par de faibles doses d’acide acétylsalicylique; les anticoagulants oraux seront toutefois poursuivis indéfiniment en présence de facteurs de risque associés (antécédents de thrombo-embolie, thrombus dans l’oreillette gauche, dilatation de l’oreillette gauche, insuffisance cardiaque, fibrillation auriculaire).
Bij patiënten met een biologische klepprothese wordt een behandeling met orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) gewoonlijk aanbevolen gedurende de eerste drie maanden na de implantatie, gevolgd door een behandeling met acetylsalicylzuur in lage dosis; bij bestaan van geassocieerde risicofactoren (trombo-embolische antecedenten, trombus in de linkervoorkamer, dilatatie van de linkervoorkamer, hartfalen, voorkamerfibrillatie) dient de behandeling met orale anticoagulantia levenslang te worden voortgezet.

De plus, lors d’un traitement aux anticoagulants oraux, en raison de l’effet antiagrégant plaquettaire des médicaments anti-inflammatoires non-stéroïdiens et de l’allongement du temps de saignement s’ajoutant aux effets des anticoagulants, les risques d’hémorragie, spécialement en cas de lésions des muqueuses digestives, sont accrus;
Bovendien zijn de risico's op hemorragie, bijzonder bij letsels van de digestieve mucosa, toegenomen tijdens een behandeling met orale anticoagulantia als gevolg van de anti-aggregerende werking van de niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca alsook de verlengde bloedingstijd, die zich voegen bij de effecten van de anti-coagulantia;

Cette technique est dès lors proposée comme alternative aux anticoagulants oraux en prévention des accidents thrombo-emboliques dans la fibrillation auriculaire, p. ex. chez les patients chez qui un traitement anticoagulant est contre-indiqué.
Deze techniek wordt daarom voorgesteld als alternatief voor orale anticoagulantia in de preventie van trombo-embolische accidenten bij patiënten met voorkamerfibrillatie, bv. wanneer anticoagulantia gecontra-indiceerd zijn.