Vertaling van "barcelone dépendra donc aussi " (Frans → Nederlands) :

Le succès du processus initié à Barcelone dépendra donc aussi de la manière dont les parlements nationaux et le Parlement européen assureront le suivi du partenariat euro-méditerranéen.
Het succes van het in Barcelona op de sporen gezette proces zal dus ook afhangen van de wijze waarop de nationale parlementen en het Europees Parlement het Euro-mediterraan partnerschap zullen volgen.

La marge prise dépendra du degré de contrôle de la filière par les militaires, et donc aussi de la relative liberté que le creuseur aura de négocier son prix.
Welke marge genomen wordt zal afhangen van de mate waarin de militairen de filière controleren en dus van de relatieve vrijheid die de delver zal hebben om over de prijs te onderhandelen.

Je suis donc convaincue que le débat à Barcelone sera animé lorsque nous aborderons l’avenir de notre Union, mais aussi l'avenir de la Catalogne.
Ik reken er dan ook op dat het er bij het debat in Barcelona gepassioneerd aan zal toegaan wanneer we komen te spreken over de toekomst van de Unie en de toekomst van Catalonië.

Vous vous souviendrez combien de temps nous avons travaillé au Processus de Barcelone, et vous savez avec quelle lenteur les choses évoluent, je pense donc qu’il reste d'un côté une marge de manœuvre pour la coopération en mer Noire, mais il y aura aussi ce champ plus étroit du partenariat oriental.
U zult zich eraan herinneren hoe lang wij aan het proces van Barcelona hebben gewerkt, en u weet hoe traag het een en ander zich ontwikkelt, zodat ik van mening ben dat er aan de ene kant nog ruimte is voor de Zwarte-Zeesamenwerking, maar dat er daarnaast ook nog plaats is voor het nauwer gedefinieerde oostelijk partnerschap.

En 2002, l’Union européenne a donc opté pour l’adoption d’un objectif quantitatif indicatif pour les dépenses en matière de recherche développement, aussi connue sous RD. Il s’agit du fameux objectif de 3 % défini à Barcelone.
De Europese Unie heeft er daarom in 2002 voor gekozen een kwantitatief richtsnoer aan te nemen voor de uitgaven aan onderzoek en ontwikkeling, ook wel RD genoemd. Dit is de bekende Barcelona-doelstelling van drie procent.

19. estime que l'application effective et intégrale de la stratégie de Lisbonne est essentielle pour renforcer le potentiel de croissance; déplore que, comme dans le cas des dépenses de RD des entreprises, la performance de la zone euro en matière d'innovation soit inférieure à celle des États-Unis et du Japon; déplore aussi que le total des dépenses de RD des secteurs public et privé dans la zone euro stagne aux alentours de 2 % du PIB, ce qui est bien en deçà de l'objectif fixé par le Conseil européen de Barcelone des 15 et 16 mars 2002, qui prévoyait d'atteindre 3 % du PIB pour 2010; appelle donc à la mise en place d'une politique cohérente favorisant une croissance fondée sur l'innovation; rappelle que ce type de politique implique des investissements plus importants dans les infrastructures, la recherche, l'innovation, l'apprentissage tout au long de la vie et l'éducation, une concurrence accrue sur les marchés des produits et des services, un développement des secteurs financiers et des marchés du travail plus flexibles, tout en garantissant le niveau nécessaire de sécurité sociale ("flexicurité") conformément à la stratégie de Lisbonne renouvelée, ainsi que des politiques complémentaires visant à corriger les inégalités excessives engendrées par ces réformes;
19. is ervan overtuigd dat de concrete en volledige uitvoering van de Lissabon-strategie de sleutel is tot het bereiken van een hoger groeipotentieel; betreurt dat de prestaties op het vlak van innovatie van de eurozone, zoals bij de uitgaven van het bedrijfsleven voor onderzoek en ontwikkeling, lager liggen dan in de VS en Japan; betreurt eveneens dat de totale uitgaven op het vlak van onderzoek en ontwikkeling van de openbare en de privé-sector in de eurozone stagneren bij ongeveer 2% van het BBP, en daarmee ver achterblijven bij de doelstelling van de Europese Raad van Barcelona van 15 en 16 maart 2002, namelijk het bereiken van 3% van het BBP tegen 2010; dringt bijgevolg aan op een consistent beleid ter bevordering van op innovatie gebaseerde groei; wijst erop dat een dergelijk beleid meer investeringen vereist in infrastructuur, onderzoek, innovatie, levenslang leren en in het onderwijs, meer concurrentie op product- en dienstenmarkten, beter ontwikkelde financiële sectoren en flexibeler arbeidsmarkten waarbij ervoor wordt gezorgd dat de vereiste graad van sociale zekerheid ("flexicurity") gewaarborgd is in overeenstemming met de vernieuwde Lissabon-strategie, maar ook wordt gezorgd voor aanvullend beleid ter correctie van al te grote ongelijkheden die door de hervormingen ontstaan;

18. estime que l'application effective et intégrale de la stratégie de Lisbonne est essentielle pour renforcer le potentiel de croissance; déplore que, comme dans le cas des dépenses de RD des entreprises, la performance de la zone euro en matière d'innovation soit inférieure à celle des États-Unis et du Japon; déplore aussi que le total des dépenses de RD des secteurs public et privé dans la zone euro stagne aux alentours de 2% du PIB, ce qui est bien en deçà de l'objectif fixé par le Conseil européen de Barcelone des 15 et 16 mars 2002, qui prévoyait d'atteindre 3% du PIB pour 2010; appelle donc à la mise en place d'une politique cohérente favorisant une croissance fondée sur l'innovation; rappelle que ce type de politique implique des investissements plus importants dans les infrastructures, la recherche, l'innovation, l'apprentissage tout au long de la vie et l'éducation, une concurrence accrue sur les marchés des produits et des services, un développement des secteurs financiers et des marchés du travail plus flexibles, tout en garantissant le niveau nécessaire de sécurité sociale (flexisécurité) conformément à la stratégie de Lisbonne renouvelée, ainsi que des politiques complémentaires visant à corriger les inégalités excessives engendrées par ces réformes;
18. is ervan overtuigd dat de concrete en volledige uitvoering van de Lissabon-strategie de sleutel is tot het bereiken van een hoger groeipotentieel; betreurt dat de prestaties op het vlak van innovatie van de eurozone, zoals bij de uitgaven van het bedrijfsleven voor onderzoek en ontwikkeling, lager liggen dan in de VS en Japan; betreurt eveneens dat de totale uitgaven op het vlak van onderzoek en ontwikkeling van de openbare en de privé-sector in de eurozone stagneren bij ongeveer 2% van het BBP, en daarmee ver achterblijven bij de doelstelling van de Europese Raad van Barcelona van 15 en 16 maart 2002, namelijk het bereiken van 3% van het BBP tegen 2010; dringt bijgevolg aan op een consistent beleid ter bevordering van op innovatie gebaseerde groei; wijst erop dat een dergelijk beleid meer investeringen vereist in infrastructuur, onderzoek, innovatie, levenslang leren en in het onderwijs, meer concurrentie op product- en dienstenmarkten, beter ontwikkelde financiële sectoren en flexibeler arbeidsmarkten waarbij ervoor wordt gezorgd dat de vereiste graad van sociale zekerheid ("flexicurity") gewaarborgd is in overeenstemming met de vernieuwde Lissabon-strategie, maar ook wordt gezorgd voor aanvullend beleid ter correctie van al te grote ongelijkheden die door de hervormingen ontstaan;