Traduction de «cette disposition fasse apparaître » (Français → Néerlandais) :

Afin d'éviter tout reproche arbitraire, il est préférable que le commentaire de cette disposition fasse apparaître clairement le raisonnement qui justifie cette nouvelle règle.
Teneinde het verwijt van willekeur te voorkomen, is het verkieselijk dat uit de commentaar op die bepaling de redenering die achter die nieuwe regel schuilgaat, duidelijk zou blijken.

Ainsi que la Cour l'a déjà jugé à plusieurs reprises (cf. les arrêts n 115/2002, 102/2004, 124/2004 et 64/2008), ce régime dérogatoire se justifie dans son principe et, pour cette raison, il est admissible que sa comparaison trait pour trait avec celui du droit commun fasse apparaître des différences de traitement tantôt dans un sens, tantôt dans l'autre, sous la réserve que chacune des règles en cause doit être conforme à la logique du système auquel elle appartient.
Zoals het Hof reeds meermaals heeft geoordeeld (zie de arresten nrs. 115/2002, 102/2004, 124/2004 en 64/2008), is dat afwijkende stelsel in beginsel verantwoord, en kan om die reden worden aanvaard dat bij een nadere vergelijking met het gemeenrechtelijke stelsel verschillen in behandeling aan het licht komen, nu eens in de ene zin, dan weer in de andere, onder voorbehoud dat elk van de in het geding zijnde regels dient overeen te stemmen met de logica van het stelsel waarvan die regel deel uitmaakt.

La Cour constitutionnelle, composée des présidents A. Alen et J. Spreutels, et des juges E. De Groot, L. Lavrysen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul et T. Giet, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 8 décembre 2014 en cause de la SPRL « Untill » contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 23 décembre 2014, le Tribunal de première instance d'Anvers, division Anvers, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 198, § 1, 10°, du CIR 1992, combiné avec l'article 307, § 1, alinéa 3, du CIR 1992, viole-t-il les articles 10, 11 et 172 de la Constitution ainsi que le principe d'égalité et de non-discrimination qu'ils prescrivent en ce que cette disposition ne considère pas comme frais professionnels les paiements qui ont été effectués directement ou indirectement vers des Etats visés à l'article 307, § 1, alinéa 3, et qui n'ont pas été déclarés conformément audit article 307, § 1, alinéa 3 - sans que cette disposition fasse une distinction selon que les paiements ont ou non été effectués dans le cadre d'opérations réelles et sincères qui représentent, conformément à toutes les autres dispositions du Code des impôts sur les revenus, des dépenses professionnelles déductibles et/ou - sans que cette disposition autorise d'une manière quelconque la preuve contraire de la non-déductibilité présumée des paiements effectués par le contribuable et/ou - sans que la présomption de non-déductibilité des paiements soit écartée lorsque l'administration a elle-même constaté par suite d'une enquête que les paiements ont été effectués dans le cadre d'opérations réelles et sincères qui représentent, conformément à toutes les autres dispositions du Code des impôts sur les revenus, des dépenses professionnelles déductibles et/ou - sans établir une distinction selon que les paiements peuvent ou non, en Belg ...
Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters A. Alen en J. Spreutels, en de rechters E. De Groot, L. Lavrysen, T. MerckxVan Goey, P. Nihoul en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 8 december 2014 in zake de bvba « Untill » tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 23 december 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 198, § 1, 10° WIB 92 in samenlezing met artikel 307, § 1, lid 3 WIB 92 de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet en het daarin voorgeschreven gelijkheidsbeginsel en discriminatieverbod doordat deze bepaling niet als beroepskosten aanmerkt, de betalingen die rechtstreeks of onrechtstreeks zijn verricht naar Staten die in artikel 307, § 1, lid 3 zijn bedoeld en die niet zijn aangegeven overeenkomstig genoemd artikel 307, § 1, lid 3 - zonder dat deze bepaling het onderscheid maakt of de betalingen al dan niet staan voor werkelijke en oprechte verrichtingen die overeenkomstig alle andere bepalingen van het wetboek van de inkomstenbelastingen aftrekbare beroepsuitgaven vormen en/of - zonder dat deze bepaling op enige wijze het tegenbewijs van de aangenomen niet-aftrekbaarheid van de betalingen door de belastingplichtige toelaat en/of - zonder dat aan de aangenomen niet-aftrekbaarheid van de betalingen afbreuk wordt gedaan wanneer de administratie ingevolge een gevoerd onderzoek zelf heeft vastgesteld dat de betalingen kaderen in werkelijke en oprechte verrichtingen die overeenkomstig alle andere bepalingen van het wetboek van de inkomstenbelastingen aftrekbare beroepsuitgaven vormen en/of - zonder een onderscheid te maken naargelang de betalingen in België al dan niet belastingontwijking kunnen inhouden doordat de betalingen in hoofde van de w ...

M. Mahoux dépose l'amendement nº 2 (do c. Sénat, nº 4-12/3), qui vise à remplacer, dans l'article 26, § 4, proposé, les mots « à moins qu'elle n'estime que cette disposition n'est manifestement pas violée ou qu'un arrêt d'une juridiction internationale ou de la Cour constitutionnelle fait apparaître que la disposition de la convention ou de la Constitution est manifestement violée » par les mots « à moins qu'un arrêt d'une juridiction internationale ou de la Cour constitutionnelle fait [lire: ne fasse] apparaître que la disposition de la convention ou de la Constitution est ou n'est manifestement pas violée».
De heer Mahoux dient amendement nr. 2 in (stuk Senaat, nr. 4-12/3), dat ertoe strekt van het voorgestelde artikel 26, § 4, de woorden « tenzij het oordeelt dat deze bepaling klaarblijkelijk niet geschonden is of tenzij het oordeelt dat uit een arrest van een internationaal rechtscollege of van het Grondwettelijk Hof blijkt dat de bepaling uit het verdrag of uit de Grondwet klaarblijkelijk geschonden is » te vervangen door de woorden « tenzij uit een arrest van een internationaal rechtscollege of van het Grondwettelijk Hof blijkt dat de bepaling uit het verdrag of uit de Grondwet klaarblijkelijk geschonden is of klaarblijkelijk niet geschonden is».

2º Dans son amendement, M. Mahoux propose le texte suivant: « à moins qu'un arrêt d'une juridiction internationale ou de la Cour constitutionnelle fait [lire: ne fasse] apparaître que la disposition de la convention ou de la Constitution est ou n'est manifestement pas violée».
2º de heer Mahoux stelt in zijn amendement volgende tekst voor : « tenzij uit een arrest van een internationaal rechtscollege of van het Grondwettelijk Hof blijkt dat de bepaling uit het verdrag of uit de Grondwet klaarblijkelijk geschonden is of klaarblijkelijk niet geschonden is».

Par un arrêt rendu en formation plénière le 5 février 2016, la première chambre de la Cour a décidé que l’autorité d’un arrêt préjudiciel par lequel la Cour constitutionnelle dit pour droit qu’une disposition légale viole une disposition constitutionnelle, sans limiter dans le temps les effets de cette déclaration, s’oppose à ce qu’une juridiction de l’ordre judiciaire fasse encore application de cette disposition légale pour des motifs déduits des exigences de la confiance légitime de la société en la loi et de la sécurité juridique (Cass., 1e ch. plén., 5 février 2016, C.15.0011.F, Alliance nationale des mutualités chrétiennes c/ Société des transports intercommunaux de Bruxelles).
De eerste kamer van het Hof heeft in zijn arrest van 5 februari 2016 in voltallige zitting gewezen beslist dat het gezag van een prejudicieel arrest waarbij het Grondwettelijk Hof voor recht zegt dat een wetsbepaling een grondwettelijke bepaling schendt, zonder beperking in de tijd van de uitwerking van die verklaring, eraan in de weg staat dat een rechtscollege van de rechterlijke orde die wetsbepaling nog toepast om redenen afgeleid uit de vereisten van het gewettigd vertrouwen van de maatschappij in de wet en uit de rechtszekerheid (Cass., 1e volt. kamer , 5 februari 2016, C.15.0011.F, Landsbond der Christelijke Mutualiteiten t/ Maatschappij voor het Intercommunaal Vervoer te Brussel).

5. a) Qu'adviendra-t-il de l'application à la suite de la sixième réforme de l'État? b) Restera-t-elle à la disposition du public en attendant que les Régions adaptent la loi sur les loyers et la fasse exécuter ? c) Avez-vous entamé des négociations avec les Régions en vue du maintien de l'application après le transfert des compétences ? d) L'application sera-t-elle transférée aux Régions? e) Quels autres scénarios sont envisageables pour cette application?
5. a) Wat gebeurt er met deze toepassing in gevolge van de zesde staatshervorming? b) Blijft de toepassing ter beschikking in afwachting van eigen wijziging en uitvoering van de huurwetgeving? c) Zijn er gesprekken met de gewesten om deze toepassing ook na uitvoering van de overdracht te behouden? d) Wordt de toepassing overgedragen? e) Welke andere toekomstscenario's ziet u voor deze toepassing?

Afin de garantir en TVA la sécurité juridique, l'applicabilité des délais de sept ans et la lutte contre la fraude fiscale, ne conviendrait-il pas de réécrire l'article 81bis, §1er, du Code de la TVA, en utilisant de surcroît sous les différentes dispositions les mêmes termes pour décrire les mêmes catégories d'infractions, et cette initiative ne devrait-elle pas être mise à profit pour apporter les précisions attendues en ce qui concerne les conditions d'application des dispositions en matière de prescriptions reprises sous le chapitre XIII du Code de la TVA (articles 81 à 83), y compris la condition relative à la notification des indices de fraude assez curieusement reprise sous un autre chapitre et pour définir les notions qui y sont utilisées ("venus à la connaissance", "faire apparaître", "redressement", "application de la taxe", etc.), comme le souhaitent les commentateurs?
Dat is overigens ook het standpunt van het openbaar ministerie bij het Hof van Cassatie in zijn conclusies voorafgaand aan het arrest F.11.0069.F van het Hof van Cassatie van 27 april 2012. 5. De voorbereidende werkzaamheden van de wetten tot hervorming van de fiscale procedures van maart 1999 of een vergelijking met de bijzondere aanslagtermijnen inzake inkomstenbelastingen zijn van geen nut om de zeer talrijke controversen in de rechtspraak in verband met de verjaringstermijn van zeven jaar inzake btw te trancheren. Indien men, op het vlak van de btw, de rechtszekerheid , de toepasbaarheid van de termijn van zeven jaar en de strijd tegen fiscale fraude wil veiligstellen, verdient het dan geen aanbeveling artikel 81bis, § 1 van het Wetboek van de Btw te herschrijven, en bovendien onder de verschillende bepalingen dezelfde begrippen te gebruiken om dezelfde categorieën van overtredingen te omschrijven? Zou die gelegenheid niet moeten worden aangegrepen om de verwachte verduidelijkingen aan te brengen met betrekking tot de voorwaarden voor de toepassing van de bepalingen inzake verjaringen die terug te vinden zijn in hoofdstuk XIII van het Wetboek van de Btw (artikelen 81 tot 83), met inbegrip van de voorwaarde met betrekking tot de kennisgeving van de aanwijzingen van belastingontduiking die vreemd genoeg in een ander hoofdstuk terug te vinden is, en om de gebruikte begrippen te omschrijven ("waarvan de administratie kennis heeft gekregen", "aantonen", "rechtzetting", "voldoening van de belasting", enz., zoals door de commentatoren wordt gevraagd?