Elle conclut: « c'est précisément la non-pertinence d'une déclaration de guerre qui est la caractéristique principale du développement du droit international tel que formulé dans les deux statuts et établi par le jugement du Tribunal de Nuremberg». Dès lors, cette divergence n'affecte pas « le fond du droit régissant la compétence du Tribunal pour l'Extrême-Orient par rapport à celle du Tribunal de Nuremberg s'agissant des crimes contre la paix » (Commission des Nations unies chargée des crimes de guerre, History of the United Nations War Crimes Commission and the Development of the Laws of War, 1948, pp. 258 et 259).
Zij besluit : « het is juist de niet-pertinentie van een oorlogsverklaring dat het voornaamste kenmerk is van de ontwikkeling van het internationaal recht zoals het geformuleerd is in de twee statuten en bevestigd in het vonnis van het Neurenberg-tribunaal (vrije vertaling) » Die afwijking heeft dus geen invloed op «
de rechtsgrond die de bevoegdheid beheerst van het Tribunaal van het Verre Oosten in verhouding tot deze van het Neurenberg-tribunaal, wat betreft de misdaden tegen de vrede (vrije vertaling) » (Commissie van de Verenigde Naties voor oorlogsmisdaden, History of the United Nations War Crimes Commission and the Development of
...[+++]the Laws of War, 1948, blz. 258 en 259).