Traduction de «rétroactivité des peines » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

rétroactivité de la loi [ effet rétroactif | rétroactivité ]
terugwerkende kracht van de wet [ terugwerkende kracht ]

sanction pénale [ condamnation | peine ]
strafsanctie [ straf | veroordeling ]

allégement de peine [ réduction de peine | remise de peine ]
strafvermindering [ kwijtschelding van straf | strafverlichting ]

exécuter une peine | purger une condamnation | purger une peine | subir une peine
een straf uitzitten | zijn tijd uitzitten

emprisonnement | incarcération | peine carcérale | peine d'emprisonnement | peine privative de liberté
gevangenisstraf | gevangenschap | sanctie van vrijheidsbeneming | vrijheidsbenemende straf | vrijheidsstraf

Toute exécution faite sur la demande des autorités judiciaires ou des pouvoirs publics [qu'ils soient permanents ou temporaires] telle que:asphyxie par gaz | décollation, décapitation (par guillotine) | électrocution | empoisonnement | fusillade | peine capitale | pendaison
elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | asfyxie door gas | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | onthoofding, decapitatie (door guillotine) | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | doodstraf NNO | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | elektrocutie | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | ophanging | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | vergiftiging | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | vuurpeloton

peine capitale | peine de mort
doodstraf

principe de la non-rétroactivité
beginsel van de niet-terugwerkende kracht

homme de peine
sjouwer

à peine de nullité
op straffe van nietigheid

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...

2) L'article 153 de la loi du 5 février 2016 modifiant le droit pénal et la procédure pénale et portant des dispositions diverses en matière de justice viole-t-il les articles 10, 11 et 14 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 5.1 et 7.1 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et 15.1 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, et avec le principe général du droit relatif à la non-rétroactivité de la loi pénale, en ce que l'interdiction faite au tribunal de l'application des peines d'accorder la détention limitée, la surveillance électronique et la libération conditionnelle aux personnes condamnées qui ne sont pas autorisées ou habilitées à séjourner en Belgique, s'applique indifféremment à ces personnes qui sont condamnées à partir du 29 février 2016 et à celles qui ont été condamnées avant cette date ? ».
2) Schendt artikel 153 van de wet van 5 februari 2016 tot wijziging van het strafrecht en de strafvordering en houdende diverse bepalingen inzake justitie de artikelen 10, 11 en 14 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 5.1 en 7.1 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en 15, lid 1, van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, en met het algemene rechtsbeginsel van de niet-retroactiviteit van de strafwet, in zoverre het aan de strafuitvoeringsrechtbank opgelegde verbod om de beperkte detentie, het elektronisch toezicht en de voorwaardelijke invrijheidstelling toe te kennen aan veroordeelden die niet zijn toegelaten of gemachtigd tot een verblijf in België, zonder onderscheid van toepassing is op die personen die vanaf 29 februari 2016 worden veroordeeld en op die welke vóór die datum zijn veroordeeld ? ».

- dans l'interprétation selon laquelle l'article précité constitue une disposition pénale, en ce qu'il est réclamé un montant aux hôpitaux sélectionnés parce qu'ils s'écartent des montants de référence, en contradiction avec le principe de légalité et avec le principe de non-rétroactivité des peines ?
- in de interpretatie dat vermeld artikel een strafrechtelijke bepaling inhoudt, namelijk dat van de geselecteerde ziekenhuizen een bedrag wordt gevorderd wegens afwijking van de referentiebedragen, in strijd met het legaliteitsbeginsel en in strijd met het verbod op terugwerkende kracht bij een straf ?

»; 2. « Les articles 2, 3 et 16 de la loi du 17 mars 2013 (modifiant l'article 78 du Code judiciaire, insérant un article 92bis dans le même Code et complétant l'article 54 de la loi du 17 mai 2006), pris isolément ou conjointement, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, lus ou non en combinaison avec l'article 7 de la CEDH et/ou avec le principe de non-rétroactivité de la loi, en ce qu'aucune distinction n''y est faite entre les condamnés à une peine privative de liberté de trente ans ou à une peine privative de liberté à perpétuité, assortie d'une mise à disposition du tribunal de l'application des peines conformément aux articles 34ter et 34quater de Code pénal, par une condamnation prononcée par une décision antérieure à l'entrée en vigueur de la loi du 17 mars 2013 et les condamnés à une peine privative de liberté de trente ans ou à une peine privative de liberté à perpétuité, assortie d'une mise à disposition du tribunal de l'application des peines conformément aux articles 34ter et 34quater du Code pénal, par une condamnation prononcée par une décision postérieure à l'entrée en vigueur de la loi du 17 mars 2013 ?
»; 2. « Schenden de artikelen 2, 3 en 16 van de wet van 17 maart 2013 (houdende wijziging van artikel 78 van het Gerechtelijk Wetboek, invoeging van een artikel 92bis in hetzelfde Wetboek en aanvulling van artikel 54 van de wet van 17 mei 2006), al dan niet met elkaar in samenhang gelezen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 7 van het EVRM en/of met het beginsel van niet-retroactiviteit van de wet, in zoverre geen enkel onderscheid wordt gemaakt tussen de veroordeelden tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of tot een levenslange vrijheidsstraf, met een terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank overeenkomstig de artikelen 34ter en 34quater van het Strafwetboek, door een veroordeling uitgesproken bij een beslissing die dateert van vóór de inwerkingtreding van de wet van 17 maart 2013, en de veroordeelden tot een vrijheidsstraf van dertig jaar of tot een levenslange vrijheidsstraf, met een terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank overeenkomstig de artikelen 34ter en 34quater van het Strafwetboek, door een veroordeling uitgesproken bij een beslissing die dateert van na de inwerkingtreding van de wet van 17 maart 2013 ?

À cet égard, la Cour européenne des droits de l'homme considère que l'exécution des peines n'a en principe aucun lien direct avec la non-rétroactivité mais que ce n'est pas le cas lorsque cette exécution est susceptible d'avoir une influence sur le taux qui sera de facto conféré à la peine.
Het Europees Hof voor de rechten van de mens stelt hierbij als volgt : « ofschoon in principe de uitvoering van straffen niet rechtstreeks heeft te maken met de non retroactiviteit, geldt dit niet wanneer deze uitvoering een invloed kan hebben op de hoogte die de straf de facto zal hebben».

Le Gouvernement veillera à la non-rétroactivité des peines disciplinaires prévues par le présent décret.
De regering zal daarbij zorg dragen voor de niet-retroactieve toepassing van de tuchtsancties die gelden onder dit decreet.

- Compte tenu des risques que font peser sur les libertés individuelles les peines privatives de liberté, serait-il possible de définir à l'échelon européen les principes généraux du droit pénal qui régiront les obligations des États membres en vue de l'adoption de sanctions pénales (principe de légalité, non‑rétroactivité de la peine, principe du ne bis ni idem, etc.).
- Is het mogelijk om, gelet op de gevaren voor de persoonlijke vrijheid die uit vrijheidsstraffen voortvloeien, op communautair niveau algemene strafrechtelijke beginselen te formuleren die de verplichting van de lidstaten tot treffen van strafrechtelijke maatregelen moeten beheersen, zoals het legaliteitsbeginsel, het verbod van terugwerkende kracht , de ne bis in idem-regel enz.

J'ai aussi évoqué en commission l'arrêt de la Cour d'arbitrage du 19 décembre 2002, et cela avant que le ministre de la Justice y fasse lui aussi expressément référence. Dans cet arrêt d'il y a quelques semaines à peine, la Cour d'arbitrage rappelle que « La non-rétroactivité des lois est une garantie ayant pour but de préserver la sécurité juridique.
Nog voor de minister van Justitie dat deed, heb ik in de commissie gewezen op het arrest van het Arbitragehof van 19 december 2002, waarin het volgende wordt gesteld: " De niet-retroactiviteit van wetten is een waarborg ter voorkoming van rechtsonzekerheid.