Inspirée par le souci d'assurer entre les États membres de la Communauté européenne « la libre circulation d'actes » (selon le préambule), la Convention de Bruxelles est destinée à remplacer, entre les États membres (ou États contractants), les dispositions des autres traités, conventions ou accords qui auraient le même objet (à savoir la simplification ou la suppression de la législation des actes) à condition bien entendu que leurs champs d'application coïncident ou se recouvrent (article 10).
Ten einde het « vrije verkeer van akten » tussen de Lid-Staten van de Europese Gemeenschap te waarborgen (een beginsel gehuldigd in de preambule) treden de bepalingen van het Verdrag van Brussel in de plaats van bepalingen van andere verdragen, overeenkomsten of akkoorden, die tussen de Lid-Staten (of tussen Verdragsluitende Staten) met hetzelfde doel (te weten de vereenvoudiging of de afschaffing van de legalisatie van akten) zijn gesloten, op voorwaarde uiteraard dat die bepalingen geheel of gedeeltelijk hetzelfde toepassingsgebied hebben (artikel 10).