Vertaling van "nog nooit het geambieerde mandaat hebben " (Nederlands → Duits) :

De prejudiciële vraag betreft het verschil in behandeling dat de in het geding zijnde bepalingen invoeren tussen de kandidaten voor een verkiezing van leden van een raad voor maatschappelijk welzijn en de kandidaten voor een verkiezing van schepenen, in zoverre bij staking van stemmen andere kandidaten in het ene geval automatisch de voorkeur krijgen boven diegenen die nog nooit het geambieerde mandaat hebben uitgeoefend, terwijl in het andere geval tot een herstemming moet worden overgegaan.
Die präjudizielle Frage bezieht sich auf den durch die beanstandeten Bestimmungen geschaffenen Behandlungsunterschied zwischen den Kandidaten für die Wahl von Mitgliedern eines Sozialhilferates und den Kandidaten für die Wahl von Schöffen, insofern bei Stimmengleichheit im ersten Fall diejenigen, die das angestrebte Mandat bereits ausgeübt haben, den anderen automatisch vorgezogen werden, während im anderen Fall eine Stichwahl durchzuführen ist.

Ik zeg niet dat we dit mandaat nooit zouden moeten hebben, maar op dit moment hebben we het niet en eerlijk gezegd vind ik het veel belangrijker dat de nationale autoriteiten beter toegerust zijn om hun taken uit te voeren dan dat er steeds meer nieuwe inspectielagen bij komen.
Dies bedeutet nicht, dass wir dieses Mandat nie haben sollten, doch wir haben es jetzt nicht und, offen gesagt, denke ich, es ist viel wichtiger, dass die nationalen Behörden besser ausgestattet sind, um ihre Aufgaben wahrzunehmen, als immer mehr Inspektionsstufen einzuführen.

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt nog dat er slechts gebruik kan worden gemaakt van instrumenten die aanleiding kunnen geven tot de omkering van de bewijslast, nadat er zich feiten hebben voorgedaan die mogelijkerwijs als discriminatie kunnen worden beschouwd en het nooit gaat om een proactieve controle (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, pp. 70, 71 en 79).
Aus den Vorarbeiten geht des Weiteren hervor, dass Instrumente, die Anlass zu der Umkehr der Beweislast sein können, nur dann angewandt werden können, wenn Fakten vorliegen, die möglicherweise als Diskriminierung eingestuft werden können, und es sich nie um eine proaktive Kontrolle handelt (Parl. Dok., Kammer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, SS. 70, 71 und 79).

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt nog dat er slechts gebruik kan worden gemaakt van instrumenten die aanleiding kunnen geven tot de omkering van de bewijslast, nadat er zich feiten hebben voorgedaan die mogelijkerwijs als discriminatie kunnen worden beschouwd, en dat het nooit gaat om een proactieve controle (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, pp. 70, 71 en 79).
Aus den Vorarbeiten geht des Weiteren hervor, dass Instrumente, die Anlass zu der Umkehr der Beweislast sein können, nur dann angewandt werden können, wenn Fakten vorliegen, die möglicherweise als Diskriminierung eingestuft werden können, und es in keinem Fall um eine proaktive Kontrolle geht (Parl. Dok., Kammer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, SS. 70, 71 und 79).

Uit de parlementaire voorbereiding blijkt nog dat er slechts gebruik kan worden gemaakt van instrumenten die aanleiding kunnen geven tot de omkering van de bewijslast, nadat er zich feiten hebben voorgedaan die mogelijkerwijs als discriminatie kunnen worden beschouwd en het nooit gaat om een proactieve controle (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, pp. 70, 71 en 79).
Aus den Vorarbeiten geht des Weiteren hervor, dass Instrumente, die Anlass zu der Umkehr der Beweislast sein können, nur dann angewandt werden können, wenn Fakten vorliegen, die möglicherweise als Diskriminierung eingestuft werden können, und es in keinem Fall um eine proaktive Kontrolle geht (Parl. Dok., Kammer, 2006-2007, DOC 51-2720/009, SS. 70, 71 und 79).

Gelukkig deed ik dat niet via mijn eerste mandaat, anders zou ik nooit hebben geluncht in Straatsburg.
Glücklicherweise habe ich das während meines gesamten ersten Mandats nicht getan, sonst hätte ich niemals in Straßburg zu Mittag gegessen.

Ondanks herhaalde verzoeken heeft de Raad de Commissie nooit een volledig mandaat verleend om met de autoriteiten van de Verenigde Staten te onderhandelen, daar hij van mening was dat de lidstaten hun bevoegdheid in de betrekkingen met derde landen op het gebied van het luchtvervoer hebben behouden.
Ungeachtet wiederholter Ersuchen der Kommission hat der Rat - nach dessen Ansicht die Mitgliedstaaten ihre Zuständigkeit in den Beziehungen zu Drittländern im Luftfahrtbereich behalten haben - dieser nie ein umfassendes Mandat für Verhandlungen mit den Stellen der Vereinigten Staaten erteilt.

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».