Traduction de «Europees recht » (Néerlandais → Anglais) :

TERMINOLOGIE

Europees recht inzake de industriële en commerciële eigendom
European law governing industrial and commercial property

EU-recht [ communautaire rechtsorde | communautaire voorschriften | communautaire wetgeving | communautair recht | EG-recht | Europees recht | recht van de Europese Unie ]
EU law [ Community law | Community regulations | European law | European Union law | Community law(STW) ]

Academie voor Europees Recht | Europese Rechtsacademie | ERA [Abbr.]
Academy of European Law | ERA [Abbr.]

Technische Fractie Europees Rechts | DR [Abbr.]
Technical Group of the European Right | DR [Abbr.]

Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht [ eu-LISA ]
European Agency for the Operational Management of Large-Scale IT Systems in the Area of Freedom, Security and Justice [ EU Agency for Large-Scale IT Systems | eu-LISA ]

hoog-paratracheale (suprainnominate) mediastinale lymfeklier rechts
Lymph node of ATS Station 2R

EU-recht - nationaal recht [ communautair recht-intern recht | communautair recht-nationaal recht | nationaal recht - recht van de Europese Unie | recht van de Europese Unie - nationaal recht ]
EU law - national law [ Community law - national law | European Union law - national law | national law - Community law | national law - European Union law ]

West-Europees land
West European country

Europees land
European country

civiel recht | burgerlijk recht | privaatrecht
civil rules | constitutional regulations | civil law | civil regulations

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(b) wanneer in de context van de verbonden overeenkomst één van de partijen een recht, rechtsmiddel of verweermiddel inroept, of deze overeenkomst ongeldig of niet verbindend is krachtens het op deze overeenkomst toepasselijke nationale recht, blijven de verbintenissen van partijen krachtens de overeenkomst naar gemeenschappelijk Europees recht onverlet, tenzij één van de partijen deze overeenkomst naar gemeenschappelijk Europees recht niet zou hebben gesloten zonder de daarmee verbonden overeenkomst of dit slechts zou hebben gedaan onder wezenlijk andere contractuele voorwaarden, in welk geval deze partij het recht heeft de overeenkomst naar gemeenschappelijk Europees kooprecht te ontbinden.
(b) where, in the context of the linked contract, either of the parties exercises any right, remedy or defence, or that contract is invalid or not binding under the national law applicable to that contract, the obligations of the parties under the contract governed by the Common European Sales Law shall be unaffected unless a party would not have concluded that contract governed by the Common European Sales Law but for the linked contract, or would have done so only on fundamentally different contract terms, in which case that party shall be entitled to terminate the contract governed by the Common European Sales Law.

– gezien de ervaring die in Nederland met Eurinfa en zijn netwerk van gerechtscoördinatoren voor Europees recht is opgedaan, die nu langzamerhand navolging krijgt in andere lidstaten, zoals in het bijzonder Italië (met het project European Gaius), en Denemarken, Roemenië en Bulgarije, stoelend op de volgende drie pijlers: a) het verbeteren van de toegankelijkheid van de informatiebronnen betreffende het Europees recht middels webtechnologie, b) het vergroten van de kennis van het Europees recht bij rechters, en c) het oprichten en in stand houden van een netwerk van gerechtscoördinatoren voor Europees recht,
– having regard to experience in the Netherlands with Eurinfra and its network of court coordinators for European law, which is beginning to be emulated in other Member States, in particular Italy, with its European Gaius project; Denmark, Romania and Bulgaria, designed around the three pillars of (a) improving the accessibility of European law information resources using web technology, (b) improving knowledge of European law among the judiciary and (c) establishing and maintaining a network of court coordinators for European law,

A. overwegende dat onze rechtssystemen een complexe ontstaansgeschiedenis hebben, en dat volgens een recente wetenschappelijke verhandeling hierdoor het Romeinse recht eerder als een multicultureel product dan als het resultaat van één specifieke cultuur moet worden gezien en het gewoonterecht (zijn pretoriaanse pendant, de rechtsregels, en de invloed van het canonieke recht even daargelaten) beter met de term Anglo-Romaans recht kan worden aangeduid; overwegende dat de rechtsstaat iets is dat de Europeanen met elkaar delen en daarnaast één van de waarden is die de wereld aan het Europees recht te danken heeft; overwegende dat er behoefte bestaat aan een holistische benadering van het recht, zowel bij de uitoefenaars van justitiële beroepen, als bij de rechters;
A. whereas the origins of our legal systems are complex, so that, according to a recent scholarly essay , Roman law is to be seen more as a multicultural enterprise than as a peculiar evolution of one culture, and common law (ignoring its praetorian sister, equity, and the influence of canon law) might be better known as ’Anglo-Norman’ law; whereas the rule of law is one thing we have in common and one of the values which European law has given the world; whereas what is needed is a holistic approach to law on the part both of practitioners and of the judiciary;

geboren in 1956; licentiaat in de rechten (Université Libre de Bruxelles, 1979); bijzondere licentie internationaal recht (Brussel, 1980); doctor in de rechten (1989); hoofd van de juridische dienst van de naamloze vennootschap Zeekanaal en Haveninrichtingen van Brussel (1979-1984); ambtenaar bij de Commissie van de Europese Gemeenschappen (directoraat-generaal Sociale zaken, 1984-1988); lid van de juridische dienst van de Commissie van de Europese Gemeenschappen (1988-1994); referendaris bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (1994-2005); docent aan het Centre universitaire de Charleroi (internationaal en Europees sociaal recht, 1989-1991), de Université de Mons-Hainaut (Europees recht, 1991-1997), de université de Liège (Europees ambtenarenrecht, 1989-1991; institutioneel recht van de Europese Unie, 1995-2005; Europees sociaal recht, 2004-2005); talrijke publicaties inzake Europees sociaal recht en grondwettelijk recht van de Europese Unie; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 6 oktober 2005; president van het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 7 oktober 2011.
Born in 1956; law graduate (Free University of Brussels, 1979); Special Diploma in International Law (Brussels, 1980); Doctor of Laws (1989); Head of the Legal Service of the Société anonyme du canal et des installations maritimes (Canals and Maritime Installations Company), Brussels (1979-84); official of the Commission of the European Communities (Directorate-General for Social Affairs, 1984-88); member of the Legal Service of the Commission of the European Communities (1988-94); Legal Secretary at the Court of Justice of the European Communities (1994-2005); Lecturer at the University of Charleroi (international and European social law, 1989-91), at the University of Mons Hainault (European law, 1991-97), at the University of Liège (European civil service law, 1989-91; institutional law of the European Union, 1995-2005; European social law, 2004-05); numerous publications on the subject of European social law and constitutional law of the European Union; Judge at the Civil Service Tribunal since 6 October 2005; President of the Civil Service Tribunal since 7 October 2011.

geboren in 1951; meester in de rechten, onderwijsbevoegdheid economie (Erasmus Universiteit Rotterdam, 1973); doctoraat in de rechtsgeleerdheid (Universiteit Utrecht, 1981); wetenschappelijk onderzoeker in Europees en internationaal economisch recht (1973-1974) en wetenschappelijk medewerker in dezelfde vakgebieden aan het Europa Instituut, RU Utrecht (1974-1979) en aan het Europa Instituut, RU Leiden (1979-1981); referendaris bij het Hof van Justitie (1981-1986), vervolgens afdelingshoofd statutaire rechten bij het Hof van Justitie (1986-1987); lid van de juridische dienst van de Commissie van de Europese Gemeenschappen (1987-1991); referendaris bij het Hof van Justitie (1991-2000); afdelingshoofd bij (2000-2009) en directeur van (2009-2011) de directie Onderzoek en Documentatie van het Hof van Justitie van de Europese Unie; gewoon hoogleraar (1988-2003) en honorair hoogleraar (sinds 2003) Europees recht aan de Universiteit van Maastricht; raadsheer-plaatsvervanger in het Gerechtshof 's-Hertogenbosch (1993-2011); corresponderend lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (sinds 1993); talrijke publicaties op het terrein van Europees recht; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 6 oktober 2011.
Born in 1951; graduated in law, specialisation in economics (Erasmus University Rotterdam, 1973); Doctor of Laws (University of Utrecht, 1981); Researcher in European law and international economic law (1973-74) and lecturer in European law and economic law at the Europa Institute of the University of Utrecht (1974-79) and at the University of Leiden (1979-81); Legal Secretary at the Court of Justice of the European Communities (1981-86), then Head of the Employee Rights Unit at the Court of Justice (1986-87); Member of the Legal Service of the Commission of the European Communities (1987-91); Legal Secretary at the Court of Justice (1991-2000); Head of Division (2000-09) in and then Director of the Research and Documentation Directorate of the Court of Justice of the European Union (2009-11); Professor (1988-2003) and Honorary Professor (since 2003) in European law at the University of Maastricht; Adviser to the Regional Court of Appeal, ’s-Hertogenbosch (1993-2011); Member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences (since 1993); numerous publications on European law; Judge at the Civil Service Tribunal since 6 October 2011.

Academisch onderzoek en juridische opleiding zijn noodzakelijk voor de verdere ontwikkeling en versterking van alle gebieden van het Europees recht, of het nu om burgerlijk recht, strafrecht of administratief recht gaat.
Academic research and judicial training is needed to further develop and strengthen all areas of European law – whether civil, criminal or administrative.

34. stelt vast dat de uitspraak in de zaak-Cartesio, dat bij ontstentenis van uniforme omschrijving van de vennootschappen in het Europees recht, die eventueel vestigingsrecht genieten op grond van één enkel onderling verbindend kenmerk dat bepalend is voor de nationale wet die op een vennootschap van toepassing is, de vraag of artikel 49 VWEU voor een onderneming geldt die zich op de fundamentele vrijheid beroept die in datzelfde artikel vastgelegd is, een prejudiciële kwestie is die bij de huidige stand van het Europees recht enkel kan worden uitgemaakt door de nationale wet die van toepassing is; stelt verder vast dat de ontwikkelingen in het vennootschapsrecht die het verdrag door middel van wetgeving en overeenkomsten beoogt te verwezenlijken, tot op dit ogenblik nog niet de verschillen in de wetgeving van de afzonderlijke lidstaten aan de orde gesteld hebben, en die verschillen dus ook nog niet opgeheven hebben; merkt op dat dit een leemte in het Europees recht betekent ; herhaalt zijn oproep om deze leemte te dichten;
34. Notes that the dictum in Cartesio to the effect that, in the absence of a uniform Union law definition of the companies which may enjoy the right of establishment on the basis of a single connecting factor determining the national law applicable to a company, the question whether Article 49 TFEU applies to a company which seeks to rely on the fundamental freedom enshrined in that article is a preliminary matter which, as Union law now stands, can only be resolved by the applicable national law; further notes that the developments in the field of company law envisaged in the Treaty, as pursued by means of legislation and agreements, have not as yet addressed the differences between the legislation of the various Member States and, accordingly, have not yet eradicated those differences; observes that this evidences a lacuna in Union law; reiterates its call for this lacuna to be remedied;

9 Sedert de inwerkingtreding van het Verdrag betreffende de Europese Unie organiseren verschillende Europese instanties, zoals de academie van Europees recht (Europäische Rechtsakademie, ERA) en het Europees centrum voor de magistratuur en de juridische beroepen van het Europees Instituut voor bestuurskunde (EIB) - opleidingen voor rechts­beoefenaars en justitieel personeel, die vooral betrekking hebben op het primair en het afgeleid Europees recht.
9. Following the entry into force of the Treaty on European Union, several European bodies, such as the Academy of European Law (Europäische Rechtsakademie) (ERA) and the European Centre for Judges and Lawyers at the European Institute of Public Administration (EIPA), have been organising training courses for legal professions and judicial staff, focusing mainly on primary and secondary European law.

Het Europees recht, zoals dat gold en werd toegepast, wordt vastgesteld op het punt van de verhouding tussen het Europees recht en nationaal recht; dat wil zeggen dat het communautaire recht vóór nationaal recht gaat, maar altijd met inachtneming van de constitutionele tradities van de lidstaten.
EU law, as it has been in force and been applied, is affirmed when it comes to the relationship between EU law and national law; that is to say, Community law takes precedence over national law, account always being taken however of the Member States’ constitutional traditions.

Geboren in 1948; gediplomeerde in de rechten van de vrije universiteit te Berlijn (1970); doctor in het staatsrecht en het administratief recht van de universiteit te Hamburg (1973); hoogleraar aan de universiteit te Hamburg (1972-1977); hoogleraar publiek recht aan de universiteit te Bielefeld (1978); hoogleraar publiek recht aan de universiteit te Thessaloniki (1982); minister van Binnenlandse zaken (1989 en 1996); lid van het bestuurscomité van de universiteit van Kreta (1983-1987); directeur van het Centrum voor internationaal en Europees economisch recht te Thessaloniki (sinds 1997); voorzitter van de Griekse vereniging voor Europees recht (1992-1994); lid van het Grieks nationaal comité voor het onderzoek (1993-1995); lid van het Hoog comité voor de selectie van Griekse ambtenaren (1994-1996); lid van de wetenschappelijke raad van de Academie voor Europees recht te Trier (sinds 1995); lid van het bestuurscomité van de Griekse nationale school voor de magistratuur (1995-1996); lid van de wetenschappelijke raad van het Ministerie van Buitenlandse zaken (1997-1999); lid van de Griekse economische en sociale raad in 1998; rechter in het Hof van Justitie sinds 8 juni 1999.
Born in 1948; graduated in law from the Free University, Berlin (1970); awarded doctorate in constitutional and administrative law at Hamburg University (1973); Assistant Professor at Hamburg University (1972-77); Professor of Public Law at Bielefeld University (1978); Professor of Public Law at the University of Thessaloniki (1982); Minister of Internal Affairs (1989 and 1996); Member of the Administrative Board of the University of Crete (1983-87); Director of the Centre for International and European Economic Law, Thessaloniki (from 1997); President of the Greek Association for European Law (1992-94); Member of the Greek National Research Committee (1993-95); Member of the Higher Selection Board for Greek Civil Servants (1994-96); Member of the Academic Council of the Academy of European Law, Trier (from 1995); Member of the Administrative Board of the Greek National Judges' College (1995-96); Member of the Scientific Committee of the Ministry of Foreign Affairs (1997-99); President of the Greek Economic and Social Council in 1998; Judge at the Court of Justice since 8 June 1999.