Men handhaaft dus een onduidelijk taalgebruik, hetgeen de burger het gevoel kan geven van een bureaucratische, niet transparante en misleidende macht, met als meest in het oog springende paradox (althans voor de landen die deze terminologie toepassen) het feit dat een wetgevingsbesluit wordt aangeduid als "verordening"!
The result is thus the retention of language which is both obscure, being likely to make ordinary citizens think first of a bureaucratic, non-transparent authority, and misleading, the most glaring paradox (at least for those countries which use this terminology) being that of calling a legislative act a 'regulation'!
