Vertaling van "heeft het arbitragehof duidelijk geoordeeld " (Nederlands → Frans) :

Ter gelegenheid van de bespreking met betrekking tot artikel 329bis maakten het belang van het kind en de door de rechter uitgeoefende marginale toetsing het voorwerp uit van de volgende opmerkingen : « Toetsing aan het belang van het kind moet ofwel altijd ofwel nooit mogelijk zijn. Bovendien moet de toetsingsmogelijkheid uiteraard gelijklopend zijn in artikel 329bis en artikel 332quinquies. Hoe dan ook is de toetsingsbevoegdheid best marginaal als men de biologische werkelijkheid vooropstelt. In zijn meest recente arrest ter zake heeft het Arbitragehof duidelijk geoordeeld dat een toetsing aan het belang van het minderjarige kind altijd mogelijk moet zijn (arrest nr. 66/2003). Het is daarmee teruggekomen op eerdere rechtspraak. Dit laatste arrest ligt bovendien in de lijn van de Europese rechtspraak. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de vaderlijke erkenning in het belang van het kind kan worden geweigerd, ook al wordt het bestaan van de biologische band niet betwist (EHRM, arrest-Yousef t. Nederland van 5 november 2002). Dat wil nog niet zeggen dat de regel dat nooit een toetsing mogelijk is, strijdig zou zijn met onze Grondwet of met artikel 8 EVRM. Zie trouwens wetsvoorstel 0209/001, zij het dat dat ten onrechte enkel de erkenning en niet de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap betreft. De spreker is van oordeel dat op het gebied van de oorspronkelijke afstamming de biologische waarheid mag overwegen, zodat er nooit toetsing aan het belang van het kind hoeft te zijn. Waar de vaststelling van de afstamming met de biologische ouder voor het kind nadelig zou zijn, kan de functionering daarvan worden uitgeschakeld, vb. via ontzetting van het ouderlijk gezag.
A l'occasion de la discussion portant sur l'article 329bis, l'intérêt de l'enfant et le contrôle marginal exercé par le juge firent l'objet des observations suivantes : « La prise en compte de l'intérêt de l'enfant doit être toujours possible, ou ne jamais l'être. En outre, cette possibilité doit évidemment être identique dans les articles 329bis et 332quinquies. Quoi qu'il en soit, il est préférable que cette possibilité de prendre en compte l'intérêt de l'enfant soit marginale si l'on consacre la réalité biologique. Dans son arrêt le plus récent en la matière, la Cour d'arbitrage a clairement estimé que la prise en compte de l'intérêt de l'enfant mineur devrait être toujours possible (arrêt n° 66/2003), revenant ainsi sur la jurisprudence antérieure. Cet arrêt s'inscrit en outre dans le droit fil de la jurisprudence européenne. La Cour européenne des droits de l'homme a estimé que la reconnaissance paternelle peut être refusée dans l'intérêt de l'enfant, bien que l'existence du lien biologique ne soit pas contestée (CEDH, arrêt Yousef V. Pays-Bas du 5 novembre 2002). Cela ne signifie pas pour autant que la règle selon laquelle la prise en compte de l'intérêt de l'enfant n'est jamais possible serait contraire à notre Constitution ou à l'article 8 de la CEDH. L'orateur renvoie du reste à la proposition de loi n° 0209/001, bien qu'elle n'ait trait, à tort, qu'à la reconnaissance de la paternité et non à l'établissement de celle-ci par voie judiciaire. L'intervenant est d'avis qu'en ce qui concerne la filiation initiale, la vérité biologique peut prévaloir, de sorte qu'il n'est jamais nécessaire de prendre en compte l'intérêt de l'enfant. Lorsque l'établissement de la filiation avec le parent biologique est susceptible de nuire à l'enfant, le fonctionnement peut en être exclu, par exemple, par le biais d'une déchéance de l'autorité parentale. Lorsque l'établissement de la filiation avec un parent non biologique serait souhaitable pour l'enfant, l'adoption constitue un ...

In zijn meest recente arrest ter zake heeft het Arbitragehof duidelijk geoordeeld dat een toetsing aan het belang van het minderjarige kind altijd mogelijk moet zijn (arrest nr. 66/2003). Het is daarmee teruggekomen op eerdere rechtspraak.
Dans son arrêt le plus récent en la matière, la Cour d'arbitrage a clairement estimé que la prise en compte de l'intérêt de l'enfant mineur devrait être toujours possible (arrêt n° 66/2003), revenant ainsi sur la jurisprudence antérieure.

Het Arbitragehof heeft in zijn arresten nrs. 66 en 67 geoordeeld dat de jeugdbescherming, ook waar ze van dwingende aard is, essentieel een finaliteit van hulp- en dienstverlening heeft (2) . Die lering is bevestigd tijdens de parlementaire voorbereiding van de (bijzondere) wet van 8 augustus 1988, die, onder meer op het vlak van de bevoegdheidstoewijzing inzake de jeugdbescherming, de bijzondere wet van 8 augustus 1980 heeft gewijzigd (3) . In zijn arrest nr. 72/96 heeft het Arbitragehof daarenboven geoordeeld dat de jeugdbescherming een vorm van bijstand aan personen is die aan jongeren in moeilijkheden een specifieke hulp biedt; zij strekt ertoe in te werken op de omstandigheden waarin in moeilijkheden verkerende jongeren worden opgevoed, ofwel door begeleidingsmaatregelen, ofwel door een correctief optreden (4) .
Dans ses arrêts n 66 et 67, la Cour d'arbitrage a estimé que la protection de la jeunesse, lors même qu'elle présente un caractère contraignant, revêt toujours essentiellement une finalité d'aide et d'assistance (2) Cette théorie est confirmée au cours des travaux préparatoires de la loi (spéciale) du 8 août 1988, qui, notamment en ce qui concerne l'attribution de compétence en matière de protection de la jeunesse, a modifié la loi spéciale du 8 août 1980 (3) Dans son arrêt nº 72/96, la Cour d'arbitrage a en outre jugé que la protection de la jeunesse est une forme d'assistance aux personnes qui apporte aux jeunes en difficulté une aide spécifique; elle tend à agir sur les conditions dans lesquelles les jeunes en difficulté sont éduqués, soit par des mesures d'accompagnement, soit par une intervention correctrice (4) .

In zijn arrest 59/94 heeft het Arbitragehof immers geoordeeld :
En effet, la Cour d'arbitrage a, dans son arrêt 59/94, jugé que:

Door haar arresten van 5 maart 1997 en 12 juni 1997, heeft het Arbitragehof evenwel geoordeeld dat artikel 300, § 1, 1°, WIB 92, uitgelegd als het toelaten van de maatregel voorzien in artikel 164, § 5, KB/WIB 92, strijdig was met de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie bekrachtigd door de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Par ses arrêts des 5 mars 1997 et 12 juin 1997, la Cour d'arbitrage a toutefois jugé que l'article 300, § 1, 1°, CIR 92, interprété comme autorisant la mesure prévue à l'article 164, § 5, de l'AR/CIR 92, était contraire aux principes d'égalité et de non-discrimination consacrés par les articles 10 et 11 de la Constitution.

In zijn arrest van 8 maart 2005 heeft het Arbitragehof weliswaar geoordeeld dat artikel 356 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen niet discriminerend is omdat het niet van toepassing is op de belastingplichtige die de vordering heeft ingesteld waarin artikel 1385undecies van het Gerechtelijk Wetboek voorziet in het geval dat de directeur geen beslissing trof. Toch kan men vinden dat de verschillende behandeling van de belastingplichtige die op grond van artikel 1385decies van het Gerechtelijk Wetboek bij de rechtbank van eerste aanleg in beroep gaat tegen een beslissing van de belastingdirecteur niet gerechtvaardigd is.
Bien que la Cour d'arbitrage a considéré dans son arrêt du 8 mars 2005 que l'article 356 du Code des impôts sur les revenus n'est pas discriminatoire en ce qu'il n'est pas applicable au contribuable qui a introduit le recours prévu par l'article 1385undecies du Code judiciaire en l'absence de décision directoriale, la disparité de traitement entre le contribuable, passible de l'impôt sur le revenu, qui a introduit, quant à lui, un recours devant le tribunal de première instance à l'encontre d'une décision directoriale en application de l'article 1385decies du Code judiciaire peut paraître injustifiée.

In zijn arrest nr. 14/99 heeft het Arbitragehof geoordeeld dat de artikelen 170, 172 en 173 van de Grondwet niet van toepassing zijn op socialezekerheidsbijdragen aangezien die bijdragen bij uitsluiting bestemd zijn voor de financiering van stelsels van tegemoetkomingen ter vervanging of aanvulling van inkomen uit arbeid (8).
Dans son arrêt n° 14/99, la Cour d'arbitrage a estimé que les articles 170, 172 et 173 de la Constitution ne sont pas applicables aux cotisations de sécurité sociale étant donné que ces cotisations sont exclusivement affectées au financement de régimes d'allocations de remplacement ou de complément des revenus du travail (8).

« In zijn arrest van 28 januari 2003 heeft het Arbitragehof geoordeeld dat de artikelen 501 en 502 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden.
« Dans son arrêt du 28 janvier 2003, la Cour d'arbitrage a jugé que les articles 501 et 502 du Code judiciaire violaient les articles 10 et 11 de la Constitution.

In zijn arrest 58/95 van 12 juli 1995 heeft het Arbitragehof duidelijk gesteld dat deze bijzondere situatie niet tot gevolg kan hebben dat de gemeentelijke instellingen niet langer onderworpen zouden zijn aan het gewone administratieve toezicht van de gewesten.
Dans son arrêt 58/95 du 12 juillet 1995, la Cour d’arbitrage a clairement affirmé que cette situation particulière ne pouvait avoir pour objet ou pour conséquence que les institutions communales ne soient plus soumises au régime ordinaire de la tutelle administrative de compétence régionale.