Vertaling van "zaken is elke veroordeelde verplicht " (Nederlands → Frans) :

In strafrechtelijke zaken is elke veroordeelde verplicht de bijdrage te betalen.
Dans les affaires criminelles, chaque condamné doit payer les contributions.

In strafrechtelijke zaken moet elke veroordeelde de bijdrage betalen.
Dans les affaires criminelles, chaque condamné doit payer la contribution.

« Schendt artikel 43 van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het aan de strafrechter de verplichting oplegt om de verbeurdverklaring uit te spreken van de zaken, in de zin van artikel 42, 1°, van het Strafwetboek, die hebben gediend of waren bestemd om het misdrijf te plegen wanneer zij eigendom van de veroordeelde zijn terwijl de straf van verbeurdverklaring de financiële situatie van de persoon aan wie zij wordt opgelegd, dermate kan aantasten dat zij een maatregel zou kunnen vormen die onevenredig is ten opzichte van het legitieme doel dat de wet nastreeft en een schending van het bij artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden gewaarborgde recht op het ongestoord genot van de eigendom zou kunnen uitmaken ? ».
« L'article 43 du Code pénal viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 6, § 1, de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce qu'il impose au juge pénal de prononcer la confiscation des choses, au sens de l'article 42, 1°, du Code pénal, qui ont servi ou ont été destinées à commettre l'infraction quand la propriété en appartient au condamné lorsque la peine de confiscation est susceptible de porter une atteinte telle à la situation financière de la personne à laquelle est infligée qu'elle pourrait constituer une mesure disproportionnée par rapport au but légitime que la loi poursuit et constituer une violation du droit au respect des biens garanti par l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales ? ».

betreurt dat weinig vooruitgang is geboekt bij de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1049/2001 wat betreft de verplichting van de instellingen, agentschappen en andere organen om een register van alle documenten bij te houden, overeenkomstig de artikelen 11 en 12 van deze verordening, evenals het Verdrag van Lissabon en het Handvest van de grondrechten; verzoekt om de invoering van een gemeenschappelijk beleid inzake registers, en verzoekt de EU-instellingen om, voor zover zij dat nog niet hebben gedaan, documentenregisters op te zetten en maatregelen uit te voeren om de indeling en presentatie van de documenten van de verschillende instellingen te uniformiseren; herhaalt in dit verband, naar aanleiding van een gemeenschappelijk toegangspunt tot EU-documenten via de portalen van de drie instellingen, zijn verzoek om gemeenschappelijke registratieprocedures en -criteria en de toekenning van een interinstitutionele code aan elk document, zodat er uiteindelijk een gemeenschappelijk interinstitutioneel register, met inbegrip van een gezamenlijke databank over de stand van zaken met betrekking tot wetgevingsdossiers, kan worden opgezet.
déplore le peu de progrès accomplis dans l'application du règlement (CE) no 1049/2001 en ce qui concerne l'obligation faite aux institutions, agences et autres organes de tenir des registres complets des documents, comme le prévoient les articles 11 et 12 du règlement précité et, plus récemment, le traité de Lisbonne et la charte des droits fondamentaux; demande l'adoption d'une approche commune en matière de registres et demande aux institutions de l'Union d'établir des registres de documents si elles ne l'ont pas encore fait et de prendre des mesures d'applications afin d'harmoniser la classification et la présentation des documents entre les institutions; demande à nouveau, à cet égard, l'élaboration d'un point d'accès commun aux documents de l'Union par le truchement des portails des trois institutions, d'une part, et de procédures et de critères communs pour l'enregistrement, d'autre part, ainsi que l'attribution à chaque document d'un code interinstitutionnel qui permettrait, à terme, de créer un registre interinstitutionnel commun, notamment une base de données communes sur l'état d'avancement des dossiers législatifs.

De indieners van het amendement stellen dan ook voor om niet te raken aan het bestaande artikel 505, derde lid — verplichting om de zaken bedoeld in artikel 505, eerste lid, 1º tot 4º, verbeurd te verklaren als zij in het bezit zijn van de veroordeelde — en de rechter de mogelijkheid te bieden om de verbeurdverklaring van een overeenstemmend bedrag op te leggen met betrekking tot de zaken bedoeld in het 3º en het 4º.
Dès lors, les auteurs de l'amendement proposent de conserver l'article 505, alinéa 3 tel qu'il existe aujourd'hui — obligation de confisquer les choses visées à l'article 505, alinéa 1 , 1º à 4º lorsqu'elles se trouvent en possession du condamné — et de prévoir une possibilité pour le juge de prononcer une confiscation par équivalent pour les choses visées aux 3º et 4º.

De indieners van het amendement stellen dan ook voor om niet te raken aan het bestaande artikel 505, derde lid — verplichting om de zaken bedoeld in artikel 505, eerste lid, 1º tot 4º, verbeurd te verklaren als zij in het bezit zijn van de veroordeelde — en de rechter de mogelijkheid te bieden om de verbeurdverklaring van een overeenstemmend bedrag op te leggen met betrekking tot de zaken bedoeld in het 3º en het 4º.
Dès lors, les auteurs de l'amendement proposent de conserver l'article 505, alinéa 3 tel qu'il existe aujourd'hui — obligation de confisquer les choses visées à l'article 505, alinéa 1, 1º à 4º lorsqu'elles se trouvent en possession du condamné — et de prévoir une possibilité pour le juge de prononcer une confiscation par équivalent pour les choses visées aux 3º et 4º.

De geheelde of witgewassen zaken maken, aldus artikel 505 van het Strafwetboek, het voorwerp uit van het misdrijf in de zin van artikel 42, 1º, van het Strafwetboek en ze moeten verplicht worden verbeurd verklaard, zelfs indien zij geen eigendom zijn van de veroordeelde en ook al heeft de dader van het misdrijf daaruit geen vermogensvoordeel verkregen.
Aux termes de l'article 505 du Code pénal, les choses recelées ou blanchies constituent l'objet des infractions au sens de l'article 42, 1º, du Code pénal et doivent être confisquées obligatoirement, même si la propriété n'en appartient pas au condamné et même si l'auteur de l'infraction n'en a pas tiré un avantage patrimonial.

Ingevolge deze wetten is een begeleiding of behandeling door een gespecialiseerde dienst verplicht voor elke voorwaardelijk invrijheidgestelde veroordeelde of op proef vrijgestelde geïnterneerde die zich schuldig maakte aan seksueel misbruik (ten aanzien van minderjarigen).
En application de ces lois, tout condamné libéré sous condition ou tout interné libéré à l'essai, qui s'est rendu coupable d'abus sexuel (sur la personne d'un mineur), doit faire l'objet d'une guidance ou d'un traitement dispensés par un service spécialisé.

Op 1 maart 2011 werd ons land veroordeeld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in de zaak Faniel tegen België, wegens het feit dat het verstekvonnis dat hem betekend werd niet de beroepsmogelijkheden en de geldende beroepstermijnen vermeldde, waar dit in burgerlijke zaken wel verplicht het geval is.
Le 1er mars 2011, notre pays a été condamné par la Cour européenne des droits de l'homme dans l'affaire Faniel c. Belgique parce que la décision par défaut qui lui avait été notifiée ne mentionnait ni les possibilités d'appel ni les délais en vigueur pour l'appel. Or ces mentions sont bel et bien obligatoires pour les affaires civiles.

De SCB-verordening verplicht de lidstaten om openbare handhavingsinstanties (‘bevoegde autoriteiten’) aan te wijzen die belast zijn met de handhaving van de EU-wetgeving inzake consumentenbescherming die in de bijlage bij de SCB-verordening worden vermeld, en één verbindingsbureau aan te wijzen dat verantwoordelijk is voor de coördinatie van SCB-zaken in elke lidstaat.
Le règlement CPC impose aux États membres de désigner des autorités publiques (les «autorités compétentes») chargées de faire appliquer la réglementation de l’Union sur la consommation figurant à l’annexe du règlement CPC ainsi qu’un bureau de liaison unique, chargé de coordonner les questions relatives à la CPC dans chaque État membre.