Vertaling van "toen namelijk vier " (Nederlands → Frans) :

De regering besliste toen om zo snel mogelijk een werkgroep samen te stellen in de Kamer bestaande uit twee of vier historici, twee of vier journalisten en vertegenwoordigers van de drie indertijd betrokken ministeries, namelijk Justitie, Landsverdediging en Buitenlandse Zaken.
Le gouvernement a alors décidé de constituer dans les plus brefs délais un groupe de travail à la Chambre, composé de deux ou quatre historiens ainsi que de deux ou quatre journalistes et représentants des trois ministères concernés à l’époque, à savoir la Justice, la Défense et les Affaires étrangères.

Nadat hij toen dat rapport van de Commissie der Wijzen, hoofdzakelijk opgesteld met het SCK en met professoren van diverse universiteit, had gelezen, besloot hij dat we geen vier kerneilanden voor de kust konden bouwen en wij een andere oplossing moesten zoeken, namelijk ook elektriciteit invoeren.
Après avoir lu ce rapport de la Commission des sages, qui avait été essentiellement rédigé en collaboration avec le SCK-CEN et avec des professeurs de différentes universités, il a décidé que nous ne pouvions pas aménager quatre îles nucléaires au large de la côte et que nous devions chercher une autre solution, à savoir importer également de l'électricité.

De commissaris heeft toen namelijk vier multinationals uit de voedingsmiddelensector – die ik hier niet zal noemen – hartelijk gelukgewenst met hun inzet in de strijd tegen obesitas; bovendien heeft hij deze ondernemingen de gelegenheid geboden zichzelf te promoten door middel van stands die waren opgesteld bij de ingang van de zaal waar de persconferentie werd gehouden.
En effet, le commissaire a chaudement félicité quatre multinationales du secteur alimentaire - que je ne citerai pas - pour leur action en faveur de la lutte contre l’obésité; il a également permis à ces entreprises d’assurer leur promotion à l’aide de stands installés à l’entrée de la salle de conférence de presse.

Op vergelijkbare wijze brachten de Roemeense autoriteiten ons de reflexen uit het verleden in herinnering, toen de president van de Republiek Hongarije inging tegen het advies van de Roemeense autoriteiten en toch de viering van de feestdag 15 maart van de anderhalf miljoen personen tellende Hongaarse gemeenschap bijwoonde, maar daar slechts als privépersoon met de auto heen kon. De landingsvergunning van het presidentiële vliegtuig was namelijk door de Roemeense regering onder valse voorwendselen ingetrokken: het bezoek zou het partnerschap tussen de twee landen schaden.
De même, les actions des autorités roumaines nous rappellent les réflexes du passé: allant à l’encontre de la recommandation des autorités roumaines, le président de la République de Hongrie a voulu se rendre en Roumanie pour participer aux célébrations du 15 mars avec la communauté hongroise, forte d’1,5 million de citoyens, mais il a dû s’y rendre à titre privé, en voiture.

– (PL) Mijnheer de Voorzitter, tijdens de vorige vergadering van het Europees Parlement heeft commissaris Almunia vele Parlementsleden verrast toen hij namens de Europese Commissie duidelijk maakte dat de beslissing om niet toe te treden tot de eurozone andere gevolgen zou hebben voor de nieuwe lidstaten, waarvan hij er vier opsomde, dan voor de oude EU-landen, namelijk Groot-Brittannië, Zweden en Denemarken.
- (PL) Monsieur le Président, lors de la dernière session du Parlement européen, le commissaire Almunia a surpris de nombreux députés lorsqu’il a déclaré, au nom de la Commission européenne, que les conséquences, pour les nouveaux États membres qui ne rejoignaient pas la zone euro, et il en a nommé quatre, seraient différentes de celles affectant les anciens États membres, c’est-à-dire le Royaume-Uni, la Suède et le Danemark.

Toen de zes lidstaten van de Europese Gemeenschap in 1957 de Verdragen van Rome aannamen, leek de verwezenlijking van de zogeheten vier vrijheden, namelijk vrij verkeer van goederen, kapitaal, diensten en personen, niet meer dan een ver vooruitzicht.
En 1957, lorsque les six États membres de la Communauté européenne ont approuvé les traités de Rome, il semblait que l’établissement de ce que l’on appelle les quatre libertés, c’est-à-dire la libre circulation des marchandises, des capitaux, des services et des personnes, n’était qu’une perspective lointaine.