Traduction de «zaak zouden gelden » (Néerlandais → Français) :

De uitvoerende staat mag aan zijn toestemming de voorwaarden verbinden die in een soortgelijke binnenlandse zaak zouden gelden.
L'État d'exécution peut subordonner son consentement au respect des conditions qui seraient respectées dans le cadre d'une procédure nationale similaire.

De verzoekende partijen in de zaak nr. 6190 zijn van oordeel dat de bestreden artikelen strijdig zijn met artikel 23, derde lid, 4°, van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van de Habitatrichtlijn, omdat de verplichtingen van de Habitatrichtlijn ook zouden gelden voor exploitaties die niet kunnen worden gekwalificeerd als « project » in de zin van artikel 6, lid 3, van de Habitatrichtlijn, zodat de Habitatrichtlijn niet voor altijd aan een initiatiefnemer een recht verleent om een bepaalde activiteit uit te oefenen.
Les parties requérantes dans l'affaire n° 6190 estiment que les articles attaqués sont contraires à l'article 23, alinéa 3, 4°, de la Constitution, combiné ou non avec l'article 6 de la directive Habitats, au motif que les obligations prévues par cette directive s'appliquent également aux exploitations qui ne peuvent être qualifiées de « projet » au sens de l'article 6, paragraphe 3, de ladite directive, de sorte que cette dernière n'accorde pas sans limitation dans le temps au preneur d'initiative le droit d'exercer une activité déterminée.

In de eerste plaats stemmen de regels die voor de onderhavige zaak gelden, niet sterk overeen met de regels die analoog zouden moeten worden toegepast.
D’une part en effet, le régime applicable à la situation en cause n’est pas étroitement comparable à celui dont l’application par analogie est sollicitée.

De verzoekende partijen in de zaken nrs. 4761 (tweede middel) en 4778 (tweede middel) doen gelden dat de bestreden bepalingen de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 1°, van de Grondwet schenden, al dan niet in samenhang gelezen met de vrijheid van handel en nijverheid, verankerd in artikel 7 van het decreet van 2 en 17 maart 1791 « tot afschaffing van het gildenwezen » (decreet d'Allarde), en, in de zaak nr. 4761, met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij ertoe zouden leiden dat het mogelijk wordt gemaakt om aan de advocaten, de ministeriële ambtenaren of de gerechtelijke mandatarissen, in de uitoefening van hun beroep of ambt, die zich niet zouden houden aan de verplichtingen die hun bij de wet van 20 december 2002 worden opgelegd, burgerrechtelijke sancties op te leggen die, door van toepassing te zijn ongeacht de aard van de door de overtreder niet-nageleefde verplichting en de ernst van de tekortkoming, een onevenredige beperking van de uitoefening van een beroepsactiviteit en van het recht op het ongestoord genot van de eigendom zouden vormen.
Les parties requérantes dans les affaires n 4761 (second moyen) et 4778 (deuxième moyen) font valoir que les dispositions attaquées violent les articles 10, 11 et 23, alinéa 3, 1°, de la Constitution combinés ou non avec la liberté du commerce et de l'industrie consacré par l'article 7 du décret des 2 et 17 mars 1791 portant suppression de tous les droits d'aides, de toutes les maîtrises et jurandes, et établissement de patentes (décret d'Allarde) et, dans l'affaire n° 4761, avec l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme en ce qu'elles aboutiraient à permettre que soient infligées aux avocats, aux officiers ministériels ou aux mandataires de justice qui ne se conformeraient pas dans l'exercice de leur profession ou de leur fonction aux obligations qui leur sont imposées par la loi du 20 décembre 2002 des sanctions civiles qui, en s'appliquant quelle que soit la nature de l'obligation méconnue par le contrevenant et la gravité du manquement, constitueraient une restriction disproportionnée à l'exercice d'une activité professionnelle et au droit au respect des biens.

Daarom zou het een goede zaak zijn, en zou het de regeringen sieren als zij zoveel respect zouden hebben voor de parlementen, voor de grondwetgevers van Europa, dat zij bij hun beraadslagingen niet slechts een enkel criterium laten gelden.
Dès lors, il serait bienséant que les gouvernements fassent preuve du respect dû aux parlements et aux auteurs du projet de constitution en garantissant que leurs délibérations ne sont pas régies entièrement par une seule motivation.

De verzoekende partijen doen gelden (tweede onderdeel van het middel) dat de voormelde artikelen 19 en 71 op een discriminerende manier (artikel 172 vormt de toepassing van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet op fiscaal vlak; de verzoekende partijen in de zaak nr. 1998 verwijzen bovendien naar artikel 177, eerste lid, van de Grondwet) het beginsel van de universaliteit van de begroting en van de rekeningen schenden (deze moeten, zonder uitzondering, alle inkomsten en alle uitgaven bevatten), ingeschreven in artikel 174, tweede lid, van de Grondwet en met name bevestigd bij artikel 50 van de bijzondere wet van 16 januari 1989 betreffende de financiering van de gemeenschappen en de gewesten en bij artikel 3 van de wetten op de Rijkscomptabiliteit, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 17 juli 1991; zij zouden ook het daaruit voortvloeiende beginsel van de niet-besteding van de ontvangsten schenden (uitgaven mogen niet afhankelijk worden gemaakt van overeenstemmende ontvangsten), een beginsel waarvan slechts kan worden afgeweken onder de bij artikel 45 van de gecoördineerde wetten op de Rijkscomptabiliteit vastgestelde voorwaarden, en onder meer door de invoering van een begrotingsfonds.
Les requérants font valoir (deuxième branche du moyen) que les articles 19 et 71 précités violent de manière discriminatoire (l'article 172 constituant l'application en matière fiscale des articles 10 et 11 de la Constitution; les requérants dans l'affaire n° 1998 faisant en outre référence à l'article 177, alinéa 1, de la Constitution) le principe d'universalité du budget et des comptes (ceux-ci doivent contenir toutes les recettes et toutes les dépenses sans exception) inscrit à l'article 174, alinéa 2, de la Constitution et confirmé notamment par l'article 50 de la loi spéciale du 16 janvier 1989 relative au financement des communautés et des régions et par l'article 3 des lois sur la comptabilité de l'Etat, coordonnées par l'arrêté royal du 17 juillet 1991; ils violeraient aussi le principe de la non-affectation des recettes qui en découle (une dépense ne peut être subordonnée à une recette correspondante), principe auquel il ne peut être dérogé que dans les conditions fixées par l'article 45 des lois coordonnées sur la comptabilité de l'Etat, et notamment par l'instauration d'un fonds budgétaire.

De verzoekende partijen in de zaak nr. 1903 doen ook gelden dat de aangevochten bepalingen de bevoegdheid van de gewesten inzake stedenbouw en ruimtelijke ordening zouden schenden, inzonderheid doordat zij bepalen dat, om een vergunning van klasse B te krijgen, de aanvrager ervoor dient te zorgen « dat de kansspelinrichting van klasse II niet gevestigd wordt in de nabijheid van onderwijsinstellingen, ziekenhuizen, plaatsen die vooral door jongeren worden bezocht, plaatsen waar erediensten worden gehouden en gevangenissen » (het aangevochten artikel 36, 4.).
Les parties requérantes dans l'affaire n° 1903 font aussi valoir que les dispositions attaquées violeraient la compétence des régions en matière d'urbanisme et d'aménagement du territoire, en particulier en ce qu'elles disposent que, pour pouvoir obtenir une licence de classe B, le demandeur doit veiller « à ne pas établir l'emplacement de l'établissement de jeux de hasard de classe II à proximité d'établissements d'enseignement, d'hôpitaux, d'endroits fréquentés par des jeunes, de lieux de culte et de prisons » (article 36.4, attaqué).

5. In het onderhavige geval betreft het enkel de vennootschapsbelasting ; zouden de principes die in de zaak-AMID worden vooropgesteld ook kunnen gelden voor de personenbelasting?
5. S'il n'est question ici que de l'impôt des sociétés, les principes posés dans cette affaire «AMID» sont-ils transposables à l'impôt des personnes physiques?