Traduction de «douleur des patients » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: La plainte essentielle concerne une douleur persistante, intense, s'accompagnant d'un sentiment de détresse, non expliquée entièrement par un processus physiologique ou un trouble physique et survenant dans un contexte de conflits émotionnels et de problèmes psycho-sociaux suffisamment importants pour constituer la cause essentielle du trouble selon le clinicien. Le trouble assure habituellement au patient une aide et une sollicitude accrues de la part de son entourage et des médecins. Une douleur considérée comme psychogène mais survenant au cours d'un trouble dépressif ou d'une schizophrénie ne doit pas être classée ici. | Céphalées | Dorsalgie | psychogène(s) | Douleur somatoforme Psychalgie
Omschrijving: De belangrijkste klacht betreft hardnekkige, ernstige en kwellende pijn, die niet geheel verklaard kan worden door een fysiologisch proces of een lichamelijke ziekte en die optreedt in samenhang met emotionele conflicten of psychosociale problemen die de conclusie toelaten dat deze de belangrijkste oorzakelijke factoren zijn. Het gevolg is doorgaans een duidelijke toeneming van steun en aandacht, persoonlijk of medisch. Klasseer hier niet de pijn van verondersteld psychogene origine die optreedt in het verloop van depressieve stoornissen of schizofrenie. | Neventerm: | psychalgie | psychogene hoofdpijn | psychogene rugpijn | somatoforme pijnstoornis

Définition: Symptômes physiques compatibles avec - et initialement dus à - un trouble, une maladie ou une incapacité physique, mais amplifiés ou entretenus par l'état psychique du patient. Le sujet réagit habituellement par un sentiment de détresse à la douleur ou à l'incapacité et redoute, parfois à juste titre, une persistance ou une aggravation de son incapacité ou de sa douleur. | Névrose de compensation
Omschrijving: Lichamelijke symptomen passend bij en oorspronkelijk veroorzaakt door een vastgestelde lichamelijke stoornis, ziekte of beperking worden overdreven of blijven voortduren ten gevolge van de psychische toestand van de patiënt. De betrokkene is meestal verontrust door zijn lichamelijk-veroorzaakte pijn of beperkingen en wordt dikwijls in beslag genomen door zorgen, die gerechtvaardigd kunnen zijn, over de mogelijkheid van langdurige of toenemende beperking of pijn. | Neventerm: | compensatieneurose

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

patient | patient
patiënt | zieke

glossodynie / glossalgie | douleur de la langue
glossodynie | branderige tong

gastralgie | douleur vive à l'estomac
gastralgie | maagkramp

dyspareunie | douleur durant les rapports sexuels
dyspareunie | paringspijn

épigastralgie | douleur de la partie supérieure du ventre
epigastralgie | pijn in de bovenbuik

arthralgie | douleur articulaire
artralgie | gewrichtspijn

hyperalgésie / hyperalgie | sensibilité excessive à la douleur
hyperalgesie | hyperalgie | verhoogde pijngevoeligheid

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

La douleur touche plus de la moitié des patients cancéreux, cette douleur est souvent insuffisamment traitée Plus de la moitié des patients cancéreux éprouvent de la douleur. De plus, nombre d’entre eux souffrent encore de douleur chronique après la guérison de leur cancer.
Meer dan de helft van de kankerpatiënten heeft pijn, pijn vaak onvoldoende behandeld Ruim de helft van de kankerpatiënten heeft last van pijn, en ook heel wat mensen die genezen zijn van kanker hebben nog chronische pijn.

Les corticostéroïdes utilisés seuls ou en combinaison avec d’autres options thérapeutiques peuvent être pris en considération chez les patients cancéreux pour des douleurs liées à l’effet de masse de la tumeur, ex. céphalées causées par une augmentation de la pression intracrânienne, douleurs dues à la compression de la moelle épinière, douleurs osseuses multifocales, douleur abdominale conséquente à une distension hépatique, obstruction intestinale. Les corticostéroïdes peuvent être également utilisés pour faciliter la gestion d’autres symptômes des patients atteints d’un cancer en phase avancée ou terminale, ex. anorexie, nausées, fatigue, faiblesse généralisée, sensations de malaise et dépression.
Corticosteroïden alleen of in combinatie met andere therapeutische opties kunnen worden overwogen bij patiënten met kankerpijn die verband houdt met een massa-effect van de tumor, bijvoorbeeld hoofdpijn veroorzaakt door verhoogde intracraniële druk, pijn als gevolg van ruggenmergcompressie, multifocale botpijn, buikpijn door leverkapseluitzetting, darmobstructie, enz. Ze kunnen ook worden gebruikt voor de behandeling van andere symptomen bij kankerpatiënten in een gevorderd of terminaal ziektestadium, bijvoorbeeld anorexia, misselijkheid, vermoeidheid, algemene zwakte of gevoel van malaise en depressie.

L’évaluation individuelle du patient devrait déterminer l’option thérapeutique appropriée pour les patients cancéreux avec une douleur neuropathique ou une douleur mixte avec des composantes neuropathiques. Pour ces patients, les antidépresseurs peuvent être envisagés seuls, sous forme séquentielle ou concomitante avec d’autres agents analgésiques, y compris les opioïdes.
Individuele evaluatie van de patiënt moet de gepaste behandelingsoptie bepalen bij kankerpatiënten met neuropathische pijn of met een gemengd pijntype met neuropathische componenten, en antidepressiva kunnen afzonderlijk, na elkaar of in combinatie met andere analgetica waaronder opioïden worden overwogen.

Cette recommandation repose sur le consensus selon lequel les avantages démontrés des anticonvulsivants comme médicament de première ligne dans le traitement de la douleur neuropathique chez les patients non cancéreux peuvent être étendus aux patients souffrant de douleur cancéreuse neuropathique (très faible niveau de preuve ; recommandation forte (gabapentine), recommandation faible (prégabaline)).
Deze aanbeveling is gebaseerd op de consensus dat het bewezen voordeel van anticonvulsiva als eerstelijnsgeneesmiddel om neuropathische pijn bij niet-kankerpatiënten te behandelen, kan worden uitgebreid naar patiënten die lijden aan neuropathische kankerpijn (zeer laag niveau van bewijskracht, sterke aanbeveling (gabapentine), zwakke aanbeveling (pregabaline)).

Cette recommandation repose sur le consensus selon lequel les avantages démontrés des antidépresseurs (ex. l’amytriptiline) comme médicament de première ligne dans le traitement de la douleur neuropathique chez les patients non cancéreux peuvent être étendus aux patients souffrant de douleurs cancéreuses neuropathiques (très faible niveau de preuve ; recommandation forte)
Deze aanbeveling is gebaseerd op de consensus dat het bewezen voordeel van antidepressiva (bv. amytriptiline) als eerstelijnsgeneesmiddel om neuropathische pijn bij niet-kankerpatiënten te behandelen, kan worden uitgebreid naar patiënten die lijden aan neuropathische kankerpijn (zeer laag niveau van bewijskracht; sterke aanbeveling).

Les recommandations de bonne pratique élaborées par le KCE traitent ces deux formes de la douleur mais plusieurs de ces recommandations peuvent également être suivies afin de traiter la douleur dont souffrent les patients qui ne sont pas atteints d’un cancer.
De richtlijn die het KCE ontwikkelde gaat over de eerste twee vormen van pijn, maar vele aanbevelingen kunnen ook worden gebruikt bij niet-kankerpijn.

L’intensité de la douleur doit être mesurée en collaboration avec le patient en utilisant des questionnaires et/ ou des échelles de la douleur (voir figure).
Om de intensiteit van de pijn te kennen moet er samen met de patiënt een pijnmeting plaatsvinden, met behulp van vragenlijsten en/of pijnschalen (zie schema).